I hope you can make me laugh

Elke dag moest hij toch wel één keer zijn gezicht laten zien, toch? Normale vaders deden het misschien twee of zelfs drie keer per dag. Met lichte tegenzin kwam hij de warme Den binnen en rook gelijk de zoete geur van moedermelk en werd met een klap herinnerd aan zijn eigen jeugd. Zijn blauwe blik werd wat triest op de grond geworpen en de kater sleepte zijn poten naar het nest van Fawnstep, die sliep. Gelukkig. Nu kon hij zijn blik even over zijn kittens laten glijden. De namen waren hem alweer half ontschoten. Zachtjes snuffelde hij aan elk vachtje, toen hij vreemde dingen rook, werd hij gerustgesteld en ging hij zitten. Even bleef hij naar de kittens kijken, maar kuchte toen zuchtjes en keek weer naar de grond. Nou, dat was het dan. Leuk.

OOC; Eerste post voor Slatekit. Feel free to join.

EASY TO FALL HARD TO BREAK

Ik was in een lichte, droomloze slaap weggedoezeld en had mezelf zo stevig mogelijk opgekruld. Lekker rustig en lekker veilig. Maar zo diep sliep ik niet, dus toen een neus snuivend over mijn rug gleed, was dat genoeg om me uit mijn slaap weg te trekken. Mijn kaken openden zich in een uitgebreide gaap, waardoor mijn melktandjes eventjes lichtjes blonken in het vale ochtendlicht. Langzaam gleden mijn oogleden uit de weg, mijn blauwe ogen onthullend aan de buitenwereld. En toen zag ik degene die over mijn rug gekieteld had. Een grote kater. Oef.. Heel erg groot. Nieuwsgierig maar toch behoedzaam richtte ik grote ogen op de kater, die naar de grond leek te kijken. Mijn kaken openden zich opnieuw, maar dit keer kwam er een klein gepiep uit. Een nieuwsgierig geluid, nieuwsgierig naar hem, al was ik een beetje bang. Zijn geur kwam me bekend voor. Ik had hem al een keer eerder geroken en ik wist dat hij belangrijk was. Maar hoe, wist ik nog niet exact.

TAG: Ashie <3 WORDS: 169 NOTES:

Het was even stil en zelfs de beweging in zijn ooghoek liet hem niet opkijken. Het zou vast een of andere kitten zijn die in zijn of haar slaap aan het trappelen was of een staart van een Queen. Toch klonk er niet veel later een zacht gepiep en toen de Warrior opkeek zag hij een grijze kitten naar hem kijken. De kater liet zijn kopje wat scheef hangen en liet zijn kopje wat zakken, zodat hij niet zo ver boven haar uittorende en snuffelde zachtjes en voorzichtig aan de kitten, wiens naam hem nu al niet meer bekend voorkwam. Oh wat was hij toch achteloos geweest die eerste keer. "Hallo kleintje," Snorde hij zachtjes, zodat hij niemand anders zou wekken. Natuurlijk kon ze nog niet terugpraten, maar hij vond het onnodig om helemaal niet te praten tegen kittens. "Ik ben dan je.. papa." De woorden vielen maar ongemakkelijk over zijn lippen, maar hij bleef oogcontact houden met het kleintje.

EASY TO FALL HARD TO BREAK

De grote kat keek me aan op het moment dat ik wat van me had laten horen en eventjes trok ik licht timide mijn kopje terug. Maar als er iets gebeurde, kon ik altijd nog om mama gaan piepen toch? Dan was er nog steeds niks aan de hand? De kater boog zich naar voren en zijn snorharen kietelden aan m'n neus. Zachtjes begon ik te giechelen, tot zover dat al lukte en met een onhandige, nog ietwat stompe voorpoot sloeg ik tegen de snorharen aan. De stem van de kater klonk inderdaad zoals ik hem herinnerd had. Maar wie was het precies? Het besef kwam binnen toen de kater zichzelf voorstelde. Hij was mijn papa. Een gevoel van warmte vulde me op terwijl er zich weer een 'leegte' vulde, een puzzelstukje die op zijn plek viel in mijn leventje. Zachtjes begon ik te snorren en onhandig probeerde ik me wat naar voren te duwen om tegen hem aan te kruipen. Toen dat nog een beetje onhandig ging, stak ik maar één van mijn voorpootjes uit om deze nieuwsgierig tegen zijn zachte neus aan te drukken. Ik piepte zachtjes, woordjes had ik nog niet gevormd.

TAG: Ashie<3 WORDS: 196 NOTES:

Een kleine glimlach verscheen op zijn gelaat toen de grijze kitten begon te lachen, een schattige kittenachtige lach, en tegen zijn snorharen sloeg. Vervolgens probeerde ze naar hem toe te kruipen, wat niet al te goed uitpakte en dus werd er een voorpoot tegen zijn neus gedrukt, niet al te hard en hoorde hij de kitten piepen. "Wacht maar." Mompelde hij, deels tegen de kitten en ook deels tegen zichzelf. Langzaam rechtte hij zijn rug weer en pakte de kitten voorzichtig op, ze was nog jong dus moest hij uiterst voorzichtig doen. De kater nestelde zich in een nest en liet de kitten op voorzichtig op het mos zakken. Hij had niet echt over het feit nagedacht dat hij bijna een complete vreemdeling voor haar was, maar misschien kende ze hem nu al? "Dit is je papa dus." Glimlachte hij zachtjes en hield zijn staart voor haar neus en tikte er zachtjes op.

