Du willst und wirst nie vergeben

Vulture sprong van het tuinhek af en trippelde naar de tweebeen opening van hun nest, met zijn staart omhoog en zijn oren vriendelijk omhoog gestoken. Hij kwam hier vaker en de tweebenen begonnen hem nu te herkennen. Hoewel ze hem wegjoegen als hij probeerde binnen te komen, gaven ze hem wel eten. Schaamteloos at hij het. Het was lekker en maakte hem minder vel over been dan hij er ongetwijfeld voor hen uitzag. Ook nu kwam hij langs. Op de veranda stond al een bakje te wachten op hem met wat droge stukjes kip erin. Gulzig slokte hij het op waarna hij zijn bek aflikte en zich op de veranda begon te wassen.

De grijze poes gaapte kort en trippelde naar buiten, haar purpere halsbandje schurend rond haar nek. Ze was nu dan wel een kittypet, maar ze had nog steeds de behoefte om te jagen zoals ze vroeger altijd deed. Ze dook door het kattenluikje heen en kwam soepeltjes op het trappetje in de voortuin uit. Ze stak haar kop omhoog en snoof. Helaas, geen prooigeuren in de tuin. Zelfs geen ratten. Ze zuchtte, maar plots bemerkte ze dat het sterke aroma van door twolegs klaargemaakt eten overal om haar heen was. Het rook naar vogel... Kip, misschien?
Miki aka Bluestream nam een aanloopje, en sprong via de regenton op de schutting die de twee tuinen van elkaar scheidde. Daar zag ze op de veranda een iewat magere kater zitten die zich aflikte. Vast geen kittypet, gezien de kater er nogal vermagerd uitzag. Nog erger dan toen zijzelf bij SkyClan zat! Miki zette zich af, en sterke spieren bolden zich op onder haar vacht toen ze op de veranda van de buren landde. Ze keek de kater geïnteresseerd aan. 'Hallo daar!' zei ze vriendelijk.

div>

Vulture keek alert op toen een grijze poes zich bij hem voegde. Ze begroette hem vriendelijk. Zijn tong hing uit zijn bek omdat hij halverwege een lange haal over zijn poot was gestopt. Hij stopte hem snel terug naar binnen en knikte. "Gegroet" Hij zette zijn poot weer naast de ander en rechtte zijn rug. "Met wie heb ik het genoegen?" Zei hij op een zelfde vriendelijke toon. Hij was ergens wel opgelucht om eindelijk een vriendelijk gezicht te zien. De poes was grijs gestreept met een lange vacht en een erg indrukwekkende halsband. Zeker een kittypet! Die waren inderdaad altijd vriendelijk voor zo ver hij kon bedenken.

De kater stopte abrupt met wassen toen hij Miki zag aanlopen. "Gegroet" zei hij terwijl hij zijn poten weer naast elkaar plaatste. "Met wie heb ik het genoegen?" vervolgde hij vriendelijk. De grijze poes glimlachte kort. 'Miki Takamura, ook wel bekend als Bluestream.' De kater kon waarschijnlijk wel zien dat ze bij twolegs woonde door haar halsbandje. 'En wie bent u?' Ze besloot de kat met "u" te adresseren aangezien waarschijnlijk ze bijna even oud waren en hij ook redelijk formeel was geweest. De grijze poes ging zitten en sloeg haar staart waar een groot litteken op zat van de brand bij haar oude Clan om haar poten heen. Ze was wel sterk, maar de laatste tijd had ze alleen nog maar de behoefte te vechten wanneer het nodig was. Een beetje zoals vroeger, toen ze warrior was. Ze grinnikte vanbinnen, terwijl ze wachtte op het antwoord van de kater.

div>

Vulture boog zijn kop eventjes. "Aangenaam" Wat een aparte naam was dat. Dat laatste echter klonk niet zo heel apart. In feiten.. klonk het als een clannaam. "Mijn naam is Vulture" Stelde hij zichzelf ook voor. "Als ik zo rechtuit mag zijn .. Bluestream klinkt als een clannaam" Zei hij feitelijk met een onzeker glimlachje. "Heb ik dat goed?"

Onderwerp: Re: Du willst und wirst nie vergeben