One-cat patrol

Onderwerp: One-cat patrol zo 1 jun 2014 - 18:20

Everstar vertrouwde ShadowClan niet. Voor geen meter. Haar patrouilles hadden zelden echt iets bijzonders te melden, maar Everstar durfde er niet op te vertrouwen dst ze gelijk hadden voor ze het zelf had gecheckt. Ze had immers zelf al gemerkt dat haar warriors soms bijzonder slecht waren in het herkennen van geuren zo dicht bij het stinkende donderpad. Ze konden makkelijk iets gemist hebben.
Ze bereikte het donderpad zonder clangenoten tegen te komen, wat fijn was. Nu sprak ten minste niemand haar aan en hoefde ze geen tijd te verspillen aan 'gezellige' praatjes. De scherpe geur prikte in haar neus en ze verstijfde even toen een monster de grond onder haar poten deed schudden en haar oren vulde met een luis geraas. Onstpan, gebood ze zichzelf. Ze moest niet zo schrikken van die monsters. Haar angst sloeg helemaal nergens op. Die dingen kwamen toch niet van het donderpad af, dus er kon haar niets gebeuren. Ze naderde de zwarte strook nog wat dichter en probeerde andere geuren te onderscheiden. ShadowClan geuren. Ze hield haar oren gespits, bedacht op ieder geluid. Niet alleen dat van ShadowClanners, maar ook dat van prooi, want de prooistapel was nog steeds te laag naar haar zin. Ze keek naar de overkant. Als ze daar een konijn zag, zou ze het dan vangen? Het donderpad was het grootste bezwaar. Dat de warrior code het verbood maakte haar weinig meer uit. Ze wist zeker dat ShadowClan het ook deed, al had ze hen er nog niet rechtstreeks op betrapt. Bovendien had die clan het al bewezen de warrior code niet waard te zijn. Tot nu toe zag ze echter geen prooi, niet aan haar kant, noch aan de andere kant van het donderpad.

One-cat patrol V9y2R1j

Onderwerp: Re: One-cat patrol zo 1 jun 2014 - 18:31

De dagen trokken maar erg langzaam voorbij en er was tot nu toe geen belofte voor verbetering voor de situatie waarin zijn clan zich bevond. En dat irriteerde Smokebreath ten zeerste. De kater zijn maag rommelde. De prooistapel was nog steeds onnatuurlijk laag. Het was net alsof de prooi maar niet wilde komen.... Zo lang het maar niet uitstierf natuurlijk. Zolang dat niet gebeurde, was de kater nog wel redelijk gerust op het feit dat de prooi zich nog wel zou vermeerderen. Ze moesten hun best maar gaan doen om dat te laten gebeuren.
Maar de situatie met Windclan zat de kater ook niet lekker. De spanningen duurden nu al manen en het werd niet bepaald beter. Dit was dan ook de reden dat de kater langs de grens aan het sjokken was. Nooit van zijn leven dat hij een Windclan kat ooit maar een snorhaar lengte over de grens zou laten gaan. Maar toen zag hij vanuit de struiken tot zijn verbazing de Windclan leader het territorium in staren. Voor een moment hield hij halt, maar toen drong hij zijn zware lichaam toch door de struiken heen. "Wat is er, Everstar, kan je de verlokking van ons territorium niet aan? Eindelijk de hazen zat?" Bromde de kater luid, zijn ogen vernauwd.

Onderwerp: Re: One-cat patrol ma 2 jun 2014 - 17:45

Aan de overkant van het donderpad zag ze een grote, zwarte gestalte verschijnen. Smokebreath was niet moeilijk te herkennen. "Wat is er, Everstar, kan je de verlokking van ons territorium niet aan? Eindelijk de hazen zat?" bromde de ShadowClan kater. Everstar snoof. Hoe kwam hij daar nou weer bij? Wie zou er in StarClansnaam liever padden en kraaienvoer eten dan malse konijnen? "Ik ben hier om dezelfde reden als jij, Smokebreath", antwoordde ze koeltjes. Een trilling in de grond en een laag gebrom in de verte kondigde de komst van een monster aan en Everstar dwong zichzelf niet te bewegen terwijl het voorbij raasde. Een tweede monster volgde op de eerste, waarna het weer stil bleef.
Zacht geritsel liet haar haar oren spitsen. Een konijn? Het geritsel klonk opnieuw, ergens achter haar. Stil draaide ze zich om. Ze wierp nog even een blik op Smokebreath voor ze het geluid begon te volgen. Daar was het: inderdaad een konijn. Geen hele grote, en het dier was nog mager van bladkaal, maar een konijn was het. Er zat één klein voordeel aan dit hele voedselgebrek: prooidieren werden onvoorzichtiger, roekelozer op hun zoektocht naar iets om hun lege magen mee te vullen. Het kostte Everstar niet veel moeite het konijn te vangen en te doden. Ze gooide er wat aarde overheen en keek weer naar Smokebreath met een klein glimlachje op haar gezicht. "Waarom zou ik überhaupt van jullie willen stelen? WindClan heeft prima genoeg aan zijn eigen konijnen", miauwde ze. Ze was blij met deze kans te laten zien dat het goed ging met haar clan. Haar eigen magerheid sprak haar woorden een beetje tegen, maar ze bedacht zich dat het ergens nog wel waar was ook. Ondanks dat iedereen honger had, had bladkaal niet veel slachtoffers geëist. Ziektes waren weggebleven. En honger was niet zo'n enorm probleem zolang het je niet doodde. Honger kon je negeren. Nu de smaak van het pasgedode konijn in haar mond zat, was dat iets moeilijker. Ze had haar prooi graag op willen eten. Dat was echter nu eenmaal geen optie.

