You and I, we're like the moon and the sun {Runningpaw}

Haar pootjes brachten haar steeds verder van het kamp af. Ze hoopte ergens dat ze Runningpaw trof, omdat ze op dit moment wel een goede vriendin kon gebruiken om alle problemen gewoon even achter wege te laten. Smokebreath leek nu ook weer niet zo spontaan dat hij met haar over typische apprentice problemen wilde praten, en dus kropte ze het maar wat op. Met haar siblings had ze ook weinig tot geen contact meer, alleen Tall en Running waren de katten met wie ze goed op kon schieten. En Ace misschien ook wel een beetje..

Zuchtend gooide ze een laag aarde over haar net gevangen merel, maar geen glimlach verscheen op haar gezicht toen de staartveren er wat komisch uitstaken. Het was maar een vogel, leuk. Sinds de poging van Tallpaw om zich van het leven te beroven bleef ze maar een beetje in de schaduw van de Clan. Nog een keer wierp ze een blik op het vogeltje en vervolgde toen haar pad weer, op zoek naar meer prooi op zijn minst een beetje afleiding van al de persoonlijke dingen die haar gek begonnen te maken.

De poes deed een paar mislukte pogingen om een raaf te vangen, maar het zwarte dier was gewoon te snel en fladderde op. Haar ijsblauwe ogen richtte ze weer op de grond en ze zuchtte zachtjes. Een stukje verderop zag ze toen een andere poes lopen, een die vreselijk veel op haar leek: Runningpaw. Running had wat meer wit op haar vacht dan Arcane, maar verder leken ze als twee druppels water op elkaar. Ze besloot om de afleiding bij haar vriendin te zoeken, misschien konden ze samen wat leuks doen en was haar dag dan toch weer een beetje leuk. "Hey Running!" mauwde ze terwijl ze naar haar toe trippelde.

"Hey Running!" De Apprentice schrok op uit haar jachtpositie en zag vanuit haar ooghoek haar muisje ontsnappen. Teleurgesteld liet ze haar oortjes hangen en kwam overeind, waarna ze een Arcanepaw op zich af zag komen rennen. Ach, zo erg was dat niet. Haar oortjes kwamen weer wat overeind en ze toverde een schraal glimlachje op haar gelaat. "Hallo Arcane." Begroette ze haar vriendin wat afwezig en liet haar blauwe blik wat afglijden naar de grond onder haar pootjes. "Alles goed..?"

OOC; Oops, dit topic vergeten! o; Maar je hebt wel Runnings 500e post tot je eer ;D

"Hallo Arcane," begroette Running haar op een iet wat afwezige toon, maar zo naïef dat ze was merkte ze het niet eens echt op. "Alles goed..?" mauwde haar vriendin toen en de jonge kattin toverde weer een glimlach op haar gezichtje. "Jahoor, op het feit na dat Smokebreath nooit echt de vrolijkste kat zal worden, verder alles goed!" mauwde ze en keek toen weer naar Running. "Met jou dan?" Voorzichtig liet ze haar achterwerk zakken en bleef het poesje rustig zitten.

OCC: Maakt niet uit huwr :3 Dit is btw voor Arcane's ongeluk~

"Jahoor, op het feit na dat Smokebreath nooit echt de vrolijkste kat zal worden, verder alles goed!" Opgelucht haalde ze weer lucht en liet haar blik wat rijzen naar een hoger niveau. Een boomstam werd nu haar mikpunt, want de moed om zelfs haar vriendin, die ze al sinds haar kittentijd kende, aan te kijken leek verdampt te zijn als water op een kookplaat. "Met jou dan?" Natuurlijk kreeg ze deze vraag teruggesteld, maar het leek Runningpaw beter om de korte versie te geven in plaats van de lange. "Goed, ik volg mijn trainingen, ben niet ziek." Allemaal waren het feiten, over haar fysieke staat.

Het leek wel alsof Runningpaw er omheen probeerde te draaien, want zoals ze haar vriendin zag was er wel degelijk iets niet helemaal in orde. "Goed, ik volg mijn trainingen, ben niet ziek." Arcanepaw knikte een keertje, niet goed wetend wat ze anders zou moeten doen. Misschien kon ze beter niet verder vragen, dat zou Running vast fijner vinden en dus deed ze dat ook niet. “Zullen we anders iets gaan doen?” stelde de zwart met witte poes toen voor en probeerde de blik van Runningpaw op te vangen. “Jagen, of gewoon iets anders..”

“Zullen we anders iets gaan doen?” Runningpaw antwoordde even niets en keek wat voor zich uit, waarna haar blik toch weer terugviel naar haar pootjes. “Jagen, of gewoon iets anders..” Arcanepaw leek nu toch wel uitgepraat te zijn en Runningpaw kon het ook weer niet over haar hartje krijgen om nu niets te zeggen. "Ja.. eh lijkt me goed, zeg mij maar wat." Antwoordde ze zachtjes, maar kon Arcane nog niet echt aankijken. Het was misschien wel beter om haar kopje ergens anders te krijgen?