Algemene Onzin Topic

Gooedemorgen iedereeen!

Goedemorgen!

Goedemorgen ;D

Mornin'~

Wat zou ik doen;
[0] Scorchfall
[0] Scorchwolf
[0] Scorch...

Redelijk goedemorgen

Wtf NS.
Weer geen treinen? O.o

[1] Scorchfall
[0] Scorchwolf
[1] Scorchlight
[0] Scorch...

Zo, net twee e-readers gekocht over psychologie en shit, vooral voor het gedoe van mijn ouders te verwerken. En manman, ik ben 90 bladzijdes verder en er is een hoop duidelijk geworden. Pijnlijk dit zeg

[1] Scorchfall
[0] Scorchwolf
[2] Scorchlight
[1] Scorchsilver
[1] Scorchfang

[1] Scorchfall
[0] Scorchwolf
[2] Scorchlight
[1] Scorchsilver
[2] Scorchfang

Claudia@ veel, veel sterkte. :/ Sorry, ik ken je situatie niet, ik kan dus ook niet veel zinnigs zeggen, maar ik hoop dat het nadat het even pijnlijk is, het wel beter wordt

-------

People talk to me I'm bored:c

Well, people, ciao~ Ik ben weer terug over ongeveer een weekje xD Er is kans dat ik internet heb, maar dat is nog niet geheel zeker.

Bybye<3

@Babs: Hey Babs ;D Ik ga posten met Thrush~

Byebye Q<3 kga je missen:c

Yaaay Nath;D

Oh en ik zit hier vandaag 4 jaar. :'D

Ow en @Rebecca: Ik heb je "schets" klaar (;

Otterflight:

@Persoon-die-Cherrypaw-speelt: Ik heb je personage klaar, maar hij staat op m'n laptop dus je krijgt 'm vanmiddag

Snowynight schreef:

Claudia@ veel, veel sterkte. :/ Sorry, ik ken je situatie niet, ik kan dus ook niet veel zinnigs zeggen, maar ik hoop dat het nadat het even pijnlijk is, het wel beter wordt

-------

People talk to me I'm bored:c

Bedankt voor je berichtje, dan zal ik je in ieder geval even entertainmen.

Mijn moeder was heel erg bezitterig en narcistisch, mijn vader was nooit betrokken, of emotioneel aanwezig. Mijn moeder en vader waar zo'n beetje het tegenovergestelde, en door het 'uitbundige' karakter van mijn moeder was zij altijd degene die ruzie met hem maakte. Zij maakte mij en mijn broers wijs dat het allemaal zijn schuld was, ze was zelf alleen maar bezig met hem, of met haarzelf beter te laten voelen. Zo ging ze vaak met mij naar de stad toe om zich beter te voelen, ook al had ik andere plannen, dan móest ik mee. Zo kreeg ik uiteindelijk de illusie dat ik verantwoordelijk was voor het geluk van mijn moeder, dat als zij ruzie maakte met mijn vader, ik het goed moest maken. Later kreeg ze lichamelijke klachten, waarvan vele nooit echt gediagnosticeerd, dus verzonnen. Op dat moment vond ik dat ik haar wel gelukkiger zou kunnen maken met het huishouden te doen.

Toen ik ouder werd wilde ik graag dingen met vriendinnen gaan doen, hierdoor kreeg ik héél vaak ruzie. Ik was namelijk van mijn moeder, zo vond zij. En zij besloot waar ik naar toe ging. Als ik bijvoorbeeld zei "Ik ga straks naar de stad toe met een vriendin", dan verzon zij dat wij op die dag al iets hadden afgesproken. En als ik dat tegensprak ontplofte ze letterlijk en ging ze zielig doen "Niemand geeft om me". Omdat ik aangeleerd had om voor haar geluk te zorgen gaf ik dan toch in. Uiteindelijk hadden we iedere dag enorme ruzie, ik wilde 'vrij' komen, maar dat lukte niet. Ik was beperkt en had weinig vriendinnen omdat ik nooit 'kon'. Ik besloot een baantje te nemen, zodat ik thuis weg kon. In het begin werkte ik iedere avond na school, en de hele zaterdag. Daar ontmoette ik mijn huidige vriend, waar ik nu mee samenwoon. Ik woon nu 4 maanden samen, waarin ik enorm mijn rust gevonden heb. In mijn gedachte was ik altijd bezig met de problemen thuis, niet met hoe mijn vriend nou echt was, of of ik hem wel écht mocht.

