Waar ben ik?! (Buzzard en Cyber)

Cyber zag de paniekerige blik van de rosse poes. "Rustig, niet in paniek raken. We jagen snel die vos weg en dan zullen we de volwassene vos wel moeten aanvallen. We halen het wel." De rogue kater zij het zelfzekerder dan hij zich voelde, wel was hij rustig. Rustig maar ook bezorgd om Buzzard en de kits. "Nu moeten we snel zijn" mauwde hij terwijl hij nog een extra duw gaf aan de jonge vos die al op rennen stond, nu strompelde de vos nog wat. Maar al snel zal de vos beginnen rennen en dan zou het vossenjong hoogstwaarschijnlijk niet meer terugkomen, of toch niet zolang hij nog een vossenpup was. Als hij volwassen is kan het zijn dat hij nog terugkomt, al is hij blind en dus veel minder gevaarlijk. "weg!" snauwde hij nog eens. Het vossenjong begon te rennen, en dan te sprintte. Het beest stootte een bange hoge kreet uit en verdween, maar hij verdween niet zomaar.. het vossenjong verdween achter een grote, minstens twee keer zo grote, vos.. de moeder. De vader zou niet komen, vaders van vossen hielden zich niet bezig met de jongen. Maar deze moeder was Gigantish. "Ow, hallo.." zei hij geschrokken.

Cyber knikte kort naar Buzzard. "Het positieve is dat de vos zich nu redenlijk ver van de kits is." fluisterde hij de rosse poes toe. Al snel volgde de zwart-witte kater het voorbeeld van Buzzard en zonk met overeind staande haren al sissend en grommend in elkaar. Hij was groot van gestalte, en sterk gebouwd. Buzzard was nog jong en redenlijk kwetsbaar dus. De Rogue kater hief zelfzeker een poot uit en sloeg dreigend scherpe sterke sneeuwwitte nagels uit, ze gericht naar de kwade vos voor hun neus. Hij sprong dreigend naar voren en lande voor de vos, maar wel zo dat de vos hem onmogenlijk in één hap kon bijten, de vos zou nog minstens twee stappen moeten zetten om hem te verwonden. Hij zette zich recht en hief zijn borst imponerend omhoog "Grauwauhw!" Spuugde hij luid en dreigend naar de moedervos. Zijn doel was niet de vos zo bang te krijgen, maar om te laten zien dat hij niet bang was van het stinkende beest. "Laat niet zien dat je bang bent." waarschuwde hij de poes, "Dan weet ze dat je zwakker bent dan haarzelf." Cyber ontbloote vervaarlijk zijn bovenste rij tanden en legde zijn zwarte oren plat in zijn nek.

De vos leek het niet direct leuk dat ze beiden zo agressief en zelfzeker tegen haar deden, op dit moment waren ze nog aan de winnende hand. Hij liet nog een gevaarlijke grom horen en volgde Buzzards voorbeeld door ook zijn blinkende klauwen in de flank van de vos te steken. Hij sprong naar voren, de vos hapte vervaarlijk dicht in de buurt van zijn hoofd. Maar de tanden van de vos konden enkel nog maar lucht happen, zonder hem te raken. De zwart-witte kater pinde zijn poten vast aan de vos en beet in haar flank. Hij beet niet één keer, hij beet wel tientallen keren achter elkaar. Telkens net iets verder weg van de eerste beet. Als snel voelde hij zijn tanden makkenlijker door de dunne vel van de moedervos gaan en zag zijn mond rood van het bloed. Cyber liet los en trok zich terug, met een soepele sprong lande hij weer buiten bijt-afstand van de moedervos en zonk in een dreigende houding met zijn dikke vacht recht, de littekens van eerdere hevige gevechten werden goed duidenlijk. Zijn kilgroene ogen keken de moedervos dreigend aan met een vuur van kilgroene vlammen.

