Don't let them see

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 20:34

LEOPARDGAZE

De vieze eekhoornjagende warrior was hem achterna gekomen en Leopardgaze rolde met zijn ogen bij het horen van de warrior. "Oh ja?" Hoonde hij, zijn ijsblauwe ogen gleden even over haar heen, waarna hij zijn blik op het pad richtte en zag dat er een groot gapend gat was ontstaan. "Kijk en huiver!" Zei hij, met zijn hoofd knikkend en toen begon hij te rennen, denkend dat Tallpaw hem heus wel zou volgen.

♥ lauz

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 20:34

De oudere kater gaf logische aanwijzingen, en het was allemaal mooi en aardig, maar een gat ging er niet zo snel komen. De jonge kater trippelde met zijn poten, hij hoorde pootstappen, hij trippelde nog eens, nog steeds geen gat. De pootstappen naderden, de monsters reden onverstoord verder. De pootstappen waren nu echt heel dichtbij, nog steeds geen gat. Toen kwam de stem, omkeken deed hij niet, er was een gat. Met een diep schuldgevoel voor Leopard, en een bek vol met prooi sprintte de jonge kater in noodgang over het levensgevaarlijke pad. Hij kwam veilig aan de overkant. Moest hij nu terug? Nee, Leopard was er ook al.

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 20:38

Het bleek dat er ook nog een warrior bij was. Wintersong rende achter de appentice aan, en zijzelf besloot de warrior te achtervolgen. Algauw stond de hele boel weer stil, en sprak Wintersong. Die bleek kennelijk verbaasd te zijn over het feit dat ze hier aan het jagen waren, maar Winterpaw zelf keek er niet van op. In hongersnood kon je nog wel eens gekke dingen doen. "En nu het hazepad kiezen he? Lafaards." murmelde ze boos. Logisch of niet, ze hoorden hier niet en ze moesten weg, en wel direct. En zonder prooi.

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 20:43

Het was duidelijk dat de katten het niet zo snel zouden opgeven en voor ze iets kon doen schoten ze richting het Thunderpath. Er was namelijk net een gat gekomen, maar ze wilde nog niet opgeven, ze zouden niet zomaar wegkomen met de prooien. Ze rende snel achter de twee katten aan en deed nog een laatste poging om de warrior te stoppen, want de apprentice zou ze niet meer kunnen halen. Ze probeerde bovenop de kater te landen, voordat hij het Thunderpath over zou kunnen gaan.

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 20:52

LEOPARDGAZE

Hij probeerde er nog extra vaart achter te zetten toen hij de gehaaste voetstappen achter zich hoorde, maar het had al geen zin meer. De witte poes sprong boven op hem en met een 'hmpf' geluid dat uit zijn mond kwam, knalde hij tegen de grond aan. Woede stroomde op een gegeven moment door zijn lichaam heen en fors duwde hij zichzelf weer omhoog, de poes van hem af gooiende, en hij gooide de prooi van hem weg in de struik, misschien dat Tallpaw de gelegenheid om heen en terug te rennen kon vinden. Een gedeelte van de prooi was tenminste al aan de overkant. "Vuile Eekhoorn jager!" Gromde hij, zich op de witte poes werpende en haar met zijn poot proberende te raken. Waarom moesten die eekhoorn jagers nou ook weer altijd volgens het boekje leven?

♥ lauz

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 20:55

Oke, keuze snel gemaakt, hij moest wel degelijk terug. Leopard was achter hem aangerend, maar had het niet gered. De jonge kater zag de prooi vliegen, en vloog dubbel zo snel over het gevaarlijke Thunderpath heen. Aangekomen op verkeerd territorium vloog hij de bosjes in en zocht naar de prooi. Hopelijk kon de warrior de ander even bezig houden, want het was hier zo donker als wat.

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 20:59

Wintersong viel de warrior aan, maar deze vocht wel degelijk terug. Maar ondertussen bleef die andere dude gewoon verder gaan met prooi exporteren. Ze moest iets doen! De kater kwam terecht in de bosjes, en ze sloop erop af. Ze was eigenlijk helemaal niet zo aangelegd, en vechten was niet bepaald haar sterkste punt, maar ze moest wel. Met een onhandig sprongetje belandde ze op zijn rug, en zette haar nagels in he fel. Bang als ze was om iemand pijn te doen, wilde ze niet te hard drukken. Wat moest er ooit van haar terecht komen?

