Shall we begin or what? (Pompeï)

Lync was al een tijdje af van deze narigheid met die regen, hij rolde zijn ogen en nam een kort zetje om zich hier omhoog te helpen in dit gebied. Misschien had hij wel niks te doen behalven jagen maar een stuk wandelen kon hij wel, hij liep ergens op de gras velden. Rougers hebben altijd een stukje territory maar hij niet, hij sliep waar hij wilden en deed wat hij wilden. Niemand kon hem iets zeggen wat hij moest doen, hij nam een korte aan loop. Het enige wat hij zag was weer gras, gras en gras en ook de wolken die niet echt gweldig waren toch wilden hij zijn ruik vermogen testen door het nu te gebruiken. Lync staarde in het rond, er was nog niet iets biezonders om hier nog te gaan staan. Hij stak zijn neus in de lucht maar wat hij kon ruiken was, gras, gras en gras. Hij rolde met zijn ogen en stampelde door, hij was ergens maar hij wist niet waar. Zijn ogen waren gefocust op de natuur maar niet echt op de andere dingen, hij haatte dit. Er was nog steeds niks om naar de snateren of te drinken, hij was hier al vermist en wist niet hoe hij er was gekomen. "Dit stinkt grrr maar oké ik laat wel ze wat zien, hihihihihi" lachte Lync met een grijns op zijn gezicht met een korte blik zag hij een boom. Hij liep er nieuwschierig op af met een grote grijns maar toen hij er was bleek hier een heel bos te zitten, hij keek in het rond. Hij sloop het bos in en keek steeds bij elke stap in het rond, hij voelde zich nu erg gekleineerd. Lync rook even maar toch was er niks te ruiken, of hij was er gewoon slecht in. Er moet toch wel iets zijn om op te jagen? Dan alleen appels enzovoort eten?! dacht hij met een walgende uitdrukking, ik haat tweebeenige, ik haal daar altijd mijn eten maar dat smaakt vreselijk! dacht hij ondankbaar.