(O.P.E.N) Who will miss me?

Met haar groene ogen gevuld met bezorgdheid keek ze naar haar voorraad van kruiden, waar ze na deze strenge leafbare slechts 1/3 van had overgehouden. Ze merkte de stem die haar naam riep dan ook niet meteen op, pas toen haar klant pas echt haar den binnen kwam gestormd ontwaakte de medicijn kat uit haar gedachten. "Ja?" Klonk haar warme stem voorzichtig terwijl ze al richting de uitgang van haar hol trippelde. 'Littlestream? Littlestream? Ace en Arcabe zijn saneerden door een monster, je moet snel komen!' Haar wenkbrauwen gingen in een frons staan toen ze de poes aankeek. Wat..? Als Cherrypaw nu eens duidelijk sprak kon ze haar misschien helpen, nu wist ze niks. "Kun je dat alsjeblieft herhalen? Maar dan wat rustiger?" Miauwde ze rustig terwijl ze haar groene blik in die van de apprentice priemde.

In al haar haast struikelde de Apprentice over haar woorden, en haar ademhaling was gehaast. Haat hart bonsde hard, en het was duidelijk dat ze erg inde stress zat. Als Littlestream te laat was was het haar schuld, dus ja, ze was in paniek. Er stonden levens op het spel, en dat besefte ze maar al te goed. Echter leek de Medicine Cat haar warboel van woorden niet te begrijpen, wat bij logisch was. "Kun je dat alsjeblieft herhalen? Maar dan wat rustiger?" Ze dwong zichzelf rustiger te ademen, en ze kalmeerde een beetje. 'Arcane en Ace.. Het is dringend!' Mauwde ze nog steeds wat in paniek. 'Er.. Er was een monster.. En die vermorzelde Ace.. Maar hij leefde nog.. En toen kwamen we helpen en en en..' Haar stem sloeg weer over, en even moest ze weer tot rust komen. Ze was duidelijk overstuur. 'En toen redde Arcane.. Arcane redde Snowy.. Maar toen werd Arcane vermorzeld.. En.. Ze hebben dringend hulp nodig!' Het was misschien wat panisch, maar hopelijk was de boodschap duidelijk. 'Alstublieft.. Komt u mee?' Mauwde ze zachtjes. Je kon zien dat ze elk moment in elkaar kon storten, maar ze moest volhouden. Voor Ace en Arcane.

Ze voelde zich..verward? In elk geval overvol, te druk. De poes had nog nooit zulke grote problemen gehad en opeens zat ze in een drama. Als enige Warrior ook nog, als enige toezichter. Hoewel Tallpaw het erg op zijn hand leek te nemen. Hij sprak haar tegen, maar via Acepaw, die dus zijn vriend was. Ratbite bleef onverbiddelijk, "Het gaat nu niet om je vriendschap"vertelde ze hem, gelukkig liep hij alsnog naar Arcanepaw toe. Nu waren alle katten belangrijk en alle gewonden. Hopelijk kwam er vlug hulp. Ratbite voelde het ademen van Acepaw op haar, ze voelde zijn spieren verzwakken en ze deed hem wat omhoog, zodat hij hopelijk wakker werd. "Blijf wakker"fluisterde ze onder hem, in hoop dat hij het nog hoorde. Intussen voelde ze dat haar vacht nat was van het bloed. "Help"'

Bij de woorden van zijn vriend grijnsde hij zwak. Zo gebruikte hij al zijn kracht om zijn poot op te tillen en Tall tegen het hoofd te slaan. Of ja, hij raakte heel zacht Talls kop, wetend dat zijn vriend het gebaar wel begreep. De warrior die al een tijdje hier was bleef bij hem. Dankbaar nam hij haar steun aan. Normaal zou hij het nooit doen, maar met een gapende wond in je zij moest je wel eens afwijken van je normale plan. Steeds leek de kater weg te vallen, het was niet verkeerd, die andere kant. Zwart maar de pijn werd zachter. Alsof hij het gebeuren bekeek vanaf een ander lichaam. Heerlijk. Maar de warrior leek het niet te willen. Weer werd hij wat omhoog geduwt, de pijn hielt hem wakker. "Blijf wakker" klonk er dof in zijn oren. Als antwoord bromde hij wat, al koste het meer moeite dat hij wou.

De kater lachte toen hij een klap in zijn gezicht kreeg, en viel dramatisch om. Hij wist wel wat Ace nodig had op dit moment, zijn partner in crime, en die was er, beter dan ooit. Nagrinnikend stond hij weer op, en keek naar de kater. "Waag het niet me nu te verlaten, anders ga ik je halen in Starclan," Het kwam zijn mond uit als een grap, maar duidelijk was wel dat Tall bezorgd was. Hij moest er echter wel zijn voor Running, Arcane en Snowy.

Na verloop van tijd begonnen de ogen van Littlestream zich te vernauwen. Dus Cherrypaw beweerde dat zowel Acepaw en Arcanepaw aangereden waren door een monster? Serieus, waar hielden die apprentice's zich mee bezig?! De laatste tijd besteedde ze meer tijd aan die roekeloze leerlingen dan ooit tevoren. Een luide zucht verliet haar mond toen ze snel richting haar kruidenvoorraad liep en alle benodigde kruiden, of toch waarvan ze dacht dat die nodig zouden zijn, meenam. "Zeg me waar ze zijn." Miauwde ze met haar mond vol kruiden, terwijl ze nog wat goudsbloem richting Cherrypaw schoof. Ze kon zelf niet alles meenemen, en aangezien het om twee gewonde katten ging nu kon ze beter meer dan genoeg meepakken. Als de apprentice wou dat haar vrienden bleven leven, dan moest ze maar een bijdrage leveren.

Onderwerp: Re: (O.P.E.N) Who will miss me?