[+Softvoice] Sleeping sun and red pelts

Hij schudde grinnikend zijn hoofd, en knikte daarna om te zeggen dat hij het begrepen had. "Okay, een poes is dus altijd mooi, ook al ziet ze er niet uit." vatte hij samen, en lachtte, even zijn grumpy zelf niet meer zijnd. Toen Softvoice zei dat ze moe was, knikte hij opnieuw. "Maar natuurlijk," antwoorde Lostdream haar, en glimlachte zacht. "Dan moet je binnenkort wel Eer meer advies geven, hoor." plaahde hij, maar stond op om terug naar het Camp te gaan met de ander. Het was nu ook al erg donker, en zelf begon de kater ook best wel moe te worden.

De rode poes knikte instemmend terwijl ze grinnikte. "Tuurlijk." Sprak ze, haar rossige staart zachtjes heen en weer bewegend. Ze zag hoe de kater omhoog kwam en aanstalten maakte om te vertrekken. Langzaam haalde ze haar kop van haar poten en stond soepel op. Het was een fijne avond geweest en het liefst had ze nog langer met Lost blijven praten, maar ze was moe en het was beter nu naar het kamp te vertrekken. De zon zou namelijk geen rekening met haar houden en gewoon op zijn vaste tijd boven de horizon tevoorschijn komen. Rustig begon ze in richting van het kamp te wandelen, af en toe een vriendelijk glimlach naar Lostdream werpend.

Soft uit ~