Fire red {Tinder}

Hij sleepte zijn staart achter zich mee, alsof het zoveel woog. Ja, voor hem nu wel, alles leek op zijn schouders te drukken en met die stomme beet van die achterlijke rattenwreter kon hij het wel schudden met het houden van dat gewicht. Hij had Tinder niet meer gezien, wat een verassing, ze was hem waarschijnlijk ook weer gesmeerd. Je weet wel, wanneer je iets doet voor een ander en als het er uiteindelijk op neer komt, ze niks anders kan doen dan jouw on je voordeel te gebruiken om terug gelukkig te zijn. Hij vond het stom, niet hatelijk, want hij wilde haar alleen gelukkig zien... Stomme gevoelens. Woest sloeg hij opnieuw zijn kop in zijn nek, zo opeens, waardoor hij opnieuw achteruit viel. Woest hapte hij naar zijn gewonde schouders terwijl hij daar al bevend op de grond lag te kronkelen. Het beven had iets bereikt en hij schuurde over de ruwe grond, dus al snel sprong de korst terug open. Opeens in een vlaag van woede boorde hij zijn tanden in de wonde. Bloed spoot vantussen zijn kaken en al snel opende hij ze weer, om een gil uit te brengen. Maar al snel legde hij al hijgend zijn kop neer, zijn lichaam nog natrillend van het gevecht met zichzelf. Een straaltje bloed gleed van zijn schouder af en bevuilde de zandkleurige grond. De apprentice sloot zijn ogen en hoopte dat hij ze nooit meer moest open doen.