Ceremonie, 9 maart

Crookedstar liep moeizaam de kleine heuvel op en keek over het kamp. Hij zweeg even en greep toen zijn kracht en moed. "Laat alle katten die manen genoeg hebben meegemaakt om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen aan de voet van de kleine heuvel." Crookedstar steunde zo min mogelijk op zijn poot terwijl hij wachtte tot iedereen was verzameld. Hij zweeg en begon toen, "Als eerst wil ik meedelen dat Lightpaw gewond is geraakt tijdens een aanval van twee honden. Ze heeft het overleefd maar toch is ze gewond. Ik wil meedelen dat iedere apprentice niet alleen op pad moet gaan, zorg dat er iemand in de buurt is als je dat toch doet." Crookedstar zweeg even een moment, op een andere toon ging hij verder. " Eerst wil ik nog bekend maken dat Foxfur haar kittens gezond ter wereld heeft gebracht. Nu, Moonpaw, Thunderpaw, Silverpaw en Lightpaw. Jullie vier zijn allemaal oud genoeg om een warrior te worden. Lightpaw echter zal gelijk doorgaan tot de Elder´s den vanwege haar verwondingen in geval dat het nooit over zal gaan. Jullie hebben alle drie moed en kracht getoond, jullie zullen vanaf nu Moonstream, Thunderpelt, Silverflower en Lightheart zijn." Hij zweeg even om de katten te laten roepen. "Jullie drie zullen vannacht de wacht moeten houden. Dit was de ceremonie," Hij zweeg en draaide zich om, om zijn den weer in te gaan. Dit was een beetje zwaar maar hij mocht geen onderscheid maken tussen clanleden. Het zou misschien hard aan komen maar zo is het nou eenmaal. Hij had geen zin in een discussie met een clanlid en ging dus rustig liggen in zijn den.




(welkom Silverflower Xp)

Gespitste waren er te zien in de kraamkamer. Maar alleen die van Skykit waren gespitst. Was een ceremonie niet iets dat katten een hogere rang kregen? Nieuwsgierig luisterde Skykit, maar ze kon vanaf hier niks horen. Boos omdat dat niet ging, gaf ze een klein tikje tegen Dapplekit. 'Dapplekit, een ceremonie!' sprak Skykit opgewonden, terwijl ze naar buiten liep en zich tussen alle andere katten neerzette. Ze luisterde aandachtig. Bij Moonpaw's naam stokte haar hart. Moonpaw! Opgewonden keek Skykit richting zilvergrijze poes. Crookedstar zei ook nog twee andere namen waarvan zij niet wist wie het waren. Arme Lightpaw. Ze mocht niet mee jagen. Die ging bij de oudsten. Maar Lightpaw zag er nog helemaal niet zo oud uit. Fier stak Skykit haar borst in de lucht toen ze Moonpaw's nieuwe naam hoorde: Moonstream. Crookedstar had gelijk. Hij kon inderdaad prachtige namen bedenken. Skykit keek opzij naar Lightheart. Thunderpelt wist ze niet wie het was, maar ze al zo'n beetje een vermoeden. Het waren allemaal poezen die krijger werden. Skykit liep richting Moonstream. Ze keek naar Moonstream en gaf haar een kopje. Uit de reacties van de andere katten kon ze opmaken dat een ceremonie een belangrijke gebeurtenis was. Iedereen was er. Behalve de andere kittens. Het kon Skykit niks schelen of ze hier nu wel of niet mocht komen. 'Moonstream! Lightheart! Thunderpelt!' riep Skykit toen mee met de anderen. Ze keek blij naar Moonstream en gaf die een kopje. 'Gefeliciteerd!' riep haar hoge melodieuze stem Moonstream hartelijk toe. Ze had nooit verwacht dat Moonstream vandaag een krijger zou worden. Misschien zou voor haar ook de dag komen dat een leerling werd. Maar dat was nu nog lang niet. Nu was ze nog jong en moest ze nog veel te veel ontdekken om mee te doen aan een ceremonie. Ze wist sommige betekenissen nog niet. Ze zou Lightheart wel eens een bezoekje gaan brengen. Skykit vond het niet leuk voor de oudsten dat die daar moesten liggen, denkend aan de tijd toen zij nog krijgers waren. Skykit zou er in elk geval nooit willen liggen. Zou Crookedstar daar ooit moeten gaan liggen? Het beangstigde Skykit dat Crookedstar wel een heel erg vermoeide indruk had gemaakt daarnet. En niet alleen daarnet. Ook toen zij weer eens op expeditie was had ze hem vermoeid zien kijken. Skykit wou dat ze hem kon helpen en actiever kon maken. Nu moest ze misschien even mee feesten met Moonstream. Zou Lightheart ook zo vrolijk zijn? Voorzichtig, langs Moonstream's pels af, keek ze richting Lightheart. Die verwondingen konden gewoon niet missen. Dat was Lightheart! Maar wie zou Thunderpelt dan zijn? 'Wie is Thunderpelt?' vroeg Skykit nieuwsgierig aan Moonstream.

