Never too old to learn

Onderwerp: Never too old to learn di 10 jun 2014 - 22:17

De vorige keer was het poesje in slaap gevallen, en was de kater daarna zachtjes weggeslopen. Nu zou hem dat niet zomaar overkomen, want het was nog vroeg op de dag, het tijdstip waarop de meeste kittens een grote hoop energie hadden, hopelijk ook het witte pluizeballetje. Langzaam stapte de kater weer, opnieuw, de nursery binnen, en liet zijn oog op de kittens vallen. Zo snoezig.

- Ivykit 1ste post

Ze kon niet slapen. Ze kon helemaal niet slapen. Haar ijsblauwe oogjes vlogen voor de zoveelste keer weer wagenwijd open bij het horen van een klein geluidje. Onhandig kroop ze over haar siblings heen naar de rand van het nest. En toen ze omhoog keek verliet een klein, zacht kreetje haar bek. Voorzichtig plantte ze haar pootjes tegen de rand van het nest aan en zwiepte ze snorrend met haar staartje. "Owme Twallpaw!" mauwde ze op haar hoge toon en keek ze met haar prachtige blauwe oogjes naar de kater.

Een klein poesje maakte zich al snel los van haar siblings, en liep naar de rand van het nest waar ze op een ultiem schattige manier zijn naam ging noemen. De kater glimlachte naar haar, "Hey Ivykit," Mauwde hij blij, en boog voorover om op haar niveau van lengte te zijn. Zo kon hij haar heel vrolijk twinkelende blauwe ogen ook goed zien. Meteen begon hij te spinnen, ze was echt heel erg schattig, waarschijnlijk zou ze op haar moeder gaan lijken.

De kater leek ook wel blij te zijn om haar te zien. "Hey Ivykit," mauwde de kater toen en hij verlaagde zijn kop zodat zijn twee grote ronde ogen vlak bij haar waren. Ze hoorde hoe de kater vrolijk begon te spinnen en duwde haar kopje zacht snorrend tegen hem aan. De kitten knuffelde zo eventjes met haar oom en trok zich toen terug. Hierna keek ze hem met ondeugende oogjes aan, met nog altijd die vrolijke en speelse twinkeling erin. “Spwelen!” mauwde ze en keek haar oom toen vragend aan. Ze wilde met hem spelen, want ze verveelde zich!

Onderwerp: Re: Never too old to learn zo 15 jun 2014 - 1:27

Het was duidelijk met de rust gedaan, dat had de kater al vermoedt toen de kleine kitten wakker bleek te zijn, en nu werd zijn vermoeden bevestigt. Ze wilde met hem spelen, maar wat moesten ze dan doen? Tall dacht even na, en besloot toen dat zijn kleine nichtje mosball mocht leren spelen van de beste speler van de clans, ofwel Tallpaw. Alhoewel het misschien een beetje overdreven was, hij hield ervan het te geloven. "Wil je spelen?" Vroeg hij nog eens, ter bevestiging, maar wist wel wat het antwoord zou zijn.

Onderwerp: Re: Never too old to learn zo 15 jun 2014 - 8:53

Nieuwsgierig wachtte de jonge kit af op een antwoord van ome Tallpaw, misschien wist hij wel een super leuk spelletje wat ze samen konden doen. Vrolijk zwiepte de witte kitten met haar staartje en haar ijsblauwe oogjes twinkelden speels. "Wil je spelen?" vroeg de kater toen nog eens. Wild knikte de kitten met haar kopje, natuurlijk wilde ze spelen! Verlangend keek ze hem aan, dit zou de eerste keer worden dat ze zou gaan 'spelen' en dan moest dat door een professional gedaan worden!

De kater moest lachen toen een overvloedig geknik zijn vermoeden en vraag bevestigde. Dus sprong hij op, gebaarde dat het poesje even moest wachten, en rende naar buiten. Daar haalde hij snel een balletje mos, niet te groot, zodat Ivy er wat mee kon, niet te klein zodat hij er wat mee kon. Daarna rende de kater weer terug naar de nursery en de kitten, en legde het balletje voor haar neer alsof het de heilige graal was. "Mosball," Was alles wat hij zei, de kater leek serieus, maar katten die hem goed kenden konden zien dat de speelsheid haast niet meer te houden was, hij was weer een kitten all over again.

Onderwerp: Re: Never too old to learn