Melody of pain

Cailin staarde vooruit, haar bleek gele ogen op een twoleg gericht die zijn of haar hond naar binnen deed. Haar lippen vormden een grijns, mooi, nu waren de geitjes onbeschermd. Er waren twee grote geiten, verder waren er allemaal jonkies. Geiten niet veel groter dan Cailin, dwerggeiten dus. Cailin hield er wel van om alles toch maar weer anders te doen dan normaal. De meeste katten joegen op kippen, muizen, ratten, en andere prooi dieren. Cailin was meet van het vissen, en het grotere prooi, natuurlijk nog wel bij het realistische. En dwerggeit jonkies waren niet veel groten dan een stereotype maine coon. Ze bleven wachte, tot er één zou afdwalen, dan zou ze toeslaan.

Kort gleden de blauwe ogen door de tunnels. Ze  rook enkel de geur van Teemo en Firestone nog, de rest was dus al buiten. Dan ging zij ook maar even zien wat er te pakken viel. Met rustige  passen liep ze het kamp uit, door de rozenstruik en liep richting het twoleg gebied. Haar poot was nog niet geheel de oude, maar ze kon zich er overheen zetten, en de gedachte dat dat met de wond op haar kop het enige was dat haar gekost had voor de overwinning tegen Shadowclan deed haar goed, erg goed zelfs. Ze draaide haar kop toen de geur van een kat in haar neus kwam. Even opende ze haar bek. Het rook niet naar een clan. Met een soepele beweging veranderde de kattin haar richting tot een andere poes in beeld kwam. "Waar ben jij mee bezig" vroeg ze met haar sluwe stem aan de jongere poes.

Langzaam zette ze een poot naar voren, terwijl ze afwachtend naar de dwerggeiten keek. Één bleef meer aan de kant grazen, het was een zwart-witte jong, met kleine hoorntjes. Dat was haar slachtoffer. "Waar ben jij mee bezig," klonk de stem van een poes in haar oren. Cailin negeerde de sluwe toon die er in lag, en keek niet naar haar om, haar ogen bleven op het dwerggeitje gericht. "Heb je wel eens geit gegeten?" Vroeg ze. Ze herkende de geur, het was de zelfde geur als die van Gravepath. Een Terror Claw dus, mooi. Het geitje dwaalde nog meer af, en langzaam sloop Cailin meer naar voren. "Verroer je niet," fluisterde ze, zeker niet op een bevelende toon, ook niet op een vijandige of dominerende toon. Cailin's pootstappen werden sneller en uiteindelijk zette ze af met haar achterpoten. Het geitje slaakte een kreet toen Cailin op de rug neer kwam, en de poten van het geitje begaven het. Meteen kwamen de volwassen geiten in actie, en Cailin greep het dier bij het nekje, en trok 'm met zich mee. Ze probeerde door te bijten, zodat het geitje dood zal gaan, maar de botten waren steviger dan die van andere prooi dieren. Dit was ook niet echt het gebruikelijke prooi. Cailin bleef zich naar achteren bewegen met haar achterpoten, en zorgde er voor dat de volwassen dwerggeiten niet bij haar in de buurt kwamen. Ze sloeg haar voorpoten om het nekje heen en begon te krabben. Er kwam steeds meer bloed vrij, tot het geitje verzwakte. Cailin liet los, en sprong weg, zodat de volwassen geiten niet bij haar konden komen. Afwachtend keek ze toe, tot de twee volwassen geiten weg liepen. Ze wisten dat ze te laat waren, en gingen naar de andere jongen, zodat hun niks over zou kunnen komen. Cailin sloop terug, en trok het baby geitje met zich mee, door de gat van het gaas heen, wat stroef ging, maar haar wel lukte. Dat de andere dwerggeiten nog niet ontsnapt waren. "Zou je me willen helpen dit geitje weg te krijgen van hier, straks komt de twoleg," miauwde Cailin. Ze was niet bang om vreemden om hulp te vragen. Het geitje was ongeveer net zo groot als Cailin zelf, en omdat het nog een jong was, ook niet super zwaar. Maar wel te groot om snel mee weg te komen. Als de onbekende Terror Claw haar zou helpen, zou het een stuk makkelijker gaan, en mocht zij er ook nog wat van eten.

OOC: So sorry for the big post c: Hoef geen grote terug hoor~

De zwart, grijze poes voor haar keek niet om door de stem van Sushi, ze reageerde er in lichaamstaal amper op. Enkel haar stem liet merken dat de poes haar wel gehoord had. "Heb je wel eens geit gegeten?" klonk die. Sushi keek even vragend op. Een geit, nee, natuurlijk niet. Ze volgde de blik van de poes toen die begon te sluipen. Haar blik ging naar een aantal jonge geitjes, dwerggeiten. Niet veel groter dan hun. "Verroer je niet," Haar blauwe ogen gleden even naar de poes. Het klonk als een opdracht, al ging haar stem daar niet in mee. Rustig liet ze zich door haar achterpoten zakken en hield haar kop laag zodat ze mee kon kijken. Kijkend naar het jong dat alleen stond en toen naar de twee volwassen geitjes. Ging ze echt een geitje pakken? Geinterreseerd bleef Sushi zitten terwijl ze haar staart heen en weer sloeg. Ze keek toe hoe het geitje door zijn poten zakte. Even grijnsde de poes en liet haar ijzige ogen naar de volwassen geiten glijden, daar kwamen ze. Misschien kon zij zelf hierin nog een beetje helpen. Maar voor ze het eigenlijk door har lag de nek van het jong open en was de poes al weer weg gesprongen. Maar het was toch echt te laat voor het kleine geitje. Rustig ging ze weer rechtop zitten toen de poes haar kant op kwam met het jong in haar bek. "Zou je me willen helpen dit geitje weg te krijgen van hier, straks komt de twoleg," Sushi knikte even waarna ze het beestje bij de linker achterpoot pakte pakte en mee trok. Ver genoeg van het twoleg gebied als zij dacht dat ze er niet meer achteraan zouden gaan, of te laat zouden komen. Hier liet ze de achterpoot uit haar  bek vallen en keek naar de poes. "Mooie vangst" complimenteerde ze haar eerst. "Mijn naam is Sushi, wat is de jouwe?" vroeg ze.