Na een dag flink gejaagd te hebben liep Moonpaw rustig het kamp binnen en liet een dikke vis, twee spitsmuizen en een houtduif op de stapel verse prooi vallen. Ze wilde net haar eigen gevangen vis op pakken toen ze Crookedstar hoorde roepen. "Een namenceremonie!" dacht Moonpaw op gewonden en ze liet de stapel verse prooi voor wat het was en ging voor aan zitten naast haar zusje Thunderpaw en een van haar beste vriendinnen Lightpaw. Een spijtige blik viel over haar gezicht toen ze naar de ergstige verwonding van Lightpaw keek en ze likte haar kop even voor ze weer naar voren keek naar haar leider. Toen ze haar naam samen met die van haar zusje en Lightpaw hoorden Glommen haar ogen van trots. Ze was nu een warrior net als Foxfur, Divestream en Falconheart maar ook vele andere warriors die de clan dienden. Het viel haar ook op dat Crookedstar er vermoeid uit zag en ze wilde hem wat verse prooi gaan brengen als de andere na haar Thunderpelt en Lightheart hadden gefeliciteert. Opeens voelde Moonstream een klein kopje tegen haar flank en ze keek naar beneden. 'Bedankt Skykit, Thunderpelt is mijn zusje.' murmelde Moonstream en ze raakte het kleine neusje van het kitten even aan en ze keek blij naar Thunderpelt. 'Gefeliciteert Thunderpelt en jij ook Lightheart!' feliciteerde Moonstream haar zusje en haar vriendin. Even sprong Moonstream op en ze trippelde richting de hoop verse prooi en plukte haar eiegn gevangen vis en een dikke waterrat van de stapel en trippelde richting de den van Crookedstar en liep rustig naar binnen en legde de prooien voor hem neer. Ze wist dat ze nu tot de nacht in de dag over was gegaan niks meer mocht zeggen en dus likte ze haar leider tussen zijn oren en trippelde weer de den uit en voegde zich na nog eens naar de hoop verse prooi te zijn geweest om nog een merel, een dikke spitsmuis en een grote vis te pakken en trippelde naar Thunderpelt en Lightheart toe en legde de prooien voor hen neer. Zelf pakte ze de dikke spitsmuis en legde zich neer om er van te eten, maar voor ze dat deed scheurde ze een stukje vlees van de muis en legde die voor Skykit haar pootjes neer. De spitsmuis smaakte heerlijk en ze voelde zich warm worden. Deze dag was lekker warm begonnen, maar ze wist dat het snachts nog wel eens koud kon zijn. Na een tijdje verlieten de andere clankatten de openplek om te gaan slapen en de wacht aan de drie nieuwe warrior's over te laten. Moonstream zag de moeder van Skykit aan komen slenteren om haar dochtertje naar binnen te halen. Moonstream wist dat het kleintje ooit een geweldige warrior zou worden, maar ze moest nog veel leren. De zon zakte achter de laatste boomtoppen en de maan rees naar haar plaatst aan de hemel. Ademloos keek Moonstream naar boven en ze keek trotst naar de zilverpelt die nu aan de hemel verscheen naar maten het donkerder werdt. Twee sterren blonken helderder dan Moonstream het zich kon herinneren toen ze vaker naar de zilverpelt had gekeken? Toen voelde ze de warme aanwezigheid van haar moeder die ze vaker in een van haar dromen herkenden en nu voelde ze ook die van haar vader. Het leek of de twee Warrior even uit de zilverpelt neer waren gedaalt om hun dochters te feliciteren? Moonstream hoopte dat Thunderpelt het ook voelden? Nadat het maanhoog was geweest verdween het warme gevoelt en een enkele traan viel uit haar oog in de zilvergrijze vacht van Moonstream. De maan zakte weg en de zon liet zijn eerste warme stralen over het bos komen. Het zou niet lang meer duren of hun wacht zou afgelopen zijn en na vanacht zou ze een warrior zijn net als Thunderpelt en Lightheart!

