{Tigerpaw} The madness here has locked you up

Niet al te lang geleden had Sabrefang het al eerder geprobeerd, de harten van anderen beïnvloeden en vergiftigen. Zijn kleine experimentje had vruchten geworpen bij één van deze apprentices. De andere bleek onbereikbaar te zijn. Ook een wijze les... Want nu wist hij waarvoor hij moest opletten en uitkijken. Hij wist dat ze zou komen als hij haar zou roepen. Ze zou die mentale 'pull' niet negeren. Daar was ze te gewillig voor, te sterk beïnvloed door hem. Hij wist zeker dat ze alles voor hem zou doen... En op dit moment, wist hij zeker dat ze hier was. Hij vernauwde zijn ogen lichtjes en liet zijn stem luiden. "Tigerpaw," bromde de kater. Bijna een warrior, nog net een apprentice. Jonge geesten waren altijd makkelijk te bezoedelen...

Het was elke nacht maar weer afwachten of ze terug geroepen zou worden naar haar mentor. Degene die haar in ThunderClan als mentor was aangewezen stelde niet zo veel voor. N een tijdje van stilte was vannacht zo'n nacht waarop ze uit haar slaap ontwaakte in een andere wereld. Ze voelde dat haar mentor haar riep en dus zochten haar groene ogen de omgeving af, op zoek naar de zwart witte kater. Ze was hier vaker geweest en verspilde geen tijd aan het onderzoeken van de vreemde plaats. Haar oren spitste zich toen ze zijn stem hoorde, waarna ze hem al snel vond een eindje verderop. "Sabrefang," zei ze ter begroeting, gevolgd door een kort respectvol knikje van haar hoofd. Hoe nukkig ze kon zijn tegen Graystripe, hoe enthousiast ze was als het om Sabrefang ging.

Het respect wat ze hem toonde, het enthousiasme en de tijdverspilling die ze niet vertoonde. Ze was een goede apprentice, eentje waar hij nog veel aan zou hebben. De kater knikte kort terug naar de poes, meer was niet nodig vond hij. Zijn priemende gele ogen waren vernauwd terwijl hij op haar neerkeek. "Tigerpaw," bromde de kater rustig. "Het is fijn om je weer te zien," leugens, leugens... "De trainingen gaan weer beginnen. Ik hoop dat je er klaar voor bent, want deze keer is het geen kittenspel meer zoals de vorige keer. Deze keer is het menens." Hij hoefde haar niet te omwinden met leugens of valse beloftes. Hij wist toch wel dat deze poes al zo erg ingepakt was in de invloed van het Duistere Woud dat ze in alles mee zou gaan... "Dus, ik vraag het maar één keer," sprak hij rustig, "kan ik weer op je aandacht in mijn trainingen rekenen?" Anders mocht ze weer vertrekken, zo simpel was het.

Tigerpaw ging wat rechter staan toen hij haar zei dat het fijn was om haar weer te zien. Gezien hij de enige kat was die nog om haar gaf en haar niet in de steek had gelaten, betekende dat letterlijk alles voor haar. Toch liet ze het niet al te veel doorschemeren, gezien té enthousiast ook niet gepast was voor een kat die bijna warrior was. Ze luisterde zwijgend naar de dingen die hij haar te vertellen had. Het feit dat de trainingen weer zouden beginnen deed haar goed. Hij was in staat om haar een nog betere warrior te maken, Graystripe niet. "Natuurlijk, Sabrefang," kwam er zonder enige twijfeling uit. Hoe ruig het ook werd, het was voor een goed doel. En ze zou er ooit misschien de moordenaar van haar moeder mee kunnen confronteren. Tegen die tijd zou ze zo sterk zijn dat hij geen kans meer maakte.

Ergens was het walgelijk, de pure gehoorzaamheid die de apprentice jegens hem vertoonde. Maar hij wist deze walging te maskeren achter een fijne glimlach die op zijn lippen speelde. Ze was één van zijn meest dierbare poppen, degene die in de gorge zou springen als hij haar zei dat het voor een hoger doel was. Ja, ze was waardevol voor zijn plannen. "Natuurlijk, Sabrefang," kwam er zonder enige twijfeling uit de mond van de apprentice, precies zoals hij verwacht had. De zwart met wit gekleurde kater knikte dan ook rustig. "Dat is goed om te horen," miauwde de kater, besluitend om haar weer een beetje te vleien, aangezien hij wist dat ze heel erg gevoelig was voor aandacht, "Ik ben blij om weer zo'n waardevolle leerling te hebben... Bewijs de rest maar hoe het is om een goede leerling te zijn, maar wees voorzichtig.. De nieuwelingen kunnen nogal breekbaar zijn," zijn grijns werd wat breder. "De training is morgen. Ik hoop je dan te zien."

Zijn volgende woorden deden haar haar borst iets vooruit steken, terwijl ze licht glimlachte van trots. Het was net als vroeger eigenlijk, toen haar vader er nog was geweest. Wanneer hij haar complimenteerde op iets had ze zich ook altijd zo trots gevoeld. Hij was deputy geweest en zijn woord en dat van haar moeder had alles voor haar betekent. Nu zij er niet meer waren was het Sabrefang wiens woorden dezelfde invloed op haar hadden. Dat het allemaal maar een spel was zag ze niet. Hij had haar bij zich geroepen toen ze nog heel jong was en net haar moeder was verloren. Hij had haar zien staan toen iedereen haar de rug toe keerde en haar een mogelijkheid tot wraak geboden. Ze was opgegroeid met het idee dat hij op zijn eigen manier voor haar zorgde en dat beeld zou ze ook niet meer los laten. Tigerpaw knikte. "Ik zal er zijn." Daar kon hij zeker van zijn.