In die 4 maanden ben ik erachter gekomen dat mijn ouders nooit zullen veranderen, en dat er gepaste afstand nodig is. Het liefste wil ik ze nooit meer zien. Ze waren zeer egoïstisch en hadden geen oog voor mijn welzijn. Als ik dan ooit de moed had om te zeggen wat er fout was, dan werd ik uitgelachen of uitgescholden. Verder ben ik erachter gekomen dat ik mijn vriend onder de verkeerde 'voorwaarden' als vriend heb genomen. Ik heb hem als vriend genomen omdat ik dan gelukkig kon zijn, gelukkig omdat ik eindelijk weer om iemand kon geven, iemand liefde kon geven zoals ik dat altijd had gedaan bij mijn moeder. Ook niet raar, want als ik nu terugkijk zijn er trekjes van hem die mijn ouders ook hebben. Mijn vriend is niet echt geïnteresseerd in aandacht zoals die hoort bij liefde, ik probeer enorm mijn best te doen om mezelf dan zo aantrekkelijk mogelijk te maken zodat hij wel geïnteresseerd móet zijn. Helaas werkt dat averechts. Ik ben alleen blij als hij blij is. Ik heb gewoon het gevoel dat ik een bepaalde 'prijs' moet betalen voordat ik recht heb op liefde, terwijl dat natuurlijk onzin is. Dat spiegelt zich beide kanten op. Als er iets gebeurd denk ik ook meteen dat het mijn schuld is, dat ik gewoon moet veranderen. En ondanks dat ik niet enorm ongelukkig ben, is dat enkel alleen omdat ik gewend ben aan de situatie en het kan verdragen. Maar ik verdien meer dan dat. Dit is eigenlijk een soort opsomming uit het boek:
"Hard werken, proberen goed te zijn, niets voor mijzelf vragen, en de verantwoordelijkheid van iemand anders voor mijn rekening nemen.
Omdat ik mij altijd in een patroon van zelfopoffering geschikt had, zou ik niet geweten hebben wie ik was wanneer er niet iemand was die ik kon helpen, of wanneer ik niet een of andere vorm van lijden moest ondergaan.". En dat klopt helemaal.

Volgende stap is uit deze shit komen, voor mezelf en mijn kat kiezen, en gaan doen wat ik echt leuk vind, wat ik echt wil doen, wat mij gelukkig maakt. En pas als ik gelukkig ben überhaupt nog gaan overwegen om een relatie aan te gaan. En natuurlijk het contact met mijn ouders definitief verbreken. Nu nog de moed vinden..

Snowynight schreef:

Byebye Q<3 kga je missen:c

Yaaay Nath;D

Oh en ik zit hier vandaag 4 jaar. :'D

Gefeliciteerd!! *Party hard!*

Claudia@ Entertainen zou ik het niet willen noemen, omdat ik het altijd heel erg rot vind voor mensen als ze dit soort dingen meemaken. Ik vind het echt heel erg vervelend voor je en ik moet zeggen dat ik er echt bewondering voor heb dat je zo aan 't knokken bent om eruit te komen. Ik kam natuurlijk enkel gissen naar hoe vervelend je je voelt en gevoeld hebt, maar ik hoop dat het snel opklaart!

Nath@ Danke!

Bedankt voor je berichtje, zit nog volop te lezen in de boeken, maar het heeft me enorm veel inzicht gegeven in mezelf. Het komt allemaal goed, sterker nog: veel beter. Het heeft alleen even wat moed, tijd en verwerking nodig. Ik zal er in ieder geval voor zorgen dat ik altijd mijn verantwoordelijkheid nemen, zodat bijvoorbeeld mijn kat er in ieder geval nooit alleen voor zal staan.

Het is altijd goed om een vast punt te hebben lijkt me, zoals bijvoorbeeld je kat. ^^ In een dier zit onvoorwaardelijke liefde. Ik wil zelf aankomend jaar psychologie gaan studeren. (Mits ik geslaagd ben) Dus die boeken lijken me nog wel interessant. Hoe heten ze?