Zoals altijd keek ze op toen de vertrouwde stem van Crookedstar door het kamp schalde om een ceremonie aan te kondigen. Vandaag zouden Apprentices Warrior worden, ze waren al oud genoeg en getraind genoeg om de taak aan te kunnen. Ze stond op en zocht daarna een plaatsje tussen alle katten die verzameld waren voor de Ceremonie. Ze zag Skykit en Moonpaw al zitten. Ze luisterde stil naar Crookedstar, al vertrok haar gezicht even toen hij het van Lightpaw vertelde. Daarbij was hij zelf ook een leven kwijtgeraakt, Lightpaw haar poot. Duskpelt nam zich voor de poes op te zoeken. Ze zou direct doorgaan naar de Elders den. Jagen zat er niet meer in. Starclan, wat had de Starclan met haar voor? Daarna kwam er leuker nieuws, over Foxfur en haar gezonde kittens. Gelukkig, daar kon de Clan weer voor juichen. Moonpaw, Lightpaw, Silverpaw en Thunderpaw, zij kregen een nieuwe naam. Uit volle borst juichte Duskpelt mee. 'MOONSTREAM! LIGHTHEART! SILVERFLOWER! THUNDERPELT!' De namen pasten bij de poezen en ze wist zeker dat ze die met kracht en eer zouden dragen. Daarna liep ze naar Lightheart. 'Hoi Lightheart! Gefeliciteerd met je krijgersnaam,' zei ze zacht, waarna ze bij de poes ging zitten, hopelijk ging het goed met haar.

. "Laat alle katten die manen genoeg hebben meegemaakt om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen aan de voet van de kleine heuvel." Hoorde Silverpaw door haar droom. Ze wilde er nog niet uit maar het moest wel. Waarom zo vroeg? Ze deed haar ogen open en zag dat het al ver in de midag was. Oeps! Ze tripelde de zon in naar Crookedstar. "Als eerst wil ik meedelen dat Lightpaw gewond is geraakt tijdens een aanval van twee honden. Ze heeft het overleefd maar toch is ze gewond. Ik wil meedelen dat iedere apprentice niet alleen op pad moet gaan, zorg dat er iemand in de buurt is als je dat toch doet." Crookedstar zweeg even. Silverpaw tripelde naar Lightpaw thunderpaw en moonpaw. 'Lightpaw gaat het weer een beetje?' Vroeg ze zacht. " Eerst wil ik nog bekend maken dat Foxfur haar kittens gezond ter wereld heeft gebracht. Nu, Moonpaw, Thunderpaw, Silverpaw en Lightpaw. Jullie vier zijn allemaal oud genoeg om een warrior te worden. Lightpaw echter zal gelijk doorgaan tot de Elder´s den vanwege haar verwondingen in geval dat het nooit over zal gaan. Jullie hebben alle drie moed en kracht getoond, jullie zullen vanaf nu Moonstream, Thunderpelt, Silverflower en Lightheart zijn." Silverpaw was blij om te hooren over Foxfur en dat haar vrienden en zij zelf warrior worden, maar toen ze hoorde dat Lightpaw haar warrior tijd over sloeg schrok Silverflower. Hij likte Lightpaw voor troost. wat verschrikkelijk. "Jullie drie zullen vannacht de wacht moeten houden. Dit was de ceremonie," zei Crookedstar. 'Hoi Lightheart! Gefeliciteerd met je krijgersnaam,' zei Duskpelt die aan kwam lopen. 'Hoi Duskpelt' Zei Silverflower. De zon scheen op haar vacht en haar ogen glimde. Wat verschrikkelijk voor Lightheart. 'Lightheart, Thunderpelt en Moonstream ook nog gefeli' Zei Silverflower.

