Eagleheart, I think we have to talk

Mintwhisker opende langzaam haar ogen. Het zou vandaag een gewone dag zijn, waarschijnlijk een zoals al die andere, maar vandaag zou het toch iets anders verlopen, ze wist het gewoon. Ze likte een paar keer over haar vacht heen en stond toen op. Ze had besloten dat ze vandaag een keer met Eagleheart zou gaan praten, ze moest hem gewoon vertellen wat haar dwars zat. Ze liep er nu al een tijdje mee rond en als ze het nog veel langer deed wist ze niet of ze het nog zou kunnen verdragen. Ze porde Eagleheart voorzichtig in zijn zij om hem niet te veel te laten schrikken en de katten om hem heen niet wakker te maken. Ze bracht haar gezicht dicht bij zijn oor en fluisterde. "Ik moet met je praten, ik zie je zo buiten de warriors den wel." Met die woorden haalde ze haar gezicht bij hem weg en begon voorzichtig langs alle katten heen te lopen om geen van de katten wakker te maken. Hopelijk zou hij proberen te luisteren naar wat haar dwars zat, maar hij kon het ook zo verkeerd opvatten en dan kon het helemaal de verkeerde richting uitgaan, maar dan moest het maar, ze kon er dan niks aan doen. Ze ging op een plek zitten waar geen enkele andere katten in de buurt waren, zodat ze alleen konden praten zonder dat er allemaal katten om hun heen mee zouden luisterden. Ze gaf haar poot een paar likken en zette die daarna weer op de grond. Ze richtte haar blik op waar Eagleheart vandaan zou komen en wachtte geduldig.

Eagleheart lag heerlijk te slapen. Hij liep in zijn droom over de jacht velden met Mintwhisker. Toen voelde hij een por in zijn zij. Het was maar zacht. Hij opende zijn ogen een klein stukje. Hij zag het mooie gezicht van Mintwhisker. "Ik moet met je praten, ik zie je zo buiten de warriors den wel." Zei ze en liep naar buiten. Eagleheart keek de knappe Mintwhisker na.Eigenlijk had hij er toch geen zin in om zijn nest uit te gaan maar blijven liggen kon hij niet maken, Hij stond op, rekte zich uit en liep naar buiten. 'Hier ben ik' Zei Eagleheart. Hij ging naast haar zitten. Eerst gaf hij haar een lik over haar mooie witte lichaam. 'Wat is er Mintwhisker?' Vroeg Eagleheart. De hemel was paars. De laatste zichbaar heden van de maan loste op in de licht wordede lucht.

Mintwhisker zag Eagleheart naar haar toekomen. "Hier ben ik." Zei hij. Ze wist dat hij nu elk moment kon gaan vragen wat er was en ze wist niet heel goed hoe ze het in woorden moest uitdrukken, het had zo makkelijk geleken, maar nu hij hier naast haar zat leek het toch een stuk moeilijker te gaan. "Wat is er Mintwhisker?" Ze had die vraag verwacht en toch voelde het raar. Ze haalde een keer diep adem ze wist dat ze er niet meer onderuit kon komen. "Het is al een tijd geleden dat we zo samen hebben kunnen zijn." Begon ze. Het leek wel alsof alles in haar de woorden niet wilde uitspreken, maar ze moest, ze kon nu eenmaal niet meer terug. "Ik heb het gevoel dat je wat afstandelijker bent geworden." Zei ze uiteindelijk. Ze wist dat het ook wel kwam omdat ze een hele tijd in de nursery was geweest, maar hun kittens waren nu al een tijdje apprentices en het voelde gewoon niet goed bij haar. "Ik weet het niet, misschien ligt het wel gewoon aan mij, maar het geeft mij geen prettig gevoel." De woorden leken nu wel heel makkelijk uit haar mond te kunnen komen. Ze had het gezegt, maar nu wist ze niet hoe Eagleheart erop zou reageren.

"Het is al een tijd geleden dat we zo samen hebben kunnen zijn." Zei 'Mintwhisker. Eagleheart luisterde naar wat Mintwhisker zijn. "Ik heb het gevoel dat je wat afstandelijker bent geworden. Ik weet het niet, misschien ligt het wel gewoon aan mij, maar het geeft mij geen prettig gevoel." Eagleheart keek Mintwhisker aan. 'Ik heb je nou al een paar keer gezecht dat ik verplichtingen heb ik moet jagen voor de clan en mee op patrouille. Ik probeer bij je te zijn maar dat gaat niet altijd en dat heb ik je nou al zo vaak gezecht ookal jij dit niet! Zei Eagleheart boos. Het moest nou toch niet veel gekker worden. Hij deed zijn best om bij haar te zijn maar dan moest hij gaan jagen van Tallstar of mee op patrouille of wat dan ook! Hij staarde even de lucht in die nu niet meer paars was maar oranje.

Mintwhisker wachtte een beetje gespannen op een antwoord, ze wist niet goed wat ze moest verwachten, misschien had ze het niet moeten zeggen, maar nu was er geen weg meer terug. "Ik heb je nou al een paar keer gezegd dat ik verplichtingen heb, ik moet jagen voor de clan en mee op patrouille. Ik probeer bij je te zijn, maar dat gaat niet altijd en dat heb ik je nou al zo vaak gezegd, ook al jij dit niet!" Zei Eagleheart boos. Ze nam wat meer afstand en stond met haar nekharen overeind. "Als jij denkt dat het makkelijk is voor mij, dan heb je het mis." Ze kon de woede niet uit haar stem laten. "Ik weet dat je verplichtingen hebt en ik heb die ook, maar dat betekend niet dat we minder tijd voor elkaar zouden hebben. We kunnen de verplichtingen ook samen doen!" Zei ze haar stem vol met woede. Ze wist ergens dat het niet volledig kon aangezien zij een apprentice had en die ook moest trainen, maar het leek wel alsof woede nu de macht over haar had en ze niet kon stoppen. Ze had niet verwacht dat Eagleheart zo zou gaan reageren, maar als hij het zo wilde kon hij het ook zo krijgen.

