Lets eat something before going out

Wintersong gaapte even toen ze de warriors den uitliep. Eigenlijk had ze nog wel wat langer willen slapen, maar dat had haar toch niet verstandig geleken. Nu was het alleen de vraag wat ze nu ging doen. Ze kon het kamp uit gaan of ze kon eerst nog wat eten als er nog wat over was. Ze liet haar blik naar de prooistapel gaan en zag dat er nog een paar prooien lagen, het zou dus geen kwaad kunnen als ze eerst wat ging eten voor ze het kamp uit zou gaan. Ze liep naar de prooistapel toe en koos een muisje uit en liep ermee naar een plek waar het al zonnig was en ging daar liggen en nam een hap van het muisje.

[Dustkit]

_{De kitten maakte weinig mee dat deze New Leaf niet zo was als het hoorde te zijn. Hij wist tenslotte niet beter en dus ging hij gewoon vrolijk door met zijn leven. Vragen stellende en dingen uithalend. Hij hield ervan om een kitten te zijn, maar keek er nog meer naar uit om een apprentice te worden. Hij wilde zijn doelen bereiken, vrij zijn en andere katten ontmoeten. Meer te weten komen over de andere clans. Dat was zijn doel, dat wilde hij! Vrolijk stak hij zijn hoofdje buiten de Nursery. Hij was dat soort kitten die nooit een ochtendhumeur had, nooit moe was als hij moest opstaan. Hij stond graag vroeg in de morgen op, dan kon hij nog wat katten ontmoeten en misschien maakte hij wel iets mee. Meestal keek hij toe hoe de ochtend patrouille weg ging, maar omdat die nu al weg was, stapte hij op een andere kat af. Het was een poes met een lange, witte vacht en ijsblauwe ogen. Hij kende haar nog niet zo goed, maar dat was niet raar voor een kitten van zijn leeftijd. Hij ging bij haar zitten en glimlachte naar haar. "Hallo! Ik ben Dustkit, wie ben jij?" Stelde hij zichzelf vrolijk voor.}

"Hallo! Ik ben Dustkit, wie ben jij?" Plots hoorde ze een stem en keek ze op van de prooi die ze aan het eten was geweest en zag een kitten zitten. "Mijn naam is Wintersong." Stelde ze haarzelf voor aan de kitten. Ze glimlachte even naar de kater. "Wat doe jij hier al zo vroeg?" Vroeg ze aan de kitten. De meeste kittens waren nu waarschijnlijk nog in de nursery, maar deze kitten was duidelijk anders en dat maakte haar wel een beetje nieuwsgierig ernaar. Ze nam nog een laatste hap van haar prooi en legde de rest aan de kant. Ze likte een paar keer over haar lippen heen en keek weer naar de kitten.

_{"Mijn naam is Wintersong." Stelde de poes haarzelf voor aan hem. Hij knikte duidelijk. Wintersong dus, haar naam sloeg hij op bij de vele namen die hij al kende. Haar had hij nog niet ontmoet. "Wat doe jij hier al zo vroeg?" Ze had die vraag beter niet kunnen stellen, want nu kwam er een overvloed aan woorden uit zijn mond. 'Ik sta altijd vroeg op om naar de patrouilles te kijken en te kijken hoe apprentices en mentoren weggaan, ik slaap nooit lang en ik ben altijd weer vrolijk en energiek als ik wakker ben. Ik haat slapen in de Nursery, het is daar zo verschrikkelijk warm en benauwd en sommige Queens snurken echt hééél erg!" Miauwde hij energiek, zijn blauwe ogen gleden over haar heen. "Heb jij al een apprentice?" Weerklonk zijn stem weer. Hij was wat zuiniger op zijn vragen, want hij wilde betere antwoorden, maar dat betekende niet dat hij ze niet zou vragen. Hij zou ze vragen, maar dan met een langere periode ertussen zodat een kat ze kon beantwoorden en ze niet zomaar oversloeg.}

