Dieuw~ 386 Actief
| |
| Onderwerp: Feelings... [Frostpaw] di 24 jun 2014 - 18:51 | |
| Al dagen lang liep het pointed poesje rond met een knoop in haar maag. Steeds vaker werd ze dupe van van alles, zo leek het wel. Er was zo veel gedoe... En het was allemaal haar fout. Soms twijfelde ze erover om.. Om hetzelfde te doen als Ace en Snowy.. Misschien waren ze dan wel beter af, Tall en de hele mikmak. Maar Cherry had zich verboden om zo te denken. Ontsnappen van hier was zwak. En ze wilde bewijzen dat ze dat niet was. In dit punt leek ze niet op haar moeder.. Nog zo'n punt waarmee ze zat; haar moeder. Ze kreeg steeds meer te horen over haar, maar wist nog lang niet alles. Hopelijk kon iemand haar meer vertellen over die poes. Met een zucht ging ze zitten, op haar vertrouwde plekje aan de rand van het kamp. Ontsnappen was zo'n aanlokkelijk idee.. Maar ze was niet zwak! Niet! Toch?
} Eerste post voor Frostpaw |
|
Lis 581 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Feelings... [Frostpaw] za 5 jul 2014 - 10:55 | |
| Frostpaw slenterde zoals gewoonlijk weer wat rond in het camp. Sinds haar bezoek aan Littlestream en Innerghost had ze veel minder last van Brokensoul, maar was ze wel weer aan haar biologische moeder gaan denken. Steeds vaker zag ze het beeld voor zich van Minnowstream die verdronk in de rivier, en haar vader in gevecht met die vreselijke kat... Ze had iets moeten doen! Ze had haar moeder moeten redden! Waarom had Frozenfur, haar vader, dat dan toch ook niet gedaan... Soms was haar leven echt verschrikkelijk! Een moeder die is verdronken, een vader die een relatie heeft met een vreselijk monster, een mentor die vermoord is door dat vreselijk monster... Frost zuchtte kort en liet haar ogen over de open plek glijden. Aan de rand van het camp zat een pointed poesje. Ze had haar al wel vaker gezien, in de Apprentice den of bij Tallpaw en de hele bende. Ze had gehoord dat haar moeder ook dood was... Misschien konden ze het nog wel goed vinden samen, dan had ze iemand om over haar problemen te praten. De lynx point kattin haalde diep adem en stapte op de Apprentice af. "Hoi, ik ben Frostpaw", begroette ze haar met een vriendelijk knikje. Er stond een warme glimlach op haar gezicht, om al haar diepere gevoelens wat te verbergen...
|
|