Cailin vond het geweldig, dingen anders doen dan anders. Met de geit vast in haar bek, die ze mee sleurde langs haar zij, begon ze zo ver mogelijk van het huisje te strompelen. Toen de poes haar te hulp schoot, veranderde het strompelen toch al in snel lopen, tot ze vonden dat ze ver genoeg waren gekomen. Ze kwamen aan in een wat beschutter plekje, met al wat beginnende struiken, en wat bomen, verder of was een kleine rivier, dus een prima plek. Hier zou de twoleg niet komen. Ze voelde hoe het gewicht weer helemaal zwaar werd, toen de poes de linker achterpoot los liet. "Mooie vangst," complimenteerde de grijs-witte poes haar. Cailin liet de nek los, en de kop van de geit plofte op de grond. "Mijn naam is Sushi, wat is de jouwe?" Vroeg de poes. Goed teken. Cailin glimlachte. "Cailin is de naam," miauwde ze terwijl ze haar snoet tegen de geit aan drukte. "Als je wilt, mag je het dwerg geitje aanbreken," miauwde ze met een knikje naar het dier toe. "In Windclan zouden ze dit zeker niet op prijs gesteld hebben," grijnsde Cailin, haar doel hier achter was, dat ze de kans kreeg om zich iets meer te laten kennen tegen over Sushi. Dat leek haar de beste manier. Ze wou toch in de smaak gaan vallen bij de Terror Claws. En al kende ze Sushi nog niet, ze mocht haar wel, en echt gebruiken wou ze haar niet. Het was gewoon mooi meegenomen, niks mis mee.

Sushi had haar naam als eerst vrijgegeven aan de poes. Iets wat ze amper deed. Zelfs bij Gravepath had ze eerst zijn naam willen weten. Maar iets aan de poes interesseerde haar wel. aarschijnlijk het feit dat er nog een geitje aan haar poten lag. Dat was niet iets wat je elke dag langs zag komen. Maar nou was ze ook best benieuwd naar de naar van de zwart, grijze poes. "Cailin is de naam," sprak die. Sushi hees haar kop en keek naar de jongere poes. Cailin dus. "Als je wilt, mag je het dwerg geitje aanbreken," ging Cailin verder. Sushi knikte even dankbaar. Hoewel de poes het niet graag toe gaf, ze kon het wel gebruiken. Door haar achterpoot zou jagen toch lichtelijk lastig worden. Niet dat de groep haar zou laten sterven van de honger, ze haatte het gevoel van honger. Ze boog rustig naar het dier toe en trok een stuk vel van het beestje af voor ze zich aan het vlees wijde. "In Windclan zouden ze dit zeker niet op prijs gesteld hebben," miauwde ze. Meteen draaide haar oren naar achter en maar hees ze haar kop langzaam. Haar ogen vielen de donkere poes. "Wat boeit het was een clanpoes denkt?" vroeg ze en grijnsde even. Al wist ze dat ook in Thunderclan ze hier niet blij mee zouden zijn, zeker niet met die kittypet aan de macht. Ze haalde even diep adem en blies dat uit in een zucht. De poes rook niet naar Windclan dus zolang ze niets zou zeggen viel de poes wel bij haar in de smaak.

Cailin voelde zich toch wel voldaan bij het vangen van het dwerg geitje, het was niet iets wat haar dagelijks lukte. Want hier zou ze de volgende dag niet naar toe kunnen gaan, de Twoleg stond nu wel op scherp, en die hond zou voorlopig ook wel dag en nacht buiten zijn. Toen Sushi was begonnen met eten, boog ook Cailin haar kop, en beet door de taaie huid heen. Ze scheurde een stukje vlees los, en begon er rustig aan te kauwen. "Wat boeit het was een clanpoes denkt?" De houding was wat veranderd, en haar oren stonden naar achteren. Cailin daar in tegen hield een rustige houding aan. "Niets, maar toen ik nog tot die clan behoorde zouden ze het een 'gevaarlijke actie' gevonden hebben, het rogue leven is daar door zó veel beter. Ik haat de clans." Cailin boog haar kop weer en nam een volgende hap van het geitje.

Sushi bekeek Cailin even. Had ze dan toch de clangeur gemist. Al hoewel, als ze een clanpoes was geweest had ze het geitje nooit gepakt. och wachtte ze even op het antwoord. "Niets, maar toen ik nog tot die clan behoorde zouden ze het een 'gevaarlijke actie' gevonden hebben, het rogue leven is daar door zó veel beter. Ik haat de clans." miauwde Cailin. Okey, goede antwoordt. Rustig draaide Sushi haar oren terug naar voren en trok een stuk taai vlees van de bot van het beestje. Geit was nog best goed te eten, het was toch best lekker. Even knikte Sushi en keek haar aan. "thundercan had dit inderdaad ook niet leuk gevonden, zeker niet met die kittypet aan de macht" sprak ze haar gedachtes hardop uit.