"Ik sta altijd vroeg op om naar de patrouilles te kijken en te kijken hoe apprentices en mentoren weggaan, ik slaap nooit lang en ik ben altijd weer vrolijk en energiek als ik wakker ben. Ik haat slapen in de Nursery, het is daar zo verschrikkelijk warm en benauwd en sommige Queens snurken echt hééél erg!" Ze moest even glimlachen bij die laatste opmerking. Dat gold namelijk niet alleen voor de Queens. "Heb jij al een apprentice?" Kwam de vraag van de kitten er bijna meteen achteraan. "Ik heb al een apprentice, haar naam is Lightpaw." Beantwoordde ze de vraag. Waarschijnlijk wist Dustkit niet over wie ze het had, maar misschien wist hij het ook wel. Dat kon ze zo niet bepalen, ook al schatte ze de kans niet groot in.

_{Het was goed te zien dat de kitten enthousiast was om met een warrior te praten - ergens was hij overal wel enthousiast over - en zijn oogjes twinkelden vrolijk en energiek, hij kon met zijn energie vast de hele wereld aan, want niemand kon zijn energie stoppen. Hij sliep niet zoveel, maar wanneer hij sliep dan sliep hij goed en viel hij niet zo snel wakker te maken. "Ik heb al een apprentice, haar naam is Lightpaw." Lightpaw? Wie was Lightpaw nou? Dustkit keek even moeizaam naar Wintersong, waarna hij tot de conclusie kwam dat hij toch niet iedereen in de clan kende - wat niet zo raar was voor een kitten van zijn leeftijd - en zichzelf afvroeg wie deze Lightpaw nou was. "Ik ken haar niet, hoe ziet ze eruit? Is ze een goede apprentice? Is ze aardig?" Dustkit had niet zo'n goede ervaring met on-aardige katten en dat had hij te danken aan Starlingpaw, die zijn vriendschap maar niet aan wou nemen. Maar hij deed nog steeds zijn best, ooit zou ze hem wel leuk moeten vinden! Dat kon niet anders!}

Al snel leek het erop dat de kitten inderdaad niet wist over wie ze het had. Een kitten kende meestal ook nog niet de hele clan en dus was het ook niet verwonderlijk. "Ik ken haar niet, hoe ziet ze eruit? Is ze een goede apprentice? Is ze aardig?" Kwamen de vragen van de kitten weer, het was duidelijk dat hij wel wilde weten over wie ze het had, maar dan was het nog de vraag of hij haar straks kon herkennen als hij haar tegenkwam. "Lightpaw heeft een bruin, gestreepte vacht." Begon ze maar, want het was nog best lastig om iemand goed te omschrijven. "Ze is aardig en ook is ze een zeer goede apprentice. Misschien soms een beetje onzeker, maar toch geeft ze niet snel op." Ze had geen idee of de kitten wist waar ze het allemaal precies over had, maar dit was toch de beste manier om de apprentice te beschrijven.

_{De kitten luisterde aandachtig naar de beschrijving. Een bruin gestreepte poes die Lightpaw heette, zo zou hij haar dus moeten herkennen. Hij ging naar haar opzoek, waarschijnlijk, en als hij haar vond dan kon hij eindelijk een gezicht aan de naam plakken. "Onzeker? Echt? Is ze ergens niet goed in ofzo? Waarom is iemand onzeker, weet jij dat?" Miauwde hij, het woord onzeker kende de kitten zelf nog niet heel goed. Hij was nog nooit echt onzeker geweest.}

"Onzeker? Echt? Is ze ergens niet goed in ofzo? Waarom is iemand onzeker, weet jij dat?" Kwam de volgende lading vragen van de kitten. "Het is niet dat ze ergens niet goed in is, maar ze twijfelt soms aan haar eigen kunnen, vooral als ze net een fout heeft gemaakt." Legde ze eerst uit. Nu kwam nog de vraag waarom iemand onzeker was. Daar konden verschillende redenen voor zijn en als ze eerlijk was wist ze niet wat van toepassing was op Lightpaw. "Iemand is onzeker als ze niet zeker zijn van zichzelf en ook vaak twijfelen aan zichzelf." Dat was waarschijnlijk de slechtste uitleg ooit, maar ze kon niet veel beters verzinnen.

Onderwerp: Re: Lets eat something before going out