Flying fish {Strawberry}

Ze haalde diep adem en liet even haar staart langs de grond gaan. De grassprietjes werden tegen de grond aangedrukt. Haar diepblauwe ogen gleden over de stenen die meer onder waren dan anders. Schaduwen troken door het water, vissen, voedsel. De warrior spande haar achterhand op en sprong soepel op, om netjes te landen op de steen. Even sloeg ze haar staart naar rechts omdat ze haar evenwicht even verloor, maar deze vond ze al snel terug en met een tevreden lachje keek ze naar het glinsterende, blauwe oppervlak. Daaronder bevond zich leven die hen voedde. Ze haalde even diep adem en draaide zich zo zodat haar schaduw niet op het water viel. Toen tilde ze haar klauw op en wond ze haar staart rond haar poten. Met glinsterende ogen keek ze naar de zilvergekleurde gestaltes. Toen ze één dichtbij zag komen, sloeg ze in het water. De vis werd de lucht in gegooid, samen met druppels water die glinsterden in het zonlicht. De glibberige prooi lande veel verder dan verwacht, op Thunderclan gebied. Daar tussen de kiezels bleef de vis spartelen, maar veel nut had het niet. De lilac point zuchtte en stond recht om daarna naar de volgende steen te springen en ook naar de volgende tot ze de overkant had bereikt. Opeens spitste ze haar oortjes toen ze iets opmerkte. Ugh, ze wilde enkel haar visje hoor.

I walked all night long in the dark just to be standing here
Only to feel like nobody, I'm Miss Y am I here?
I walked all night long in the dark just to be standing here
Only to feel like nobody, I'm Miss Y am I here?

Geruisloos zette ze haar witte tenen neer tussen het gras dat de dichte begroeiing van het Thunderclan territorium verving bij de stepping stones. Ze wist niet precies meer waarom ze hier was geweest. Misschien dan toch de lichte hoop dat Stormfur misschien aanwezig was? Hij was een goede vriend van haar geweest een tijd geleden, totdat ze noodgedwongen het contact moest afbreken toen hij meer wilde... En zij was niet bereid geweest om de code te breken.. Maar iemand die haar niet veroordelend aankeek was wel welkom. Ze hief echter haar kop en zag wel degelijk een kat. Het was ook een Riverclanner, maar zeker niet iemand die ze herkende. Haar nekharen vlogen overeind en haar ogen vernauwden zich lichtjes. "Wat moet dat op Thunderclan territorium?" Haar stem was verhard. De spanningen tussen de clans was onmiskenbaar en zij ging zich er ook aan houden. Haar staart zwiepte lichtjes heen en weer en ze hield haar kop verlaagd, zodat ze meer spanning kon zetten op haar spieren, klaar voor een mogelijke aanval indien dat nodig was.