River floating on

Tall keek opgetogen toe naar hoe de ander ietsjes lomper dan hij op zijn rug sprong, en toen het water indook. Waarna hij ernaar toeliep, en lachte. "Nice!" Grinnikend ging de kater zitten, en gaf zijn borst een lik. "Ik doe het gewoon omdat het gaaf is, snap je? Geef toe," Hij lachte weer, "Het is best leuk!" Na deze woorden sprong hij op, en rende de heuvel weer op. Zou het ook met de boomstronk kunnen?

Tall grinnikte toen de ander hem volgde, en nog even na zeurde. "Maar dan had je nee gezegd, en nu doe je mee," Antwoordde hij simpel, en rende toen hard op de boomstronk af. Daar zette hij zich hard op af, en aangezien het aanzienlijk hoger was dat een kattenrug, zeilde de kater over de tak heen die hij eerder had gebruikt om zichzelf in het water te slingeren. Van grote hoogte dook de kater zo in het water, en kwam niet veel later weer boven. "Nu jij!" Mauwde hij, lenig moest je er wel voor zijn, maar hij vertrouwde de ander wel.

De kater vloog alweer het water uit toen de ander net ging springen, en rende langs hem heen. Zodra hij namelijk bovenkwam wilde Tall hem met een bommetje de schrik van zijn leven bezorgen. Dus nam hij weer de aanloop, en sprong lenig over de tak, hij liet zich naast de ander vallen, en grinnikte toen hij weer boven kwam. "Zocht je mij?"

Zijn ogen lichtten vrolijk op toen hij een plens water over zichzelf heen kreeg aangezien de ander terugvocht. "Die krijg je terug, en you're welcome," Antwoordde hij, en dook toen naar de ander, bovenop hem, en rolde over hem heen. Zo zou hij niet te lang onder water blijven, maar wel ondergeduwd worden. "Ik win," Mauwde hij stellig na de aanval, en grinnikte. Hij hield van het spel, en van winnen.

Tall was nog even van zijn overwinning aan het genieten, tot er ineens allemaal water om hem heen was. Hoestend en proestend zwom hij snel naar boven, en lachte toen om de bijdehante reactie die hij kreeg. "Oke, nee, niet van een Riverclanner," Gaf hij eerlijk toe, en zwom toen rustig naar de wal waar hij in de zon ging liggen opdrogen. Lekkere warmte.

Tall sloot de ogen, al wist hij dat dat best gevaarlijk kon zijn met een ander in de buurt, en nog wel van een andere clan. Het maakte hem niets meer uit, het leven glipte iedereen voorbij, maar hem niet. Zijn vrienden wel, zijn leven niet. "Die lange vacht lijkt me wat lastig," Mauwde hij, de ogen nog steeds gesloten. Gewoon een random uitspraak om het gesprek gaande te houden.

Het antwoord leek hem logisch, lange vachten droogden erg langzaam, en ook al had Tall zelf een halflange vacht, het leek hem nog steeds niet fijn. "Hebben alle Riverclanners lange vacht?" Vroeg hij nieuwsgierig, en kon het zich haast niet voorstellen, in Shadowclan had je haast alles door elkaar, in Riverclan dan ook wel toch?

Ingespannen maar geïnteresseerd keek Tall naar de ander, en luisterde naar zijn woorden. Het klonk inderdaad wel goed en nagedacht allemaal, de kater had waarschijnlijk wel gelijk. "Dus dan heb ik dubbel geluk," Mauwde Tall vragend, wijzend naar zijn halflange, duidelijk dikke vacht. "Want ik zwem ook wel eens, en dan droogt mijn vacht toch wel sneller dan die van jou,"

Tall grinnikte en keek naar de dikke vacht van de ander toen die begon over het zomerweer. "Op z'n minst heb je dan nog de rivier om in af te koelen," 'Troostte' hij de ander, maar dat werd een beetje teniet gedaan door de grinnik erna. Niet onaardig, maar ook niet echt meelevend. "Ach," Mauwde Tall, om het goed te maken, met een schouderophaal, "Het is zo lang koud geweest, ik denk niet dat we een erg warme zomer krijgen," Hij keek met zijn gouden ogen naar Larkpaw. Hopelijk niet, Tall hield van kou.

Tall moest lachen toen de ander antwoordde, yep, dat was maar al te waar. "En ze missen je nu niet?" Vroeg hij plagerig, en sprong op, "Ik weet niet of ik gemist word," Even keek hij lastig voor zich uit, maar richtte zich toen weer tot de kater. Lastige situatie.