Free and Lonely (Gravepath)

Lync liep over de territories van de rougers, zijn ogen gevestigt op allerlei plekken. Overal kon een bloeddorstige rouger uit komen als hij een territory op kwam waar hij niet mocht komen, hij had nog geen territory en dus ook geen plek om te slapen. Hij keek rustig in het rond, er was geen regen en gelukkig een zon om even te gaan liggen na een tijdje lopen. Lync vestigde zich in het gras, "hihihi, hier zien me ze toch niet." lachte hij vrolijk. Hij zat tussen het hoge gras, het was een grijze lucht maar net scheen het zonnetje door de wolken. Hij rook wel de frisse luchten, hij had nog nooit gejaagt omdat hij nooit wist hoe en hoe prooi rook. Dus schooien was het beste om te doen helemaal bij de tweebenige maar toch haatte hij ze door hun stank en het leek daar als een gevangenis, het was dus niet echt geweldig maar goed genoeg om daar eten te krijgen en weg te vlugten. Lync lag vol uit in het gras met zijn ogen gesloten, hij was klaar voor een gevecht elke dag elke nacht had hij er wel zin in. Hij deed het namelijk nooit omdat het van zijn ouders nooit mogt want het was te 'gevaarlijk', hij staarde naar de lucht en voelde het gras langs zich heen en weer waaien. Zijn ouders lieten hem toch achter dus kon hij net zo goed hun regels breken wat hij al altijd deed, hij had een grote grijns en lachte even toen hij terug dacht aan de oude tijd. "Tijd om weer is veder te gaan hehehihihihi." zei hij en stond met een ruk op en ging weer veder met zijn grote reis langs de Rouger territory om te kijken wat hij nou weer kon ondekken.