EASY TO FALL HARD TO BREAK

De kater sprak op een gemoedelijke toon tegen me. "Wacht maar," had hij gezegd. Ik wist nog niet precies waarop ik moest wachten, maar ik wist dat ik deze toon van stem prettig vond om naar te luisteren. Ik hield dus licht snorrend mijn kopje scheef toen de kater aan het spreken was. Totdat hij zich naar voren boog en me optilde. Na het 'vliegavontuur' met Tallpaw, was ik toch minder blij met hoogtes. Ik piepte dan ook lichtjes in protest en mijn pootjes zwierden weer door de lucht heen. Maar gelukkig, al snel genoeg wist ik al weer het zachte mos te vinden met mijn pootkussentjes. Meteen dook ik weg in de grijze pels van de kater, daar was het wel veilig, al was zijn vacht niet zo lang als de vacht van mama. Maar mijn angst duurde niet lang, mijn aandacht werd al snel weer afgeleid door een zeer interessante staartpunt die tegen mijn neus aantikte. Ik draaide me om, zodat ik met mijn rug tegen papa's buik aanlag, en probeerde met mijn nog onhandige pootjes de staartpunt te vangen. Ik piepte zachtjes, proberende het woord 'Papa' te vormen, maar het wilde nog niet bepaald mijn mond verlaten. Ik snorde echter wel zachtjes, mijn tevredenheid aangevend met de situatie.

TAG: Ashie<3 WORDS: 212 NOTES:

De kater keek wat nerveus neer op de kitten, die niet echt blij leuk te zijn met zijn idee. Misschien wilde ze wel bij haar moeder blijven? Maar gelukkig dook de kitten zo snel weer in zijn vacht dat hij deze gedachte weer vergat en de kater glimlachte toen de grijze kitten haar pootjes gebruikte om zijn staart te pakken. Na een paar keer gaf hij in en deed alsof ze hem te pakken had en deed alsof hij tegenstribbelde. "Sterke meid ben je, zeg." Snorde hij en neusde door haar wat donkerdere vacht.

De poes had al die tijd wakker gelegen in haar mosnest. Nuja, half wakker dan, want voor een deel was ze weggedommeld in een rusteloze slaap over alle problemen die ze had aangericht. Er waren wel pootstappen geweest, geluidjes en gefluister, maar dat alles was gewoon even langs haar heen gegaan. De zwarte kattin opende een van haar ogen en het eerste wat haar opviel was de grijze gestalte die in een ander nest lag, eentje die haar hart stiekem ietsjes op deed warmen. Een zacht gepiep rees op uit het nest waar Ashdrizzle in lag: Slatekit. Zou hij dan toch om zijn kittens willen geven. Langzaam kwam de moederkat overeind en liep toen voorzichtig naar het nest toe, zich naast het nest neerzettende en met een tedere blik naar vader en dochter kijken. Het voelde nooit echt goed als er iemand aan haar kittens kwam, maar Ashdrizzle mocht zijn gang gaan: ze vertrouwde hem.

EASY TO FALL HARD TO BREAK

Plotseling had ze de staart tussen haar voorpootjes beet gegrepen. Met grote, verwonderde ogen keek ze naar haar 'prooi' en begon er iets harder aan te trekken. Zachtjes zette ze haar melktandjes erin, maar niet te hard om huid te breken. Een beetje afwezig begon ze op de staart te sabbelen, weer ietsjes wegdoezelend. Ze begon weer lichtjes te snorren toen haar vader door haar donkere pels begon te neuzen en gaf hem een voorzichtig kopje tegen zijn neus, zoals ze wel vaker katten had zien doen bij het tonen van affectie. Maar deze aandacht duurde niet lang. Ze focuste al snel weer op haar prooi, die ze even had losgelaten maar die ze toch zeker wel weer opnieuw wilde vangen. Haar voorpootjes zweefden wat afwezig door de lucht terwijl ze zocht naar de staart van Ashdrizzle. Ze had niet door dat haar moeder erbij was komen staan, ze spreidde enkel haar kaken nog even in een grote gaap. Haar ogen waren nog niet goed genoeg ontwikkeld om echt goed dingen te kunnen zien, alles was nog een beetje wazig...

