Een lekker maaltje zou er wel in gaan [open]

Riverwind rekten zicht uit, hij zetten zijn klowen in het warm geworden zat van het ochten zonnetje dat scheen op een zatplat voor elders hol. Met een plof ging hij zitten, en bekeek zijn bekliten vacht. Het zat vol met mos en stukjes tak hoe kreeg hij het zonder hulp er uit het zat zelfs op zijn rug vacht geplakt. De langhaarigen soms wat knorigen kater begon zicht ijverig te wassen, tussen zijn klauwen tussen zijn nagels. Een rommelig geluid kwam van uit zijn maag, hij hielt op en spitsten zijn oren en keek richting het kamp. Zou iemand zo vriendelijk zijn om hem een maaltje te komen brengen of zou hij naar de hoop lopen en daarna een loop tochje door het bos en naar de clan rans. Hij gromde zacht, er zou vast geen clan kat aan hem denken, hij heeft altijd voor ze gejag gevochten en alles waarom zouden ze het niet voor hem doen. Hij wilden het niet laten zien maar toch was hij soms verdrietig en alleen, waarom was hij zo oud en had hij niet meer de puf om een acht warrior te zijn. Hij sloog met zijn staart boos heen en weer. Hij zuchten en ging liggen met zijn kop op zijn voor poten toe kijken wat er allemaal in het kamp gebeurden.

Featherlight

» I don't know where I'm going, but I'm going. Are you coming with me? «

Vrolijk sprong de kitten haar nest uit. Haar broertjes en zusjes lagen hoogst waarschijnlijk nog te slapen, net zoals haar moeder, maar eigenlijk had ze er niet goed naar gekeken. Ze was gewoon over ze heen gedonderd om het nest uit te komen, want het werd haar allemaal weer even te saai. Zoals altijd. Rennend kwam ze de Nursery uit, ze leek bijna te zweven door haar lichte pasjes, waar ze haar naam Featherkit ook wel deels aan had te danken. Al was het meer gegeven door haar donzige vacht, Featherkit vond zelf dat deze betekenis veel leuker was dan de donzige vacht betekenis. Vrolijk keek ze het kamp door, haar ogen glommen energiek en toen ze op een oude, mopperende kater vielen keek ze hem even verbaasd aan. Waarom keek hij zo? Was hij boos op iemand? Vrolijk kwam ze zijn kant op, alsof ze zijn chagrijnige blik niet eens aandacht schonk. "Hey!" Zei ze luid en duidelijk, haar stem klonk nog een beetje pieperig, zoals die wel vaker bij een kleine kitten was. "Hoe gaat het met jou? Wie ben jij?" Ze ging voor hem zitten en haar ijsblauwe ogen gleden even over hem heen. Hij had een lange vacht, niet zo pluizig als die van haar, en was zwart met wit gekleurd. Zijn ogenwaren een beetje geelachtig en ze vroeg zich af wat de naam van de kater was. Had het ook met zijn uiterlijk te maken zoals bij haar, of was het gewoon een hele andere naam? Ze kende deze kater nog niet.