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 21:00

Wintersong voelde de kater onder haar en ze drukte hem tegen de grond, ze zou hem niet de kans geven om het Thunderpath over te steken. Ze voelde hoe de kater onder haar zich afzette tegen de grond en ze werd van zijn rug afgeworpen. Ze landde niet al te ver bij hem vandaan en stond snel weer op om te kijken wat de kater nu zou doen. "Vuile Eekhoorn jager!" Het was duidelijk dat ze de kater kwaad had gemaakt, maar dat maakte haar niks uit, zolang hij de prooi niet mee terug kon nemen was het goed. Ze ontweek de kater toen deze haar probeerde te raken met zijn poot en ging rechts langs de kater heen om met haar poten uit te halen naar zijn zij.

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 21:12

LEOPARDGAZE

De poes ontweek hem en dat liet hem zachtjes grommen, een steek van mijn gleed door zijn lijf heen toen ze zijn zij wist te bereiken; maar hij wist zich weer te herstellen. Hij haalde weer naar haar uit en vervolgens nog een keer, hij moest haar raken en hier wegkomen, met de prooi het liefst! Hij was samen met Tallpaw, dat moest wel lukken. Ze kregen ze wel weggejaagd!

♥ lauz

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 21:25

Ze voelde hoe haar klauwen even contact maakten met zijn zij, maar niet lang, want al snel haalde de kater weer naar haar uit. De eerste kon ze nog ontwijken, maar de tweede raakte haar over haar neus en ze voelde dat het langzaam begon te bloeden. Ze moest het alleen nu negeren en ze haalde deze keer zelf uit met haar voorpoten, ze moest de kater proberen uit balans te krijgen, want dan zou ze makkelijker de overhand kunnen krijgen. Ze was namelijk niet van plan om de kater terug te laten gaan tot hij uit zichzelf terug zou gaan zonder de prooi.

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 23:17

Een kat sprong op hem, maar aangezien het hem niet eens pijn deed ging de jonge kater gewoon vastberaden door met zoeken. Uiteindelijk had hij het, een muis, een kleine eekhoorn en iets wat op een spreeuw leek. Met dat vast in zijn bek probeerde hij de apprentice af te gooien, door heel hard met zijn rug tegen de meest dichtstbijzijnde boomstam aan te knallen. Daarna rende hij weer zo snel als hij kon naar de overkant, gooide de prooi neer, wachtte, en keerde terug. Dit was een goede training, that for sure.

Onderwerp: Re: Don't let them see zo 22 jun 2014 - 23:34

Met haar lichte tred liep ze door het bos, toen Amy nog bij haar huismensen woonde had ze er vaak naar gekeken maar nooit echt een gevoel gehad om er heen te gaan. Nu kon het, ze was vrij en had geen verplichtingen, alleen jagen natuurlijk. Ze stapte stug door en niet veel later stroomde haar neus vol met verschillende geuren, al leken ze toch op elkaar. Voorzichtig stapte Amy verder, wie weet kwam ze nog andere katten tegen en waarchijnlijk waren deze niet al te vriendelijk tegen haar, gezien het feit dat ze een buitenstaander was. Na een tijd doorstappen en nog geen kat tegen gekomen te zijn maakte haar maag een luid, protensterend geluid. Ze proefde de lucht en probeerde onderscheid te maken tussen de katten geuren en de prooigeuren, een vers muizen geurtje pikte de kattin op en voorzichting zakte ze in jaaghouding en sloop naar het weerloze beestje. Snel checkte Amy de stand van de wind en sloop voorzichtig verder. Snel sprong ze op en beet hem met een sterke beet van haar kaken, alleen jammer genoeg kon de muis nog een piepje maken voor zijn dood, wat voor de kattin betekende dat de muis haar enige eten was voor nu. Snel maakte ze haarzelf uit ze voeten en ging ergens anders heen, al snel had ze een mooi verborgen plekje gevonden die verlaten leek en begon gulzig de muis te eten. Precies bij haar laatste hap kwam er een jonge kat aanstoven, gevolgt door een oudere, die weer gevolgt werd door een oude kat en een jongere. In de hoop niet ontdekt te worden bleef ze zo stil mogelijk in haar verstopplek zitten, wat zouden deze twee katten eigenlijk gedaan hebben? Ach ja, Amy had er niks mee te maken dus eigenlijk hield ze haar liever erbuiten. Alleen veranderde het toen de jongere kater haar richting ging oprennen en de jonge kattin achter hem aanging, vooral toen ze ging springen want het leek dat de jongere kattin recht op haar ging landden, maar gelukkig was dat net aan niet zo. De kater die vlak bij haar was leek niet blij te zijn en gooide haar van zijn rug af en leek even vanuit Amy's oogpunt verdwenen te zijn. Het leek net dat de jongere kattin haar recht aanstaarde maar waarschijnlijk was dat maar verbeelding, aangezien het bijna onmogelijk was om de verstopplek al zelf te zien.

~if you don't mind

Onderwerp: Re: Don't let them see