|
| The A Doc 3682 Afwezig "Whatever"
| |
| Onderwerp: So slow! {Bluepaw} za 31 mei 2014 - 19:19 | |
| Langzaam liet hij zijn kopje zakken, waarna hij deze terug de lucht in hielp. Hij was erachter gekomen dat hij hierdoor een sterkere nek zou krijgen en dan zou hij minder snel zijn evenwicht verliezen, daarom deed hij dit dus. Zijn kinnetje raakte de grond zachtjes en dat was het teken voor de jonge kater om hem opnieuw de lucht in te werken. Het was wel lastig! Zou hij dit constant moeten doen? Was dit het doel van leven? Je kop in de lucht kunnen houden en niet omvallen? Of was er echt meer achter? Langzaam was hij daadwerkelijk de hoop aan het verliezen dat dit het was. Dit was het, dit was leven. Zijn kopje raakte de warme ondergrond terug en hij bleef zo even liggen. Dit was het dus... Dit was leven... Wad het echt iets dat hij wilde? Zou hij er meer uit kunnen halen. Ja, dat kon hij doen! Langzaam ging zijn kopje terug de lucht in, een zachte piep ontglipte zijn bekje en zo bleef hij even liggen. Ja, hij zou sterk worden en iets uit dit leven maken... Toen verloor hij opnieuw zijn evenwicht. Maar eerste moest hij maar die zware kop onder controle leren te houden... |
| | | Cynthia 137 Actief
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} za 31 mei 2014 - 19:50 | |
| Bluepaw had besloten om vandaag maar een keer bij de nieuwe kittens te gaan kijken. Ze had het nog niet gedaan, maar ze was toch wel benieuwd geworden naar de nieuwe aanwinsten voor de clan. Ze stak haar kop voorzichtig de nursery binnen en keek even de nursery rond tot ze het nest had gevonden waar de kittens waren. Zachtjes liep ze er naartoe, want ze wilde niet tot last zijn als er nog katten aan het slapen waren. Ze zag een kleine kitten die zijn best deed om zijn kopje omhoog te houden, maar zijn evenwicht verloor. Ze liep voorzichtig naar hem toe en duwde haar neusje even tegen hem aan. "Probeer het nog maar een keertje." Probeerde ze hem aan te moedigen. Ze had geen idee of de kitten zou zijn geschrokken van haar aanraking, maar daar zou ze wel achter komen. |
| | | The A Doc 3682 Afwezig "Whatever"
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} za 31 mei 2014 - 19:56 | |
| Hij hoorde iets. Zijn gehoor werd scherp gesteld en hij ademde even diep in. Vaag, tussen de geuren van de al bekende katten heen, rook hij een nieuwe. De kit tilde zijn kopje opnieuw op en reikte uit naar de nieuwe geur, maar al snel liet hij opnieuw zijn kopje zakken. Hij was een beetje uitgeput van zijn 'training' en hij wilde niet opnieuw zo hard tegen de grond vallen als toen. Opeens raakte iets nat hem. Instinctief krulde hij zich op en liet hij een angstig piepje horen, hij was erg verschoten, net zoals die ene keer met die andere geur. Maar deze keer was hij minder verschoten, want het kwam uit dezelfde richting als de geur was gekomen. "Probeer het nog maar een keertje." Nu kreeg de geur ook een geluid, ookal kon hij haar niet verstaan. Langzaam tilde de kit opnieuw zijn kopje op en probeerde hij haar te bereiken, maar ze was te hoog. Zou hij hen ooit kunnen bereiken? Al de andere? |
| | | Cynthia 137 Actief
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} za 31 mei 2014 - 20:31 | |
| De kitten was duidelijk wel een beetje geschrokken van haar aanraking en ze wist even niet goed hoe ze ermee om moest gaan. Als ze eerlijk was vond ze het nog best moeilijk om in te schatten hoe de kitten zou denken, maar ze wilde het toch proberen te begrijpen. Haar woorden hadden wel een reactie opgewekt bij de kitten, namelijk dat de kitten zijn kopje optilde en het leek net of hij haar probeerde te bereiken. Ze liet zelf haar kop zakken, zodat de kitten haar aan zou kunnen raken. Ze wachtte tot het de kitten zou lukken of tot de kitten weer zijn evenwicht zou verliezen, want die kans zat er ook in. Ze wilde liever de kitten niet nog een keer laten schrikken door hem zelf aan te raken. |
