This place makes me feel like I'm a king

Breezetail sloop voorzichtig naar de eekhoorn. Het diertje had de kater nog niet opgemerkt, en besefte dus niet dat dit zijn laatste seconden zouden kunnen zijn. Breezetail sprong er op af en zette zijn tanden in het kleine lijfje. Het beestje wilde ontsnappen, maar de gestreepte kat schepte hem weer op met zijn klauwen en maakte er een eind aan. De kater was al erg lang op jacht, maar had nu pas zijn eerste prooi gevangen. Hij begroef zijn prooi onder wat zand en bladeren zodat hij het straks zou kunnen ophalen. Breezetail nam zichzelf altijd voor om minstens twee prooien mee naar het kamp te nemen, hij zou dus nog een prooi moeten vangen, maar eerst ging hij wat uitrusten. De kater scherpte zijn nagels aan de boom die naast hem stond en besloot er daarna verder in te klimmen. In bomen klimmen was niet zijn sterkste kant, hij schoof een paar keer uit voor hij veilig op een tak kon gaan zitten. Vanaf hier kon hij ver in het bos kijken. Breezetail voelde zich machtig, zo hoog in een boom. Niemand kon hem nu kwaad doen.