I will wake you up!

De poes had de halve nacht wakker gelegen en had zich telkens weer opnieuw omgedraaid en omgedraaid. Ze zou de volgende morgen haar eerste training krijgen, en ze was ontzettend nieuwsgierig hoe het zou zijn om een van de meest 'grumpy' katten van de clan als mentor te hebben, want zowat alle kittens in de nursery wisten wel de kater Smokebreath aan te wijzen. Het poesje was nog steeds niet wakker gemaakt door haar mentor, en de eerste kleine zonestralen schenen de den in. Met een sprongetje veerde ze overeind en trippelde toen in de richting van de warriors den, waar ze nieuwsgierig naar binnen keek. Eigenlijk behoorde ze hier niet te komen, maar vandaag was haar eerste training en dus een noodgeval! Met vlugge pasjes trippelde ze naar het nest waar haar mentor in lag en porde deze zacht in zijn pels. "Smokebreath," mauwde ze zachtjes, "vandaag is mijn eerste trainingsdag!"

Langzaam opende de zwarte kater een van zijn oogleden en een amber oog kwam tevoorschijn. Nieuwsgierig bleef de jonge poes naast zijn nest staan en wachtte af. "De grondbeginselen van een training zijn discipline en geduld." Nadat hij dat op een grommende toon had gezegd draaide hij haar de rug toe. "Oh.." Haar oortjes hingen wat teleurgesteld naar beneden en ze draaide zich zachtjes om, om stilletjes weg te trippelen. Misschien hadden ze wel gelijk, en was Smokebreath de minst leuke kat om als mentor te hebben. Ze ging stilletjes voor de apprentice den zitten en liet haar kopje tussen haar schouders hangen, oortjes ook nog altijd wat plat.

Het poesje keek afwachtend om zich heen en zag toen dat er een enorme schaduw over haar heen viel. Ze keek op en zag het humeurige gezicht van haar mentor. "Arcanepaw, training, kampingang." bromde de kater door het gat en slofte vervolgens weg. De poes sprong vrijwel direct op en haalde haar mentor snel in. Ze trippelde afwachtend bij hem mee, benieuwt wat ze gingen doen.

OCC: Echt flut xp

De jonge poes trippelde vrolijk achter haar mentor aan, maar liet haar humeur meter wat dalen toen ze merkte dat de kater lichtjes geïrriteerd bleek te zijn. Ze verstrakte haar gezichtje tot neutraal en vertraagde haar pas tot een normale pas zodat ze hem bij kon houden. "We gaan vandaag een rondje territorium doen." Bromde Smokebreath, zonder ook maar naar haar te kijken. "Het is op dit moment te koud om te lang stil te zitten en omdat je nog jong bent, zal ziekte en kou makkelijker vat kunnen krijgen op je." Arcanepaw knikte kort en keek toen om zich heen. Zo nu en dan verbaasde het haar dat de kater zoveel wist van dat soort zaken, maar toen bedacht ze zich dat hij natuurlijk medicine cat was geweest voor vele moons.

"We zullen eerst arriveren bij de moerassen, kijk uit waar je je poten neerzet, voordat je te erg wegzakt en ik je los moet trekken. De plekken waar de modder er erg los en vochtig uitziet, moet je uitkijken, daar kan je dus wegzakken. De drogere aarde zal je minder in wegzakken, maar daar zul je alsnog waakzaam moeten zijn. Maar je bent klein en weegt nog niet zo veel als ik, hopelijk ga je dat nooit doen, dus jezelf lostrekken hoeft nog niet een al te groot probleem te zijn." Bromde haar mentor vervolgens en een kleine grijns speelde om haar lippen, maar erom durven te lachen besloot ze maar niet te doen. Nieuwsgierig keek ze om zich heen naar het gebied waar ze nu in kwamen en voelde dat de aardige iets vochtiger was dan rond het kamp. “Leven hier veel prooien? Verdrinken die dan niet in het moeras?” mauwde ze toen en keek haar mentor even aan.