"Laat alle katten die manen genoeg hebben meegemaakt om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen aan de voet van de kleine heuvel." Hoorde Lightpaw, ze opende haar neit veel zeggende ogen, en stapte weg van de Den. "Als eerst wil ik meedelen dat Lightpaw gewond is geraakt tijdens een aanval van twee honden. Ze heeft het overleefd maar toch is ze gewond. Ik wil meedelen dat iedere apprentice niet alleen op pad moet gaan, zorg dat er iemand in de buurt is als je dat toch doet." Lightpaw zuchte even, ze zou nu haar neit verdeinde warrior naam krijgen. " Eerst wil ik nog bekend maken dat Foxfur haar kittens gezond ter wereld heeft gebracht. Nu, Moonpaw, Thunderpaw, Silverpaw en Lightpaw. Jullie vier zijn allemaal oud genoeg om een warrior te worden. Lightpaw echter zal gelijk doorgaan tot de Elder´s den vanwege haar verwondingen in geval dat het nooit over zal gaan. Jullie hebben alle drie moed en kracht getoond, jullie zullen vanaf nu Moonstream, Thunderpelt, Silverflower en Lightheart zijn." Lightpaw die nu Lightheart hete keek rond, met haar doffe ogen. "Jullie drie zullen vannacht de wacht moeten houden. Dit was de ceremonie," Alle drie? Waarom drie! Lightpaw wouw ook! ! Lightheart! Thunderpelt!' riep een kitten, Lightheart hief haar kop op, en liep richting het groepje, haar doffe ogen staarde naar de kitten, gellukig was ze neit meer. Ze hinkte, liep niet, nee hinkte, met haar dode poot, eht was geheelt maar kon niet meer bewegen, ze zou er wel mee leren leven, het liefst zou ze slapen in de Warrior den, ze zou zich zelf wel trainen, tot een halfe krijger, dat ze wel kan jagen, ze zou er wel aan wennen. 'Gefeliciteert Thunderpelt en jij ook Lightheart!' Lightheart liet een neppe glimlach zien, 'Jij ook gefeliciteert', miauwde ze. 'Hoi Lightheart! Gefeliciteerd met je krijgersnaam,' Lightheart draaide zich om bij de stem van Duskpelt, 'bedankt', Zei Lightheart. 'Ik zou proberen me zelf weer een beetje te leren jagen, tot zo ver eht lukken zou', Miauwde ze vervolgens. 'Lightpaw gaat het weer een beetje?' Silverflower kwam er ook bij. 'Eeh ja wel', dus niet, Lightpaw voelde zich kapot, het liefst wouw ze gewoon dood, maar dat kon ze de clan neit aan doen, Crookedstar al helemaal neit hij hat een leven voor haar op geovert. 'Hoi Duskpelt' Groete Silverflower de oranje poes. 'Lightheart, Thunderpelt en Moonstream ook nog gefeli' Lightpaw glimalchte, 'Jij ook gefeliceteeert, en moonstream en Thunderpelt ook', glimlachte ze nep.

[Jemuuug, vette depri post!]

(omg, dat is een foutje, ik had Silverpaw ertussen gezet, dat hoort 4 te zijn....)

