66 Actief
| |
| Onderwerp: I don't want to go di 10 jun 2014 - 16:48 | |
| Toen het grootste gedeelte van de Apprentices al was vertrokken voor hun dagelijkse taken, liet de kleine Apprentice zijn kopje voorzichtig zien. Zijn wangetjes waren nog nat en zijn pas zou zelfs door een briesje kunnen worden verstoord. Een paar zachte snikjes verlieten zijn mond nog, maar toen hij de open plek op kwam vermande hij zichzelf een beetje en probeerde hij zijn ademhaling onder controle te houden. Stilletjes nam hij plaats naast de prooistapel en ging zitten, zijn blauwe oogjes strak naar beneden gericht. Hij wilde niet gaan. Hij wilde niet gaan jagen of patrouilleren. Zijn eerste training leek nu al helemaal vergeten te zijn en hij had geen idee hoe of waar hij moest beginnen. Hoopvol richtte hij zijn blik op de Warrior's Den, maar zag zijn moeder niet. Ze was er nooit als hij haar nodig had, nooit. Door al die wanhopige gedachten begon hij weer zachtjes te snikken en druppelden er een paar traantjes over zijn wangen op de grond. Om dit te verbergen liet hij zich ook door zijn voorpoten zakken en bedekte zijn snuitje met zijn voorpoten. Als het moest zou hij hier de hele dag blijven.
OOC; Please join! (:
|
|
Amy 92
| |
| Onderwerp: Re: I don't want to go vr 13 jun 2014 - 23:30 | |
| Haar mentor had haar een vrije dag gegeven en daar had de jonge poes goed gebruik van gemaakt door eens lekker uit te slapen, want een beetje extra slaap kon ze wel gebruiken in deze zware tijden. Zacht rekte ze haar pootjes en rug uit en stond toen op, nog wat na smakkend van de lekkere droom die ze had gehad. Een dikke veldmuis was zo in haar mond gelopen, een magische gebeurtenis had haar moeder het genoemd in die droom. De poes stapte de apprentice den uit en liep naar de prooistapel, waar ze een konijntje pakte en keek naar het wat lege kamp. Plots viel haar blik op een van haar leeftijdsgenootjes, Fadedpaw als het goed was. De kater lag in een hoekje met z'n kop tussen zijn poten, en als je goed luisterde hoorde je een zacht gesnik. Voorzichtig kwam ze dichterbij en legde ze het witte konijntje tussen haar poten. "Fadedpaw?" mauwde ze op haar zachte toon en keek naar het hoopje vacht. "Ik ben het, Pearpaw. Gaat alles wel?" |
|