Keep on smiling [Ashdrizzle]

Frostfall

De poes wierp nog een laatste blik van haat op Brokensoul en stapte vervolgens de open plek over. Ze keek de poes nog even na terwijl ze het camp uitliep. Eindelijk was ze weg! Ze kon haar blik niet van de camp ingang afhouden, ze was té opgelucht dat Broken eindelijk weg was! Ze had net wat ruzie gehad met haar pleegmoeder, zoals wel vaker... Haar ogen leken nog steeds vuur te spuwen, gewoon voor het gevoel alleen al. Plots botste Frostpaw ergens tegenaan, en verward keek ze op. Er stond een grijze kater voor haar, die nog wel wat groter was als zij. "Euh, het spijt me!", verontschuldigde ze zich. De Apprentice zette een onschuldig glimlachje op haar gezicht, dat werkte meestal wel een beetje.

&& Ashdrizzle

THANKS ♥

Patrouille ontweken! Yes! Vrolijk stapte de grijze kater uit de schaduwen en knipperde tegen het plotselinge felle licht. Even wennen en dan gewoon.. tja.. iets anders gaan doen. Heel even hield hij de katten in de gaten die weggingen, maar haalde opgelucht adem toen ze echt geheel het kamp uit waren verdwenen. "Euh, het spijt me!" Hij schrok wakker door een botsing, gevolgd door excuses en keek fronsend op. Oh, misschien had hij niet zo moeten staan hier.. "Geeft niet," Grijnsde hij en ging zitten, omdat hij geen haast had. "Een leuke training voor de boeg?" Vroeg hij vervolgens rustig, aangezien zijn motivatie om te jagen niet zo hoog was.

Frostfall

De grijze kater waar ze net tegen was gelopen grijnsde en ging even zitten. 'Geeft niet.' De poes glimlachte even en ging bij hem zitten. Hij leek haar best wel vriendelijk, aan zijn reactie en houding te zien. 'Een leuke training voor de boeg?', vroeg de Warrior rustig. "Nee.. Niet echt. Ik heb geen mentor. Hij is even geleden gestorven...", miauwde ze kalm, aangezien ze best wel gewent begon te raken en deze uitleg. Er waren zoveel katten die haar hierop wezen, maar het was nooit zo bedoeld. Intussen kon ze er al wel fatsoenlijk mee om gaan, en daar was ze best wel trots op.

THANKS ♥

"Nee.. Niet echt. Ik heb geen mentor. Hij is even geleden gestorven..." Ashdrizzle liet zijn oortjes gelijk wat hangen en keek schuldig naar de grond. "Oh.." Mompelde hij wat en keek in het rond, alsof daar een oplossing rondvloog. "Het spijt me voor je." Hij keek haar vanuit zijn ooghoeken aan. "Shrewstar zal je vast wel een nieuwe Mentor geven en.. hij heeft vast zijn leven voor zijn Clan gegeven, toch?"

Frostfall

De zilverkleurige kater liet ogenblikkelijk zijn oren hangen en keek wat in het rond. 'Het spijt me voor je', miauwde hij. "Ach, het geeft niet. Het is niet jou schuld ofzo? Jij kan het ook niet helpen, en weet je, intussen ben ik er al wel aan gewent", verontschuldigde ze zichzelf op de een of andere manier. 'Shrewstar zal je vast wel een nieuwe Mentor geven en.. hij heeft vast zijn leven voor zijn Clan gegeven, toch?' Hij probeerde haar op te beuren, maar eigenlijk maakte hij het enkel erger... Hij had zijn leven niet gegeven voor zijn Clan... maar Brokensoul had hem zijn leven ontnomen... toen Frostpaw erbij was. Maar dat kon ze hem niet vertellen! Ze vertrouwde Ashdrizzle nog niet genoeg, zelfs haar zusje vertrouwde ze nog niet genoeg... Als Brokensoul te weten zou komen dat zij het zou doorvertellen, stond haar vast hetzelfde lot te wachten als haar ex-mentor... De poes slikte even. "Euh... Ja... Vast wel", luidde haar stem met een zwak glimlachje op haar gezicht.

THANKS ♥

Onderwerp: Re: Keep on smiling [Ashdrizzle]