| | | The A Doc 3682 Afwezig "Whatever"
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} za 31 mei 2014 - 21:38 | |
| Langzaam kwam de warmte hem tegemoet. Hij reikte uit, hij voelde het, kon het bijna grijpen, beet nemen. Het was zo dichtbij! Kom op! Hij kon het wel. Hij spande al zijn spieren op in de hoop het te raken. Zou het lukken? Ja, het moest wel, kom op... Langzaam voelde hij de haren langs zijn neusje strijken, maar geen echte oppervlakte waar hij zijn neus tegen kon duwen zoals hij bij zijn moeder deed. En nu werd het de jonge kit teveel. Hij verloor zijn evenwicht en viel op zijn zij. Een zachte 'humf' ontglipte zijn bekje, maar hij was niet hard gevallen en lag enkel op zijn zij. Hij strekte zijn poten uit en liet een zucht uit zijn bekje ontglippen. Nog steeds was het stil, enkel de geuren van de katten die er waren was een bewijs dat ze er waren. Daar, ergens in de duisternis, waren ze. Zou er meer zijn achter de zwarte ruimte? Iets dat compleet nieuw zou zijn? Hij hoopte het maar... |
| | | Cynthia 137 Actief
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} za 31 mei 2014 - 22:31 | |
| Bluepaw zag dat de kitten nog wat meer uit probeerde te reiken en voelde ook dat hij haar haren iets aanraakte, maar voor hij echt dichterbij kon komen verloor de kitten zijn evenwicht en viel hij op zijn zij. Bluepaw boog haar hoofd naar de kitten toe en probeerde haar neusje onder hem te krijgen om de kitten te helpen met opstaan. Ook al had ze geen idee of de kitten het wel wilde, maar als hij het wel wilde was ze bereid om hem te helpen. Al wilde ze het nou ook weer niet verplichten, want ze wilde de kitten ook niet te ver pushen. Je wist anders maar nooit of het verkeerd kon gaan. |
| | | The A Doc 3682 Afwezig "Whatever"
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} zo 1 jun 2014 - 11:46 | |
| Opeens voelde hij opnieuw het natte tegen hem. Hij piepte enkel even, omdat hij lichtjes verschoot, maar voor de rest was het niet zo erg. De neus was warm en voelde vertrouwd aan voor hem. Hij kende het goed, want zijn moeder raakte hem ook vaak met dat ding. Oké, niet alleen zijn moeder, andere katten deden het ook... De neus duwde hem recht en de kleine kit nam zijn kans en kwam overeind. Ietwat wankel stond hij op zijn zwakke pootjes. Ugh, waarom was hij zo zwak en waarom kon deze kat wel recht blijven staan? Of kon ze dat niet? Hij tilde zijn kopje op, maar bij deze actie begaven zijn pootjes had en zakte hij door deze ledematen. Hij liet een zacht piepje horen, ietwat van schok. Hij haatte het als hij zijn evenwicht verloor of als zijn spieren hem niet konden houden. Daarom wilde hij sterk zijn! Nu hij zo neerlag, legde hij rustig zijn kopje terug neer. Het was hopeloos, hij zou het nooit kunnen... |
| | | Cynthia 137 Actief
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} zo 1 jun 2014 - 23:35 | |
| Bluepaw merkte dat de kitten meewerkte en ze duwde hem zachtjes overeind. De kitten stond wat wankel op zijn pootjes, maar toch bleef de kitten wel staan. Alleen toen deze probeerde zijn kopje weer op te tillen zakte hij door zijn pootjes heen. Bluepaw wist even niet goed wat te doen. Ze zou de kitten niet nog verder moeten pushen nu, want dat zou waarschijnlijk niet goed zijn, maar wat moest ze wel doen? Ze liep voorzichtig nog wat dichter naar de kitten toe en krulde haar lichaam voorzichtig om die van hem. Ze wilde de kitten namelijk geen kwaad doen, maar veel ervaring hiermee had ze nou ook weer niet. Ze gaf de kitten nog voorzichtig een lik tussen de oortjes en wachtte toen de reactie van de kitten af. |
