Mijn wekker en mijn ontbijt hebben altijd ruzie. (One Shot)

Mijn Wekker en mijn Ontbijt haten elkaar, heel erg. Het is altijd gedoe met die twee, nooit heb ik eens dat het vrede is. Mijn Wekker zeurt tegen mijn Ontbijt dat hij niet zo groot moet zijn en mijn Ontbijt zegt tegen mijn Wekker dat hij niet zo laat moet afgaan. Ik zet mijn Wekker soms nog wel eens te laat, maar gelukkig geeft het Ontbijt de Wekker de schuld en niet mij. Hoewel het allemaal mijn schuld is, maar dat begrijpen de beide heren niet. Nou ja, heren, misschien zijn het wel dames of een heer en een dame. Wekker is een heer, want hanen waren vroeger de wekkers en dat waren mannetjes. Ontbijt zal dan wel een dame zijn, aangezien het toch nog meestal de vrouwen zijn die eten klaar maken, bovendien veranderd ze bijna elke dag. Ze is nooit tevreden over haar uiterlijk. Fijn, heb ik weer, een onzekere vrouw als ontbijt. Wel, ik hou gewoon van afwisseling bij het ontbijt, dat is toch geen probleem? De ene keer cornflakes, dan weer pap en dan weer gewoon boterhammen, waarvan het beleg ook altijd veranderd. Soms koffie en soms sap. Maar goed, het is dus altijd ruzie. Vooral als het blijkt dat ik per ongeluk aan de geluidsknop van de wekker heb gezeten.... Soms is Ontbijt ook kwaad op Douchen en Aankleden, maar dat komt maar zelden voor. Helaas is Douchen nogal opgefokt en gaat dan schreeuwen over hygiëne en haar wassen en dat soort dingen. Meestal gebruik ik het douchen om gewoon wakker te worden, en dat heeft soms eventjes tijd nodig. Aankleden is een stille persoon, die vindt alles wel best. Nee, als Ontbijt tegen hem zeurt dan denkt Aankleden;laat haar maar razen. Aankleden is soms haastig en soms sloom en soms ook wel wat vergeetachtig. Hemd en sokken kan hij niet altijd onthouden... Hij is een hij aangezien ik ook een hij ben en dus mannenkleren draag. Douchen en Aankleden hebben soms ook wel gedoe, maar dat merk je nauwelijks. Nee, het altijd Wekker en Ontbijt. ''Hoe durfde jij zou luid af te gaan dat onze baas zich zo kapot schrok dat hij er vijf minuten van bij moest komen!'' schreeuwt Ontbijt dan weer eens tegen Wekker, ze moet wel schreeuwen aangezien Wekker boven is in mijn slaapkamer en zij beneden is. En ja, ik had weer eens met mijn vingers per ongeluk aan het geluid gezeten. ''Hoe durf jij zo smerig te zijn" roept Wekker dan terug. In de verwarring had ik gister spek gekocht bij de winkel en ik lus geen spek, maar om het weg te gooien... Soms ziet er een van de twee wel in dat hij of zij fout is geweest, maar niet van harte. Nee, ze kraken elkaar veel liever af. Ik zwijg maar, ze doen maar. Helaas ben ik altijd de dupe ervan... Ben bang dat ik binnenkort weer eens naar nieuw werk moet gaan zoeken. Baas is er niet echt dol op dat ik altijd te laat kom...