Cyber merkte dat Buzzard het moeilijker kreeg, en als hij het merkte zal het niet lang duren totdat de moedervos het merkte. Met een snelle haal sprong hij naar voren en nam het gezicht van de vos onder hande, met snelle bewegingen haalde hij zijn scherpe, geoefende nagels over diens face. Zijn poten zagen rood van het bloed. Maar de moedervos verraste hem totaal toen plots een grote poot op hem afkwam en hem neerhaalde. Met een plof en een luide zucht die zijn adem uit zijn longen leet ontsnappen belande hij voor de vos haar poten. Snel zette hij zijn tanden in diens poot en wou net achteruitspringen toen sterke kaken om hem heen kwamen en hem van de grond opheften. Verschrikt haalde Cyber zijn poten over diens snoet maar hij werd meedogenloos heen en weer geschud als een nog half levende prooi.

Wat Buzzard deed leek even te werken, de kaken rond Cyber's lijf verslapten en met moeite kon hij de vos een ferme schop tegen zijn bakkes geven. Maar eenmaal hij weg zich uit de bek probeerde te wringen verstevigde de moedervos haar greep aanzienelijk. Buzzard hing slap aan het gezicht "De ogen! krab in de ogen!" stootte de zwart-witte kater hijgend uit waarna ook hij met zijn voorpoten de vos probeerde te verwonden. De moedervos stopte ondertussen niet met hem als een oude lappenpop heen en weer te zwieren.

Met een plof lande Cyber op de grond, de moedervos had haar kaken verslapt en hem laten vallen. "Gelukt!" Cyber toverde een grimas en sprong naar achteren toen de vos hem leek te willen bijten. "How how lelijk gedrocht, deze keer niet!" grijnsde hij. Met enkele snelle geoefende passen sprong hij tot de achterhand van de vos en sprong makkenlijk op diens rug. "Katjchaaaa!" klonk zijn onozele strijdkreet terwijl hij in diens nek begon te krabben en te bijten. Meerdere keren probeerde de vos hem zonder succes te bijten en gaf Cyber die lelijke kop telkens een littekentje erbij.

Cyber draaide zich met een triomfantelijke grijns om naar de rosse poes en gaf haar een vriendschappelijke lik tegen haar wang "Bedankt Miss." zei hij met een respectvol knikje. De grote vos verdween samen met haar jong langzaamaan in de verte "Je kan gaan nu, ik zeg wel tegen de kittens dat de vos weg is" en zonder op antwoord te wachten keerde de grote zwart-witte Rogue kater zich om en liep met lichte stappen naar Het Hol Van De Wolf. "Blacky! Je kan uit de boom komen nu! De moedervos en jong zijn weg!" riep hij grijnzend naar de zwarte kitten. Met een triomfantelijke zwaai keerde hij naar de ingang van Het Hol Van De Wolf waar hij de rest van de kittens in had gedwongen toen de moedervos op het toneel had verschenen. Zonder moeite liep hij naar binnen en liet zijn stem galmen tegen de wanden van het verlaten dassenhol "De moedervos en jong zijn weg! Kust is veilig en jullie kunnen terug naar buiten komen! Daddy heeft een verassing voor jullie!" Een geamusseerde glimlach vervangde de brede grijns en hij liep weer naar buiten. Daar liet hij een dik konijn neervallen dat hij had gevangen op zijn terugtocht tot hier, hier zullen de kits wel willen! Na die miezerige prooi en dunne muisjes van de laatste tijd.

OCC; Buzzard is uit topic. Vanaf nu is het topic OPEN en mogen de KITTENS OOK REAGEREN.

Cyber moest even grinniken bij de reactie van de jonge poes, "Nee dat is voor mij,.... dat is voor jullie gekkie!" plaagde hij terwijl hij geduldig wachte tot de anderen kwamen "Haal je broertje en twee zusjes maar, je eet niet voor de anderen er zijn!" draagde hij de kitten half grijnzend op. "Blacky zit daar in de boom trouwens" zei hij terwijl hij met het witte puntje op de eind van zijn zwarte staart in Blacky's richting wees.

OCC; ultiem kort.. sorry