Met haar blik strak op Crookedstar gericht keek Seastream naar het tafereel. Ze was nog iedere dag in de weer; vooral met Lightpaw. Ze deed het echter wel indirect. Ze keek wat vaker naar de poes, checkend naar haar conditie. Ze was blij dat ze nog leefde, maar de prijs die ze ervoor had moeten betalen was… Die konden ze beter verzwijgen. Het zou voor eeuwig op haar gestalte afgetekend staan. Ze was niet instaat geweest om alles van de poes te redden. Een zucht verliet haar mond. Rustig luisterde ze naar de verdere woorden van Crookedstar. Ze was blij dat Lightpaw een gewone ceremonie kreeg, en niet een speciale. Ze had het bijna aan hem gevraagd, omdat ze niet zeker wist of dat Lightpaw, nu Lightheart, de volgende dag zou halen. Wel kreeg ze een frons op haar voorhoofd bij het horen van zijn volgende woorden. Hij weigerde haar de traditionele wacht te laten houden. Gelijk werd haar blik fel. Dit was het laatste wat hij haar kon laten doen. Ze zou niet meer de kans krijgen om nog te kunnen jagen, vechten of iets anders dat Warriors deden. Dus door haar de wacht te laten houden zou alleen maar helpen bij het herstellen. De meesten zouden vast wel denken dat ze al beter was, zo goed als het ging. Maar mentaal was de oranje poes nog steeds niet hersteld. Snel trippelde ze langs alle katten, zich niet bezighoudend met het feit dat ze de kersverse Warriors zou moeten feliciteren. Ze had wat anders aan haar hoofd. Zonder te wachten op toestemming drong ze Crookedstar zijn den binnen. Ze haalde hem zonder enige moeite in, keek hem nogal fel zijdelings aan. ‘Crookedstar, mag ik je eventjes ergens op wijzen?’ Hij mocht dan wel haar leider zijn, ze vond dit gewoon niet kunnen. Ze ging zitten. ‘Lightheart moet die wacht houden.’ Met een ernstige blik keek ze naar haar leider. ‘Jij en ik beseffen ons als geen ander dat ze nooit meer dingen zou kunnen doen als een normale Warrior. Het laatste wat we nu kunnen doen is door haar dit kleine dingetje af te nemen. Die wacht zou alleen maar helpen bij haar herstel,’ miauwde ze. Ze was er van op de hoogte dat Crookedstar ook wel door had dat Lightheart nog niet goed was hersteld, op mentaal gebied.

{ Zal hierna zo snel mogelijk in Seastream haar den reageren D: }

Seastream drong zijn den binnen. Hij wist wat er zou komen, ‘Crookedstar, mag ik je eventjes ergens op wijzen?’< Ze ging zitten. ‘Lightheart moet die wacht houden.’ Met een ernstige blik keek ze. ‘Jij en ik beseffen ons als geen ander dat ze nooit meer dingen zou kunnen doen als een normale Warrior. Het laatste wat we nu kunnen doen is door haar dit kleine dingetje af te nemen. Die wacht zou alleen maar helpen bij haar herstel,’ sprak ze fel. "ik weet het. Alleen ik ga geen verschil maken tussen anderen. Ze had wel de regels overtreden, in haar eentje lopen en dan nog wel naar de grenslijnen! Dat kan niet, ze is genoeg gestraft met het verlies van haar poot, dat is één. Ze is fysiek wat gezonder maar mentaal is ze zwak. Denk je echt dat ze een hele nacht zwijgend daar kan zitten denkend over dat ze nooit iets zal kunnen doen wat de rest wel kan! Ze mag het doen van mijn part maar als dat haar mentaal in laat storten dan sta ik daar niet verantwoordelijk voor!" Snauwde hij. Hij draaide om en had geen zin om Seastream´s commentaar te horen. Ze had misschien wel gelijk, alleen hij deed wat een clanleider hoort te doen. Nu deed hij wat misschien wel erg zou kunnen worden. Hij liep rechtstreeks naar Lightheart. Hij gunde haar even een snelle goede blik. "Lightheart, jij moet ook de wacht houden vannacht." Hij luisterde niet naar een antwoord en liep weg terug naar de den en zei niet wetend of Seastream er nog was. "Ik heb het gezegd, nou tevreden" Hij ging liggen en draaide zich af van de ingang. Geen zin in een discussie, gedaan was gedaan. Hij had een leven gegeven voor Lightheart en dan krijgt hij nog steeds commentaar. Sterven was niet fijn..... alleen het was heel erg om het meerdere malen te kunnen doen.