TAG: WORDS: NOTES:

Niet veel later verdween zijn staart in de kitten haar mond en keek Ashdrizzle fronsend naar zijn dochter. Eh.. Was het lekker..? Bij het geven van een kopje raakte ze toch haar grip kwijt op de staart en veegde Ashdrizzle de nattigheid af aan het mos. Toen de kater zijn aandacht weer terug wilde richten op zijn kitten, ving hij Fawnstep's blik en legde wat ongemakkelijk zijn oren in zijn nek. Zijn staart viel halverwege op het mosnest en hij keek weg naar de grond. "Oh.. Fawnstep.." Sprak hij wat ongemakkelijk en stond voorzichtig op, zodat de kitten niet al te hard op het nest zou vallen. "Ik.. eh.. ik denk dat ik maar eens moet gaan. Anders.. jeweetwel, Shrewstar.. tja.." Sprak hij wat ongemakkelijk en keek zijn dochtertje nog even aan. "Dag dag, prinsesje." Snorde hij zachtjes en drukte zijn neusje in haar vacht en gaf een kort knikje naar Fawnstep. Het werd hem.. te heet onder zijn poten.

"Oh.. Fawnstep.." mauwde de kater en tot haar grote teleurstelling zag ze dat hij zijn oren naar achter legde en snel opstond. "Ik.. eh.. ik denk dat ik maar eens moet gaan. Anders.. jeweetwel, Shrewstar.. tja.." Ashdrizzle's stem klonk ongemakkelijk, en de poes sloeg haar blik toen neer. "Dag dag, prinsesje." De kater duwde zijn neusje in de vacht van hun dochter en gaf een kort knikje naar haar. "W-wacht Ash.." mauwde ze toen, haar stem kwam er wat hakkelend uit. "Slatekit en ik zouden het jammer vinden als je zou gaan.. Misschien wil je ook wat meer tijd doorbrengen met Roughkit, Aurorakit en Hailkit." De poes hield haar kopje scheef bij deze woorden en sloeg haar staart toen om Slatekit heen. "Shrewstar geeft vast niet om die paar minuten.."

Het was saai in de nursery. Verschrikkelijk saai. Aurorakit lag op haar rug in de zon te soezen. Ze had zin om iets te doen, iets spannends, iets buiten het territorium. Ze rolde zich om, en haar blauwe ogen gleden door de den. Het was nog een beetje wazig, maar ze zag al meer en beter. Ze stond op, en rook de bekende geur van haar moeder en zusje. En.... Nog een kat. Nieuwsgierig liep ze naar het trio toe, dat in gesprek leek te zijn. Ze ging recht voor de onbekende kater staan, die een grijze vacht had, en blauwe ogen. "Wie ben jij?" De zwarte kitten hield een oog dicht en keek hem strak aan. "Ik ken jou niet," Piepte ze.

Mind if i join?

Een bekende geur dreef Slatekit's neusje binnen en haar ogen sperden zich wat wijder open. Een wazige zwarte vlek... Maar ze wist al te goed wat het was. Ze opende haar bekje, de piepjes begonnen een woord te vormen in haar mond. "Ma.. ma.." murmelde de kitten, "Mama," piepte ze vervolgens, wat duidelijker. Ze strekte haar pootjes, nog steeds genesteld in haar vaders pels, naar haar moeder. Maar plotseling verdween alle warmte en gezelligheid en viel Slatekit achteruit het mosnest in. Wat verbouwereerd kwam de kitten overeind, haar oren wat naar achter gelegd en zachtjes piepend. Ze snapte niet goed wat er allemaal gebeurde, maar vond het niet leuk dat ze het nu weer koud kreeg. Tenminste, totdat haar vader zijn zachte neusje in haar vacht drukte, toen begon ze weer zachtjes te snorren. Ze krulde zich lichtjes op in het mos, alleen maar om weer haar kop op te tillen en wat verbaasd te piepen toen ze haar zusje zag. Deze was al veel verder met haar woordenschat dan Slatekit was. Slatekit wist op dit moment alleen dat ze het koud had en krulde zich weer op.

{I don't (: }

"W-wacht Ash.." Het voelde niet goed, helemaal niet goed. "Slatekit en ik zouden het jammer vinden als je zou gaan.. Misschien wil je ook wat meer tijd doorbrengen met Roughkit, Aurorakit en Hailkit." Nou, nu wist hij de namen, maar kon hij ze nog niet bij iedereen plaatsen. "Shrewstar geeft vast niet om die paar minuten.." Hij wierp een blik op Fawnstep die Slatekit weer in haar staart had gedrapeerd en zuchtte. Voordat hij kon antwoorden kwam er een andere kitten bij staan. "Wie ben jij?" Ashdrizzle draaide zijn oren wat naar achteren. "Ik ken jou niet," Dus.. Fawnstep had geen van de kittens verteld wie hun vader was? Lichte irritatie prikkelde in zijn blik. "Nou kleine kit, ik ben je vader, Ashdrizzle." Hij kon er niets aan doen dat zijn toon er wa snauwerig bij klonk. Hij schudde zijn kop op Fawnstep's verzoek nog langer te blijven. "Sorry Fawnstep, maar de Clan gaat voor." Antwoordde hij een beetje kortaf en koel. De kater draaide zich gelijk om en liep de Nursery uit.

Onderwerp: Re: I hope you can make me laugh