Onderwerp: Re: One-cat patrol ma 2 jun 2014 - 18:50

Met vernauwde gele ogen nam Smokebreath het lichaam van de Windclan leader in zich op. Die kon hij wel aan mocht het op een gevecht uitdraaien. De kater rechtte zijn rug en strekte zijn nek lichtjes, waardoor hij nog wat intimiderender over kwam. Allemaal instinctief vertoon. "Ik ben hier om dezelfde reden als jij, Smokebreath" miauwde de clanleader op koele toon. Smokebreath kon het niet laten om een scheve grijns te vertonen. "De grote Windclan leider weet mijn naam? Wat een eer," miauwde hij op licht snerende toon. Hij weigerde ook maar te knipperen toen de monsters voorbij raasden. Hij weigerde ook maar slechts een greintje intimidatie te laten zien.
En plotseling draaide de Windclan leader zich om. Smokebreath spitste zijn oren wat verder. Liet de rode poes het nu al afweten? Cowards at heart, Windclan katten. Maar nee, de poes verscheen weer met een konijn. "Waarom zou ik überhaupt van jullie willen stelen? WindClan heeft prima genoeg aan zijn eigen konijnen" miauwde de clanleader. Een uitdaging met bewijs, hoe zoet. "Oh, zou ik u moeten feliciteren?" Bromde Smokebreath, "Dan bij deze, gefeliciteerd, bravissimo, een magere vacht met botten, nog net genoeg om een kitten te voeden." Hij deed geen moeite om zich in te houden, de windclan katten mochten voelen hoe erg hij van ze walgde. Indringers, lafaards, allemaal. "Misschien net genoeg zodat u niet meer kwijlend ons territorium inkijkt. Want 1 hazenvreter die ook maar een poot over de grens zet zal onze klauwen voelen." Zijn toon werd weer wat dreigender.

Onderwerp: Re: One-cat patrol di 3 jun 2014 - 16:53

"De grote Windclan leider weet mijn naam? Wat een eer," miauwde Smokebreath snerend. "Know your enemy", antwoordde Everstar koeltjes. Bovendien, die kat was medicine cat geweest, wat verwachtte hij dan? Hij was nou ook niet echt heel onopvallend. Ze keek hem onbewogen aan terwijl hij zich wat groter maakte. Wat dacht hij? Dat hij haar zo kon intimideren? Alsof ze bang was voor een ex-medicine cat van de kraaienvoerclan. "Oh, zou ik u moeten feliciteren?" bromde Smokebreath toen ze terugkwam met het konijn, "Dan bij deze, gefeliciteerd, bravissimo, een magere vacht met botten, nog net genoeg om een kitten te voeden." Everstar snoof. Alsof sarcasme haar pijn zou doen. Hij kon zeggen wat hij wilde. "Misschien net genoeg zodat u niet meer kwijlend ons territorium inkijkt. Want 1 hazenvreter die ook maar een poot over de grens zet zal onze klauwen voelen", zei de zwarte kater. Everstar lachte kort, maar haar ogen waren koud als ijs. "Jullie mogen het proberen, Smokebreath. Maar ik verzeker je: de kat die dan jammerend terug naar het kamp rent zal niet van WindClan zijn." Ze kreeg zin om het ter plekke te illustreren, maar ze hield zich in. Het gevecht zou niet van haar kant beginnen, ze ging zich niet uit de tent laten lokken door zo'n kat. Toch hoopte ze bijna dat Smokebreath een gevecht zou beginnen. Ze werd dit constante dreigen en beschuldigen zat, ze had liever een echt gevecht.