Met een verbaasde blik keek ze naar Crookedstar bij het horen van zijn reactie. Waar was de kalme leider gebleven die zij zo goed kende?... De leider die altijd rustig naar haar luisterde en probeerde een goede oplossing te zoeken. Blijkblaar had het ook iets met hem gedaan. Maar ze kon het hem niet kwalijk nemen. De laatste tijden waren donker voor Riverclan, erg donker. Met een bezorgde blik keek ze naar hoe Crookedstar het nieuws vertelde aan Lightheart. Ze zou later wel naar de poes toe gaan om haar op wat dingen te wijzen; ze zou af en toe in de nacht naar haar toe komen om te checken, en misschien wel wat planten of zaden geven indien nodig. Ze bleef op haar plek zitten, keek hem neutraal aan na zijn volgende uitval en volgde hem met haar ogen. Geruisloos liep ze naar hem toe. ‘In de Elders den zal ze ook wegkwijnen. Ze zou vroeg of laat toch over alles gaan nadenken, omdat ze geen afleiding meer zou kunnen vinden. Of laten we zeggen dat dat moeilijk zou worden. En ze zou toch geen oog meer dicht kunnen doen, nachtmerries. Iedere kat weet het wel.’ Ze gaf een tedere lik over zijn oor. ‘Maar doe rustig aan,’ miauwde ze. ‘Jij bent ook nog niet volledig hersteld. Maar je leven is niet voor niets geweest. Lightheart leeft nog. Misschien niet zoals iedereen had gewild; maar dat is mijn schuld. Niet de jouwe.’ Ze zweeg. ‘Ik kom dadelijk weer eventjes langs.’ Ze grinnikte zachtjes. ‘Je plan om je gezond voor te doen is mislukt bij deze.’
Ze trippelde de den weer uit en zocht naar Lightheart. Iedereen die bij het voorval van de honden betrokken was leek mentaal in te storten. En het enige wat zij kon doen was proberen ze te helpen. Proberen ze uit die diepe put te trekken. ‘Lightheart,’ miauwde ze terwijl ze op de oranje poes af trippelde. ‘Gefeliciteerd met je Warriornaam, hij is erg mooi,’ complimenteerde ze de poes. ‘Je mag de wacht houden, voor zo goed als het gaat. Ik zal af en toe naar je toe komen om te checken. Je hoeft niets te zeggen dan; want dat mag immers niet. Ik weet precies wat ik moet doen, en als je pijn hebt; knipper dan… Drie keer met je ogen.’ Ze glimlachte zwakjes naar de poes, hopend dat het al wat beter met haar ging.

Lightpaw glimalchte zwakjes naar iedereen, en keek met leven loze ogen rond, dof duister neit blij, ongellukig, en als je goed keek zag je ook een teken van levens moe heid. "Lightheart, jij moet ook de wacht houden vannacht." Lightpaw keek naar Crookedstar, net toen ze een reactei wouw geven, liep hij weg. Oke ook niet in een goed hemeur, dat verwachte ze al. Lightpaw stond op en hinkte weg. Ze zei niks, en ging onder een struikje liggen. Waar was Mousefur? Haar oude mentor, ze miste de tijden dat ze trainde, ze miste de tijd dat ze haar eerste muis vangde. Lightpaw begon te huilen, ze kroop naar achteren veder de bosjes in. ‘Lightheart,’ de stem van seastream kwam haar oren binnen, ze kroop uit de streukjes. 'Haii seastream,' Groete ze terug. ‘Gefeliciteerd met je Warriornaam, hij is erg mooi,’ Kreeg ze als compuliment van Seastream, dat was mooi iedereen vind haar naam dus wel bij passend. ‘Je mag de wacht houden, voor zo goed als het gaat. Ik zal af en toe naar je toe komen om te checken. Je hoeft niets te zeggen dan; want dat mag immers niet. Ik weet precies wat ik moet doen, en als je pijn hebt; knipper dan… Drie keer met je ogen.’ Lightpaw knikte, en murmelde toen. 'Ben blij dat ik toch nog een soort van warrior op dracht mag uit voeren'. Zei ze toen. 'Crookedstar doet raar, wat is er met hem? Is eht nog van die .. ene leven, die hij had meoten verspillen voor mij?' Zei ze perongeluk.

