[Cherrypaw] Exploring

Tall keek toe hoe zijn vriendin zacht begon te huilen, hij wilde naar haar toe, zijn staart om haar heen slaan, haar helpen. Maar de kitten en de vreemde situatie weerhielden hem ervan. "Ehm," Mauwde hij ongemakkelijk, "We kunnen ook wel eerst het verhaaltje doen hoor," De blik die de kater onbewust in zijn ogen had maakte duidelijk dat hij er erg veel zin in had gehad. Dat was best lachwekkend, zo'n grote stoere kater, die een verhaaltje wilde horen, net als een kitten. Het maakte hem niet uit, het was gewoon zo.

Ze keek nog even achterom naar Slate, die ze in het nest had gelegd. Toen Tall mededeelde dat hij liever een verhaaltje wilde horen lachte ze even door haar tranen heen. Dit was zo typisch Tall. 'Ik zal je eens een verhaaltje vertellen...' Mauwde ze zachtjes. 'Er.. Er was eens een.. En poesje.. Ze was nog een kitten, en heette.. Furykit. Al sinds haar geboorte was Fury eenzaam. Niemand vond haar aardig, en haar ouders waren vermoord door een vos. Ze was altijd eenzaam, tot ze op een dag een katertje genaamd Fallkit ontmoette..' Even slikte ze. Moest ze dit wel doen? Zou Tall de hints begrijpen. 'Fall en Fury werden beste vriendjes, en ze waren altijd samen. Ze werden Apprentices, en kregen mentoren. Ze gingen iets minder met elkaar om, maar bleven wel close. Maar Fallpaw had een broertje, en hij en Fall waren heel dik. Hij heette Raggedkit, maar Raggedkit was verliefd geworden op Fury! Hij was zo jaloers op zijn broertje, dat hij Fury en Fall zelfs een keer aanviel toen ze aan het spelen waren. Fury was heel erg bang, en vooral verdrietig. Het was immers haar schuld dat Fall en Ragged ruzie hadden. Ze verbrak het contact met Fall, en werd weer heel eenzaam. Iedereen om haar heen had problemen, en niemand vroeg naar haar. Niemand had door dat ze slecht in haar vel zat, en ze was eenzamer dan ooit te voren..' Langzaam stierf haar stem af, totdat ze zachtjes snikte. Zou Tall het begrijpen? Dat dit eigenlijk haar levensverhaal was? Wat maakte het ook nog uit. Het was toch zinloos. Alles was zinloos. Zij was zinloos. Weer snikte Cherry. Ze wilde gewoon niet meer alleen zijn.

De poes grinnikte, en dat maakte hem blij, als een echte kitten ging hij zitten. Zonder dat hij wist dat hij naast zijn aartsvijand zat keek hij naar zijn vriendin en luisterde naar haar verhaal. Al snel begon een onbehaaglijk gevoel hem vast te grijpen, en trok hij ongemakkelijk met zijn oren. Bij de laatste zin stond hij dan eindelijk op, en liep weer naar Cherry toe, om haar, zonder duidelijke reden, een ferme lik over haar kop te geven. Daarna streek hij met zijn kop langs die van haar en spinde de kater zacht. "Ik ben er altijd voor je Cherry, je bent mijn beste vriendin," Dat was niet gelogen, zo dacht de kater erover, zijn beste vriend was Ace alhoewel Glorious ook echt geweldig was, maar anders, en zijn beste vriendin Cherry. Dus troostte hij de poes, en vervloekte zichzelf ondertussen, hoe had hij de relatie zo kunnen laten verwateren?