Onderwerp: Re: One-cat patrol ma 9 jun 2014 - 11:46

Met een snerende blik keek Smokebreath naar de clanleader voor hem. Vriendelijke banden met de Windclan behouden was wat hem betrof toch al verloren en zijn minachting voor de poes was duidelijk. Hazenvreters... Ze waren toch al in oorlog. Hij zou met alle liefde elk leven van Everstar's lijf afrukken, stukje bij beetje... "Jullie mogen het proberen, Smokebreath. Maar ik verzeker je: de kat die dan jammerend terug naar het kamp rent zal niet van WindClan zijn." Miauwde Everstar. Een spottende lach ontsnapte Smokebreath. Hij kon nog heel lang doorgaan met dit spelletje van beledigen. Hij wist toch wel dat hij degene die fout was als hij de grens overstak om aan te vallen. "Hoe smakelijk het ook is om naar uw illusies te luisteren, Everstar... Ik weet zeker dat uw magere hazenvreters het onderspit zullen delven... Het enige waar jullie Windclan katten goed in zijn is rennen," miauwde hij kil, waarna er weer een spottende glimlach aan zijn mondhoeken trok, "Wat zijn uw poten trouwens een prachtige kleur blauw.. Nieuwe jachttechniek van de Windclan? De prooien maar alvast van een afstand alarmeren? Of aspireren jullie om Riverclan katten te zijn vanwege jullie jullie gebrek aan echte talenten?" Eigenlijk zat hij gewoon te hopen op een gevecht. Zijn klauwen jeukten.

Onderwerp: Re: One-cat patrol ma 9 jun 2014 - 19:00

"Hoe smakelijk het ook is om naar uw illusies te luisteren, Everstar... Ik weet zeker dat uw magere hazenvreters het onderspit zullen delven... Het enige waar jullie Windclan katten goed in zijn is rennen," miauwde Smokebreath. Everstar gromde. Hij zou nog eens wat beleven als hij dat bleef geloven. "Wat zijn uw poten trouwens een prachtige kleur blauw.. Nieuwe jachttechniek van de Windclan? De prooien maar alvast van een afstand alarmeren? Of aspireren jullie om Riverclan katten te zijn vanwege jullie jullie gebrek aan echte talenten?" sneerde de ShadowClanner. Everstar sloeg haar nagels in de grond. Dat stomme blauwe spul ook... Het was al flink vervaagd, maar dat laatste beetje weigerde weg te gaan, hoe vaak ze het ook waste. Het was nu net nieuwblad, dus binnen afzienbare tijd zou ze verharen en zou de blauwe kleur verdwijnen. Voor nu zat ze er echter nog mee opgescheept. Eigenlijk was ze het alweer bijna vergeten. Haar clangenoten waren zo verstandig om er niet meer over te beginnen.
"Ach, dat leuke kleurtje verdwijnt wel weer. Jij daarentegen, zult waarschijnlijk altijd meer op een pluizige teddybeer dan op een warrior blijven lijken", kaatste Everstar terug. Het was wel waar, vond ze. Als je Smoketears onvriendelijke gezicht even wegdacht, zag hij er niet bijster gevaarlijk uit. Ze was echter wel verstandig genoeg om niet te denken dat hij écht volledig ongevaarlijk was. Al zou ze in een gevecht wel van hem winnen, natuurlijk.

Onderwerp: Re: One-cat patrol ma 9 jun 2014 - 19:17

De spottende glimlach verdween niet van Smokebreath's toen hij Everstar's belediging hoorde. "Ach, dat leuke kleurtje verdwijnt wel weer. Jij daarentegen, zult waarschijnlijk altijd meer op een pluizige teddybeer dan op een warrior blijven lijken" Was dat alles? Even ontsnapte een oprechte lach de kater, daadwerkelijk geamuseerd door haar woorden, maar zijn gelaatsuitdrukking kwam al snel genoeg weer in de plooi. "Liever een 'teddybeer' zoals u het zo prachtig weet te brengen, die inmengt met de omgeving en nog eens een keertje wat vangt, dan een waarschuwingsbaken die alles alleen maar wegjaagt, beste Everstar." Miauwde de kater, zijn sneer weer terug op zijn gezicht en in zijn stem. Wat waren ze eigenlijk op dit moment bezig als grote kittens, maar dat maakte hem niet uit. Hij genoot ervan. En als Everstar nog eens een keer echt uit haar slof zou schieten, dan zou hij nog eens een keer zichzelf kunnen afreageren ook. Wat heerlijk, wat práchtig.

Onderwerp: Re: One-cat patrol di 10 jun 2014 - 19:35

Smokebreath lachte. "Liever een 'teddybeer' zoals u het zo prachtig weet te brengen, die inmengt met de omgeving en nog eens een keertje wat vangt, dan een waarschuwingsbaken die alles alleen maar wegjaagt, beste Everstar", miauwde hij. Everstar trok een wenkbrauw op. "En wat is dit dan? Een illusie?" vroeg ze spottend, terwijl ze haar pas gedode prooi aantikte met haar prachtige blauwe poot. "En jij. Inmengen met de omgeving. Als ik een muis was en er kwam een enorme, zwarte pluizenbal op me af denderen, zou ik die toch niet gauw over het hoofd zien." Ze snoof. Ze ergerde zich ongelofelijk aan die kat, al raakten zijn beledigingen haar niet. Ze zou hier echter rustig blijven staan totdat die ShadowClanner uit haar zicht verdwenen was. Een volgend monster raasde langs, luid brullend en stinkende gassen uitstotend. "Voor iemand die de hele dag tussen die stinkende, moerassige ShadowClan geuren hangt, moet deze heerlijke monstergeur wel een verademing zijn, niet?" vroeg ze.

Onderwerp: Re: One-cat patrol