"Als jij denkt dat het makkelijk is voor mij, dan heb je het mis. Ik weet dat je verplichtingen hebt en ik heb die ook, maar dat betekend niet dat we minder tijd voor elkaar zouden hebben. We kunnen de verplichtingen ook samen doen!" Zei
Minthwisker. Eigelijk had ze gelijk maar dat kon Eagleheart nu niet in zien. 'O ja sorry hoor ik had al mijn tijd aan jou moeten schenken en achteer jou aan moeten huppelen en alleen maar doen wat jij zegt! Voor mij is het toch ook niet makkelijk in starclans naam! Zei Eagleheart boos. 'Weet je dit werkt niet meer' er viel een stilte. 'Ik hoef je niet meer te zien stuur Icepaw naar mij toe als je haar ziet' Zei Eagleheart. Ze keek Minthwisker nog even scherp aan.

Mintwhisker kon haar nekharen maar niet meer plat krijgen, ze kon het niet helpen. Ze voelde zich gefrustreerd en tegelijkertijd boos, maar ze wist niet goed wat ze liever wilde voelen, beide gevoelens waren niet prettig en het leek alsof Eagleheart dat alleen maar erger maakte. "O ja, sorry hoor, ik had al mijn tijd aan jou moeten schenken en achter jou aan moeten huppelen en alleen maar doen wat jij zegt! Voor mij is het ook niet makkelijk in starclans naam." Zei Eagleheart boos, ze kon het niet helpen dat haar woede de overhand nam. "Dat bedoel ik helemaal niet! Ik had van jou verwacht dat je me wel zou begrijpen, maar blijkbaar ben jij degene die me het minst begrijpt." Zei ze, haar stem vol van woede, ze kon het er gewoon niet uit halen en ze wilde het aan de ene kant ook niet. "Weet je, dit werkt niet meer." Zei Eagleheart en toen viel er een stilte. Ze schrok er wel even van, toch bang voor wat hij zou gaan zeggen. Ze wist dat ze misschien fout had gezeten, maar dat wilde ze nu'echt niet meer laten merken. Als hij het zo wilde kon hij het zo krijgen! Ze bereidde haarzelf voor op wat er zou gaan komen, ze wist het eigenlijk al, maar ze wilde het liever toch echt uit zijn eigen mond horen komen. "Ik hoef je niet meer te zien, stuur Icepaw naar mij toe als je haar ziet." Zei Eagleheart. De woorden kwamen harder aan dan ze had verwacht, maar ze zou zich niet laten kennen. "Als jij het zo wil, mij best! En als je Icepaw wil hebben kan je haar ook zelf zoeken, als je niks meer met me te maken wil hebben doe ik ook niks meer voor je." Zei ze boos, ze draaide zich abrupt om en liep weg, waar naartoe wist ze niet, maar het enige wat ze nu wist was dat ze even weg wilde. De leegte en pijn die ze voelde wilde ze kwijt, dit moest juist beter voelen toch? Maar het leek alleen maar erger te zijn dan het was, ze voelde zich leeg en het enige dat die leegte leek te vullen was pijn.

"Dat bedoel ik helemaal niet! Ik had van jou verwacht dat je me wel zou begrijpen, maar blijkbaar ben jij degene die me het minst begrijpt." Zei Mintwhisker. "Als jij het zo wil, mij best! En als je Icepaw wil hebben kan je haar ook zelf zoeken, als je niks meer met me te maken wil hebben doe ik ook niks meer voor je." Zei Mintwhisker. Eagleheart keek Mintwhisker scherp aan. 'Best!' Zei Eagleheart. Ze liep het kamp uit. Waar naar toe? Geen idee eigenlijk hij wist het echt niet. Wat had Eagleheart? Hij had de laatste tijd een kort londje en begreep sommige dingen ineens niet meer maar het zou wel goed komen zonder Mintwhisker.

-Topic uit? Of niet?-

Mintwhisker liep verder, proberend om het te vergeten, maar het leek haar meer pijn te doen bij elke stap die ze zette. Het was geen pijn die de andere katten van de buitenkant zouden kunnen zien. Nee, ze was niet van plan om het iemand te laten merken, maar diep van binnen trok de pijn haar uit elkaar en ze wist niet of het ooit nog goed zou komen. Ze zou het aan niemand laten zien, geen traan laten vallen waar iemand anders in de buurt was, ze moest sterk blijven, ze kon niet zwak lijken. Wat zouden anderen dan wel niet van haar denken? Een diepe zucht ontsnapte haar mond, maar ze wist dat er niemand in de buurt was, dus het zou ook niet zoveel uitmaken. Haar poten barchten haar langzaam maar zeker weg van het kamp, ze wilde even weg van Eagleheart, zijn woorden gingen nog steeds door haar hoofd en ze wilde ze kwijtraken, maar het leek maar niet te lukken. Er was alleen nog één probleem. Pantherpaw en Icepaw zouden er de dupe van worden dat zij nu een ruzie hadden gehad. Zij zouden verscheurd worden en ze wist niet of ze het hun wel aan wilde doen, maar had ze veel keus? Het leek niet echt alsof Eagleheart ook maar iets rekening met haar hield. Als hij echt nog om haar zou geven zou hij wel achter haar aankomen, maar hij leek het niet te gaan doen en misschien was het wel tijd om te beseffen dat het misschien wel beter was zo.

(Het is nu wel topic uit)

Onderwerp: Re: Eagleheart, I think we have to talk