Going home

Pompidompidom. Nimble neuriede in zichzelf terwijl ze langs het thunderpath liep, op weg terug naar het territorium. Haar kop hield ze met gesloten ogen hoog in de lucht. De zon scheen heerlijk op haar vacht. Haar oren waren gespitst om er zeker van te zijn dat er geen monster aan kwam; de vorige keer had ze niks aan zien of horen komen, en was ze er bijna geweest. Het was dat Otterflight haar gered had..
Het was een naar gebied om te zijn: de geuren waren hier ongelofelijk sterk, en de weg rook naar brand en olie. Zelfs met de zonnestralen erop, zag de weg er spooky uit, maar het trok Nimble. Het was een unieke plaats, en de ontmoetingen met Shadowclankatten waren tot nu toe bijna altijd prettig geweest. Ze wist wel dat het niet mocht, een band opbouwen met katten uit een andere clan. Maar.. het trok haar.. En stiekem moest ze toegeven dat dat wat niet mocht vaak aantrekkelijk was.

Het duurde niet lang voordat Nimble een monster aan hoorde komen. Ze zette veilig een paar stappen naar achter, en wachtte tot het ding gepasseerd was. Rustig, gecontroleerd; bang was ze niet. Maar plots hoorde ze een enorme klap. Het monster reed door, maar Nimble zag een doodgereden konijntje liggen. HA! dacht ze. Wat een geluk. Prooien werden minder schaars, maar zo'n vondst zou ze zeker niet laten liggen. Dit was gewoon gratis voer! Ze huppelde er op af, haar lippen al aflikkend. Maar een kat sprong uit de bosjes en raapte het konijn op. "Hey!" zei ze vrolijk toen ze Tall zag. Hun laatste ontmoeting was awkward geweest, maar nu voelde Nimble zich een stuk vrolijker en was blij hem te zien.

~ Weet jij dingen die ik niet weet? xD

Blij dat het weer gemakkelijk was tussen de twee, ging Nimble voor Tall zitten. "Goed! Met jou?" Ze dacht even na. "Heeft Thrushdive je stevig toegesproken nadat hij ons samen bij Skyclan zag?"  De vorige keer dat ze elkaar zagen, was Thrushdrive niet bepaald vrolijk geweest dat ze elkaar zagen. Ze waren snel vertrokken en Nimble was daarna terug gegaan naar haar kamp. Haar dikke start rolde ze om haar poten heen. De pieken stonden recht overeind door de modder die erin kleefde. Vieze weg was het ook; het thunderpath.

Nimble was een beetje verbaasd. "Was hij echt zo kwaad? Hoezo? Ik bedoel.. je praat toch wel vaker met katten buiten de Shadowclan?" Ze wist dat het in principe niet de bedoeling was katten van verschillende clans met elkaar omgingen, maar was het echt zo'n enorm probleem als je het wel deed? Zijzelf ontmoette ook regelmatig katten die niet van de Thunderclan waren, maar zij was er nog nooit door in de problemen gekomen. "Nah, niet echt gemist. Ik denk dat de clan intussen wel weet dat ik vaak buiten het territorium ga, maar iedere avond braaf terug kom. Vaak neem ik nog wat voedsel mee voor de prooistapel. Ze zullen vast niet ontevreden zijn, verwacht ik, en me m'n gang laten gaan."

"Hmm. Ik kan me wel voorstellen dat je een soort 'standaard' hoog te houden hebt. En het reflecteerd natuurlijk op Shrewstar als haar zoon verstrengeld raakt in problemen buiten de clan. Dat kan ook voor problemen zorgen, mocht het ooit uitlopen op een oorlog tussen de clans." Ze ging er niet vanuit dat dat ging gebeuren, maar de spanningen tussen de leiders van de clans leek steeds hoger op te lopen. Ze had het nare gevoel dat er iets aan de hand was, maar ze kon haar vinger niet op het probleem leggen. Eerst dacht ze dat het met de prooien te maken had, maar die kwamen meer en meer terug. "Ja, Thunderclan is best relaxed. Je kan je ding doen, zolang je maar trouw bent en vriendelijk blijft. Het bevalt me wel. Tot nu toe is het ook nog steeds geen probleem geweest dat ik ook half Windclan ben, al moet ik zeggen dat bijna niemand dat weet."