| | | The A Doc 3682 Afwezig "Whatever"
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} wo 4 jun 2014 - 21:26 | |
| Er gebeurde niks meer, tot hij een warmte naar zich toe voelde komen. Hij liet een vragende piep horen. Wat was die van plan? Wilde die iets doen? Wat ging ze doen! Toen voelde hij opeens hoe haar haren tegen de zijne streken. Hij piepte even zwakjes, een zacht en teder gepiep alsof hij zuchtte. Hij liet zijn kop in haar warme vacht wegzakken en genoot van haar lichaamswarmte, het deed hem goed en hij genoot er echt van. Het was weer iets anders dan de geur van zijn moeder. Deze kat had een minder zoete geur, maar rook bekend naar zijn thuis, dus genoot hij ervan. Toen iets hem tussen de oren raakte, richtte hij verrast zijn kopje op. Een zwakke piep ontglipte zijn lippen. Hij had nog nooit een lik van een andere kat dan zijn ouders gehad. Een zacht gegrom ontstond in zijn keel en zo begon hij zachtjes te spinnen. langzaam liet hij zijn kopje in haar zachte pels wegzakken, genietend van de hitte. |
| | | Cynthia 137 Actief
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} do 5 jun 2014 - 11:59 | |
| Bluepaw wachtte de reactie van de kitten af en was blij dat het leek alsof de kitten het wel goed vond op deze manier. Ze had eerst niet goed geweten wat ze moest doen, maar nu het erop leek dat de kitten het goed vond voelde ze zich toch wel wat opgelucht. De kitten was duidelijk verrast toen ze haar tong over zijn kopje liet gaan, maar hierna voelde ze hoe hij zijn kopje in haar vacht liet wegzakken. Ze glimlachte even terwijl ze naar de kitten keek. Het was nu waarschijnlijk het beste om zo te blijven liggen, maar dan was het straks de vraag hoe ze voorzichtig weg kon gaan, maar dat was nu niet echt iets om al over na te moeten denken. |
| | | The A Doc 3682 Afwezig "Whatever"
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} za 21 jun 2014 - 11:35 | |
| Er gebeurde verder niks en dat was uiteraard saai, maar wat kon hij doen? Hij was een blinde kit die zelfs niet kon praten, dus echt veel kon hij niet doen. Hij haalde even diep adem en zuchtte zachtjes waardoor hij haartjes langs zijn huid voelde strijken. Deze kattin lag goed, maar ze rook niet zoals mama, die ook gemakkelijk lag. Hij duwde zijn kop tegen haar aan en opende even zijn bekje waar een klein gaapje uit ontglipte. Haren kwam hierdoor in zijn bek en even begon hij met zijn pootjes over zijn neus te strijken, een beetje geïrriteerd door de haren die nu in zijn bek zaten. Al snel kreeg hij ze eruit. Toen drukte hij zijn kopje terug tegen haar en genoot vand e rust die deze kattin hem gunde. |
| | | Cynthia 137 Actief
| |
| Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} za 21 jun 2014 - 16:45 | |
| Bluepaw hield haar ogen op de kitten gericht, want ze wilde er zeker van wezen dat er niet iets zou gebeuren, ook al verwachtte ze dat niet. De kitten gaapte even en toen kwamen er een paar van haar haren in zijn bekje. Ze grinnikte even zachtjes toen ze zag hoe de kitten zijn pootjes langs zijn neus begon te strijken. Eenmaal de haren eruit te hebben gekregen drukte de kitten zijn kopje in haar vacht en ze glimlachte even. Ze hoopte ergens dat de kitten niet in slaap zou vallen, want dan zou het nog echt lastig worden om weg te gaan zonder de kitten wakker te maken en eerlijk gezegd had ze nog geen idee hoelang ze hier al was. Straks zou er iemand naar haar op zoek zijn. |
| | | | Onderwerp: Re: So slow! {Bluepaw} | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |