Clean!

Zijn ogen gleden langzaam door de grote den, die overvol leek te zijn. De laatste tijd waren er veel kittens bijgekomen, maar goed dat hij er was om alles schoon te houden. Tall grinnikte, hij werd vast voor gek verklaard dat hij dit deed, maar zelf was hij er best blij mee. Een band opbouwen met kittens kon best leuk zijn naar zijn idee. Aangezien de den nu dus schoon was, eindelijk, had de kater daar ook weer tijd voor. Of hij er op het moment zin in had wist hij echter niet, moeheid viel over hem, het was ook al laat.

- Eerste post Stoatkit

Hij had nog geen drie minuten rondgekeken of er stond een roodgekleurde kitten voor zijn poten. Hij grijnsde naar het beestje, en liet zichzelf zakken zodat ze op dezelfde hoogte zaten. "Deze edele jongheer is aanwezig vanwege het feit dat hij dit vertrek sober moest maken," Mauwde hij op net zo'n deftige toon, en pretlichtjes in zijn ogen. Leuke kitten.

Compleet van zijn stuk door de grappige woordkeuze van de jonge poes keek hij haar met een schuin kopje aan, en grinnikte even toen ze zich verontschuldigde. "Dat is geen punt jongedame," Mauwde hij galant, en boog even voor haar, dat vonden kittens altijd prachtig, "Ik bied u graag soelaas in het lastige, onwetendheidsprces," Hij grinnikte niet, in plaats daarvan glommen zijn ogen vrolijk, "Mijn edelheer vader heeft mij deze bezigheid bedeeld," Mauwde hij daarna, om inderdaad te antwoorden op haar vraag. "Snapt u?" Zo nu en dan even checken kon geen kwaad.

Bij de eerste zin werd hij even verbaasd en onduidelijk aangekeken, maar duidelijk snapte het poesje zijn verdere woorden wel, want een vraag kreeg hij niet. Nou ja, niet over zijn woorden, wel over de inhoud ervan. "Deze jongeman," Begon hij zorgvuldig aan zijn antwoord, "Had het in zijn stupide hoofd weten te bedenken dat een soortgenootje van uw leeftijd het plezant zou vinden om de buitenlucht te zien," Hij grinnikte even, "Helaas vond de desbetreffende jongedame het minder plezant dan vooraf gedacht," Met zijn gouden ogen keek hij naar het poesje, zou ze dit ook snappen? Hij verbaasde zich over de grote woordenschat die ze nu al bezat. Geweldig gewoon.

Zijn ogen bleven op het poesje gericht, ook toen ze hem dan eindelijk, na een korte stilte, antwoordde. Haar antwoord deed hem glimlachen, er waren dus ook nog lieve kittens. Dat beeld werd helaas meteen in de war geschopt toen de poes plotseling quasi-beledigd haar hoofd in de lucht gooide, en met een gekke omweg basically om zijn naam vroeg. "Ik ga bij de naam Tallpaw madame," Mauwde hij, quasi-verontschuldigend, en boog nog eens, "Mijn nederige excuses, mag ik u ter compensatie een tour op mijn rug aanbieden?" Dat deed hij niet vaak, misschien zo nu en dan bij Stormkit, maar zij was een geval apart. Nu had hij wat goed te maken, nu mocht het.

Eerst keek het poesje nog zuinig, maar bij het voorstel dacht de kater even een sprankje opwinding te zien. Dus knielde hij voor haar neer zodat de dame er beter op kon springen, en spinde zacht. Op deze leeftijd waren ze nog zo schattig, en zo heerlijk onschuldig. Nou ja, bijna allemaal dan, een zekere 'het' was hem tegengevallen, maar dat zou nog wel goed komen. "Dan mag de freule op haar trouwe ros stappen," Mauwde hij dramatisch, en knipoogde naar het poesje. Dramatisch doen was leuk, Never en hij deden het de hele dagen door.