The more you sharpen It, the better It cuts

Een luide geeuw ontsnapte uit zijn mond, en hij sloeg zijn poten over elkaar. Wegens gebrek aan slaap, had hij besloten een klein dutje te doen. Vanaf de grote tak van de Owltree waar hij op lag staarde hij naar beneden. Vervolgens richtte hij zijn blik op het hoopje aarde naast de boom. Dit is waar hij de eekhoorn die hij zojuist had gevangen had begraven. Voorzichtig stond Mirror op en rekte zich uit. Met zijn staart zocht hij evenwicht op de tak. Een klein gekraak klonk achter hem, en hij spitste zijn oren. De kater draaide zich om, en ontmoette de blik van een andere eekhoorn. Deze zat op de tak voor hem te genieten van zijn ontbijt. Voorzichtig probeerde Mirror zich voor te bereiden op een sprong, wat echter niet zo een goed idee bleek te zijn. Dankzij de verwondingen die het WindClan x ThunderClan gevecht hem hadden aangebracht, was hij nog wat zwak. De sprong ging daardoor ook goed mis. De eekhoorn had hem al aan horen komen, en was gevlucht. Mirror kon zich vastgrijpen aan de tak waar het diertje had gezeten en probeerde zich omhoog te trekken. Dit ging moeilijker dan gedacht. Het zou er vast heel stom uit hebben gezien. Een grote, sterkte warrior die redelijk veel moeite aan het doen was zich op te trekken aan een tak. Hij hoopte dan ook dat niemand nu langs liep en hem zou zien.

{{ eerste post voor Lostdream }}

Hij was doodop. Met lichte passen en regelmatig gapend liep de rosse kater door het Territory, terwijl hij al minstens drie muizen en een vogel had genegeerd die een makkelijke prooi gfeweest konden zijn. De slaperige kat kwam aan bij de Owltree, een plek waarhij normaal nirt zo vaak kwam, maar Lostdream wist toch niet echt goed wat hij aan het doen was. Toen hij een sprong hoorde, en wegtrippelde pootjes, van .. Euh .. Te moe om te beseffen welk diertje, keek hij toch nadenkend op. Aan een tak hing een Warrior, en Lost had in zijn heel leven nog niet zo raar gekeken. Door de verwondingen van het gevecht, en de pijn in zijn luchtpijp van bijna verdronken te zijn, een paar dagen voor het gevecht, besefte hij niet wat er mis was. Katten groeien niet aan bomen .. Maar toen hij de grijze vacht herkende als die van Mirroredsound, trok hij een wenbrauw op. "Lukt het wel?"

Mirror zuchtte. Misschien had hij toch even langs de medicine cat moeten gaan en rust moeten nemen, in plaats van z'n verwondingen te negeren en doen alsof er niks aan de hand was. "Lukt het wel?" Klonk een stem. Van schrik verloor hij grip en viel de boom uit. Met een harde klap ontmoette hij de grond. Hij stond op, en zag dat het Lostdream was, een warrior van zijn Clan. Hij had hem zien vechten in het gevecht met WindClan, en zag hem dus als een loyale warrior. ''Om eerlijk te zijn, niet echt.'' Grijnsde de kater een beetje beschaamd.

De grijze kater schrok en viel uit de boom, en zijn landing zag er niet zo zacht uit. Lost grinnikte om dat antwoord, en knikte. "Ik dacht dat katten altijd op hen pootjes terrecht kwamen?" Een plagende fonkeling kroop in zijn ogen, en een geeuw verliet zijn mond. Misschien had hij beter nog langer geslapen .. Maar dat gunde hij zichzelf niet. Een pijn trok door zijn schouder, waar AvelancheDemon hem gebeten had. Ach hij ging er ooit wel naar laten kijken door Maskheart, maar die had het nu zo druk.

Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht bij de opmerking van zijn Clangenoot. ''Helaas is dat niet altijd waar.'' Grapte hij. Ondertussen zat hij nogsteeds met het beeld van de WindClan warrior in zijn hoofd. Hij begon zelfs te twijfelen of hij het met opzet had gedaan. Hij schudde de gedachte weg, en focuste zich weer op zijn Clangenoot. ''Dus, al iets gevangen?''

Aj. Pijnlijke vraag. "Euh, niet echt .." Bij die woorden ontsnapte opnieuw een geeuw uit zijn mond. "Als je hoort dat ik voor een seconde dacht dat katten aan bomen groeide, dan begrijp je misschien wel waarom ik nog niets gevangen heb," Zo. Mooie omweg om te zeggen dat je gewoon doodmoe bent en de prooi voor je poten weg ziet rennen.

Mirror lachte, maar had tegelijkertijd ook medelijden met de kater. Hij was vast ook flink toegetakeld. ''Komt wel goed,'' Zei hij troostend, in de hoop de kater zich iets beter te laten voelen. ''Het enige wat ik heb kunnen vangen is een eekhoorn, ook niet echt veel..'' Hij knikte richting de plek waar hij de eekhoorn had begraven. ''Jagen zit er vandaag bij vele niet in denk ik.'' Zei hij doelend op alle verwonde krijgers en apprentices.

Onderwerp: Re: The more you sharpen It, the better It cuts