‘Daar ben ik ook heel erg blij mee,’ glimlachte Seastream bij het horen van Lightheart haar reactie op het nieuws. Zo te zien was haar doel bereikt. Ze moest nu alles proberen om Lightheart zich zo goed mogelijk zou voelen. Er stond wel een zware nacht op haar te wachten, maar ze wist zeker dat Nightpaw – haar Apprentice – het wel zou aankunnen om weer een dagje alles in de Medicine cat den te runnen. Natuurlijk zou zij er bij blijven, of ze zou slapen, maar dan zou Nightpaw haar alsnog wakker kunnen maken stel dat er iets misging. Ja, alles zag er nu al wat beter uit. Ze richtte haar aandacht weer op Lightheart. De glim in haar ogen verraadde hoe ze zich voelde. Ze had veel vocht in haar ogen, wat ervoor zorgde dat ze een onmisbare glim in haar ogen had. Ze had gehuild en hield nu haar tranen in. Maar alsnog bleef Seastream warm naar de oranje poes kijken, verraadde niet dat ze het doorhad. Dat was het laatste wat ze kon doen. Ze had weer eens gelijk, met dank aan haar medische kennis, de mentale schade was groter dan de fysieke. Fysiek was ze zo goed als mogelijk hersteld, maar mentaal… Dat zou nog wel eventjes duren.
De volgende vraag zorgde ervoor dat de witte poes fronste. ‘Hoe kom je daarbij?’ miauwde ze resoluut. ‘Het is waar dat Crookedstar zich wat vreemder gedraagt. Maar een leider zijn betekend niet dat je mentaal zo onbreekbaar bent als een steen. Hij heeft zich ook bezeerd. En is ook nog niet helemaal hersteld,’ ze pauzeerde eventjes. ‘Hij heeft zijn leven niet verspild, want ij staat hier nog. En dat was het enige wat hij wilde bereiken toen, en dat heeft hij nu ook bereikt.’ Ze glimlachte warm naar de jonge Warrior.

(mag Thunderpaw/pelt de naam Thunderstorm?)

"Laat alle katten die manen genoeg hebben meegemaakt om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen aan de voet van de kleine heuvel." Crookedstars stem schalde door het kamp, snel liep Thudnerpaw vanuit de apprentice den maar de grote rots toe. "Als eerst wil ik meedelen dat Lightpaw gewond is geraakt tijdens een aanval van twee honden. Ze heeft het overleefd maar toch is ze gewond. Ik wil meedelen dat iedere apprentice niet alleen op pad moet gaan, zorg dat er iemand in de buurt is als je dat toch doet." vertelde Crookedstar en Thunderpaw keek triest naar haar voorpoten, waarom had nu juist Lightpaw haar voorpoot moeten verliezen? " Eerst wil ik nog bekend maken dat Foxfur haar kittens gezond ter wereld heeft gebracht. Nu, Moonpaw, Thunderpaw, Silverpaw en Lightpaw. Jullie vier zijn allemaal oud genoeg om een warrior te worden. Lightpaw echter zal gelijk doorgaan tot de Elder´s den vanwege haar verwondingen in geval dat het nooit over zal gaan. Jullie hebben alle drie moed en kracht getoond, jullie zullen vanaf nu Moonstream, Thunderpelt, Silverflower en Lightheart zijn." ging Crookedstar verder maar er was iets veranderd in zijn toon, wat wist ze niet orecies maar wel dat er iets veranderd was. "Jullie drie zullen vannacht de wacht moeten houden. Dit was de ceremonie," eindigde Crookedstar.
Thunderpelt snelde zich naar haar vriendinnen toe en werd van alle kanten gefeliciteerd, ze glimlachde, wat eiugenlijk moeilijk was voor haar omdat ze zon spijt voor Lightheart. Ze liep even naar Lightheart toe die aan het glimlachen was en gaf haar een kopje 'Trek het je niet aan, het liefste zou ik nu ook smane met jouw warrior zijn, echt waaar geloof me! Maar ik weet in iedergeval zeker dat je ooit als je dat wilt een goeie moeder zult zijn' zei Thunderpelt en daarna wende ze zich wat algemender en begaf zich naar haar zusje, Moonstream toe, ook die kreeg een kopje van haar en ze lachde toen ze aan een kitten werd voogesteld. Als laatste liep ze nog even naar Silverflower toe, en zei tegen haar: 'Je was de eerste apprentice die ik leerde kennen en ik ben er heel trots op om samen met jouw een warrior te worden Silverflower' zei ze tegen haar en daarna ontving Silverflower een kopje.

Moonstream nam de felicitatiets in ontvangst en boog zich naar haar zus en likte haar over haar oren. 'Silverflower, Lightheart, Thunderpelt ik ben blij dat ieder van ons nu echt een warrior is!' zei Moonstream en ze voelde hoe Seastream over de openplek was getrippelt naar Crookedstar's den, Maar ze was al weer snel buiten en ze liep richting Lightheart en vertelde haar iets wat Moonstream niet kon horen, maar de rossige poes leek heel blij te zijn met het nieuws dat de medicijnkat kwam brengen. Moonstream voelde zich nog enigzins rot over wat haar vriendin was overkomen, maar het was niet anders misschien had de starclan het zo gewilt?

Nieuwsgierig keek Skykit naar alle katten die erbij kwamen. Sommigen kende ze, anderen weer niet. Ze keek op de grond, wat Moonstream haar gegeven had. Met een schuin kopje bekeek ze het. Ze snoof eraan en at er wat van. Het smaakte... lekker. 'Hoe heet dit?' vroeg ze aan Moonstream, waarna ze een oudste het antwoord hoorde geven. Houtduif. Rare naam. Skykit bedankte de oudste met een lichte buiging en ging ernaartoe. Ze schoof met haar neusje de houtduif ietsjes meer naar de oudste toe. Die bedankte haar en Skykit's oortjes wiebelden verlegen heen en weer. Skykit liep op Lightheart af. 'Ik zal je gezelschap houden!' beloofde ze de poes, waarna ze die een kopje gaf. Ze liep weer richting Moonstream, maar voelde plots dat haar pootjes van de grond afgingen. Boos sloeg Skykit met haar pootjes heen en weer. 'Laat me los!' zei ze, terwijl ze hevig tegenstribbelde. Wie was dat? Waarom werd er aandacht aan gericht. Ze hield het niet lang meer vol en uitgeput hing Skykit tussen de kaken van een moederkat. Ze werd in de kraamkamer neergezet, kreeg een onverwachte lik en was toen weer alleen. Skykit wachtte geduldig totdat de moederkat weg was en liep toen weer de kraamkamer uit. Ze ging weer bij Moonstream staan. Om zich te verbergen ging Skykit naast Moonstream liggen, die groter was dan haar en dus een makkelijke camouflage bood. 'Ik ga hier niet weg tot de pret voorbij is,' zei ze tegen Moonstream, terwijl ze die een kopje gaf. Waarom deden de katten opeens zo tegen haar? Skykit dacht dat de katten niets van haar moesten hebben. Het kon Skykit eigenlijk ook weinig schelen. Als ze maar iemand had om mee te spelen! Waar was Dapplekit eigenlijk? Hij zou erbij moeten zijn! Skykit keek om zich heen, proberend haar maatje te vinden. Toen ze die niet zag, haalde ze lichtelijk haar schouders op. Waarom zoeken? Hij kwam vanzelf wel als hij zag hoe leuk het hier was! Skykit keek naar Silverflower, die een gevlekte pels had. Skykit liep eropaf. 'Gefeliciteerd met je krijgersschap!' zei ze blij tegen Silverflower. Dit was een mooi moment om kennis te maken met de katten waarbij ze dit nog niet gedaan had. Skykit rekte zich uit. De weg die ze moest volgen totdat ze krijger was, zou nog lang duren. Nog heel lang zelfs. Skykit rekte zich weer uit. Ze begon slaap te krijgen, maar deed tegenover de anderen net alsof dit niet zo was.

Thunderstorm knikte bij alle complimentjes die ze kreeg toen ze bedacht dat ze iets echt belangrijks was vergeten, ze had Oakheart nog niet bedankt! Snel speurde ze tussen de katten door en vopnd hem al snel, ze liep naar hem toe en tikte met haar neus de zijne aan 'Bedankt voor al je goeie training' Thunderstorm keek hem aan 'Als ik zelf ook ooit een leerling krijg zal ik die alles leren wat jij mij ook geleerd hebt!' Thunderpaw keek hem aab en knikte om zich vervolgens weer bij Silverflower, Moonstream en Lightheart te voegen.