We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
CAT'S PROFILE Age: 20 moons of pure darkness Gender: Rank:
Onderwerp: I am hell bound {&Rai} za 17 mei 2014 - 21:11
I am a king from the underground
When your dreams all fail and the ones we hail are the worst of all and the blood’s run stale
Met stevige passen liep de kater over het doffe zand. Of as, hij wist eigenlijk niet precies wat het was. Vele levens waren hier genomen, erge dingen waren hier gebeurd. Maar het kon de kater allemaal geen reet schelen. Waarom hij hier was? Hij wilde van de bitterheid, de killheid en pijn proeven. Hij wilde weten hoe het was om op zo'n gebied te komen. Een gebied die de meeste vermeden. Owyn vond het prachtig, werkelijk geweldig. Hij voelde zich er thuis. Terwijl zijn ijsblauwe ogen over de omgeving gleden en zijn oren alle geluiden opvingen, was zijn gedachten helemaal niet bij deze plek. Ze waren ver weg van hier, dachten aan iets dat hij eigenlijk nooit verwacht had te denken. Hij dacht aan Rai. Man, hij wist niet wat die poes met hem gedaan had. De laatste tijd kon hij amper aan wat anders denken, was zo graag bij haar. En hij had het altijd al goed met haar kunnen vinden, zag haar als een 'vriend'. Maar het was alles behalve vriendschap tussen die twee, dat merkte hij maar al te goed. Owyn wilde er alleen niet aan toegeven. Rai kwam veel te dicht bij zijn kleine hartje, veel te dicht bij het gevoel dat hij al lang geleden weggestopt had. Owyn had nooit liefde gevoelt, bij niemand. Had nooit liefde gekregen en nooit gegeven. Hij wist niet wat hij aan moest met dit gevoel, wat het eigenlijk was. Een zucht verliet zijn keel en kort stopte hij met lopen. Zijn blik was gericht op iets dat eerder een boom genoemd zou worden, iets dat nu totaal verwoest was. De boomstronk lag op de grond, zag er uiterst breekbaar uit. Rustig zette de kater zijn voorpoten op de stronk, een zachte krak was te horen. Vervolgens volgde ook de rest van zijn gespierde lichaam, wat nog meer gekraak veroorzaakte. De kater ging zitten, staarde over het kale en doffe landschap.
I want to hide the truth I want to shelter you but with the beast inside there's nowhere we can hide
Onderwerp: Re: I am hell bound {&Rai} za 17 mei 2014 - 21:45
Het lichaam van de tabby poes was dan misschien kleiner dan vele katten, in tegenstelling tot de rest wist zij hoe ze haar lichaam goed moest gebruiken. Hoe ze alles eruit kon krijgen. Nu was ze slechts aan het kijken hoever ze kon komen. Haar bloedlust had ze al snel gestilt vanmorgen en nu was ze opweg naar het oude gebied van de Skyclan. Ze wou zien hoe het er nu uitzag. Hoe het was om in het gebied van hier was eens te lopen. Het duurde niet lacht voor ze de zwarte afgebroken bomen zag. De grijze zandgrond bedekt met as. En zodra de poes het as raakte werd de lucht kil en koud om haar heen. Een heerlijke rilling liep over haar ruggengraat, alsof ze zich eindelijk ergens op haar gemak voelde. Tot ongeveer zonhoog liep ze hier, tussen de afgebrokkelde bomen, de dode grond en de kille lucht. Af en toe trok er een wind door de bomen, die lichtjes leek alsof er katten schreeuwde, ze genoot er simpelweg van. Maar deze keer nam het windje een geur mee. Een geur van iemand die ze hier wel zou kunnen verwachten. Een geur die bij vele katten hun haren rechtop werkte, maar bij haar betekende die geur dat het hier alleen maar beter was. Die geur was van Owyn, een kater die ze oprecht haar beste vriend kon noemen. Rustig volgde haar poten de geur tot de grijze vacht van hem in haar blikveld lag. De wind stond naar aar toe dus haar ruiken zou hij niet doen. Zijn ogen waren de andere kant op gericht. Ze lette op waar ze haar poten neerzette terwijl ze haar weg vond naar hem toe. Zacht boog ze zich naar hem toe. "You're dead Grizzle" sprak ze. Ze was te dichtbij gekomen, als ze hem had willen doden had ze hem zo kunnen grijpen. Ze keek naar zijn blauwe ogen en liet zich rustig door haar achterpoten zakken.
Owyn
Member
Jara 257 Actief
CAT'S PROFILE Age: 20 moons of pure darkness Gender: Rank:
Onderwerp: Re: I am hell bound {&Rai} za 17 mei 2014 - 22:11
I am a king from the underground
When the curtains call is the last of all when the lights fade out all the sinners crawl
Het voelde heerlijk om hier te zijn. Soms, als de wind zijn kant op waaide, leek hij katten te kunnen horen schreeuwen. Het sierde een grijns rond de kater zijn lippen. Owyn's blik gleed kort naar de lucht. Hij vroeg zich af waar hij, na dit geweldige leven, zou belanden. De kater geloofde niet in de Starclan of shit, maar wie wist. Misschien bestond er wel zo iets. Al wist Owyn zeker dat hij naar hell gestuurd zou worden. Ergens anders zouden ze hem sowieso weigeren. Hij was de duivel hemzelve, hoorde thuis in hell. Hell is home, zoals hij zichzelf altijd wijsmaakte. Maar het duurde nog wel even voordat deze demoon van de aarde verdwenen was. Zijn missie -het leven van ieder ander schepsel zuur te maken- was nog lang niet over. Hij had nog zat te doen, er waren nog teveel blije en gelukkige katten hier. Die taak zou hij zonder enig twijfel perfect uitvoeren. Zuchtend was de kater op de dode boomstrong gaan zitten, zijn gedachte bij de bruine tabby poes. Rai. Hij wist niet wat hij met haar aan moest, wist het echt niet. Liefde.. Het stond gewoon niet in zijn woordenboek. Het kwam niet in zijn leven voor, had het nog nooit mee gemaakt. Zijn grijze staart zwiepte rustig op en neer. Doordat de kater in gedachten was en met zijn rug naar haar toe zat, had hij Rai niet opgemerkt. "You're dead Grizzle" Owyn schrok, duidelijk, waardoor een grommend geluid te horen was. Met zijn nagels scherp en zijn klauw sprijend draaide hij zich om, tot hij door had dat het Rai was. Hij grijnsde, veegde met zijn staart over haar hals. "Hey there, Little One." Sprak hij met zijn schorre, lage stem. De tak kraakte enorm toen ook nog eens Rai ging zitten, maar hield het allemaal nog net. Owyn keek haar aan, grijnsde licht.
Your eyes, they shine so bright I want to save their light I can't escape this now unless you show me how
De kater wist niet wat hij met haar aan moest. Wist het werkelijk niet. Zij was al zo gevaarlijk dichtbij gekomen, was als zijn zwakte geworden. Wie aan haar kwam had met hem te maken, hoe goed Rai ook voor zichzelf kon zorgen. Owyn wilde haar beschermen. Beschermen voor de gevaren van buitenaf, maar ook voor hem. Voor wat hij voor haar voelde. Hij wilde haar niet lastig vallen met zijn gestoorde persoonlijkheid, hoewel hij wist dat Rai daar niks tegen had. Ze waren 'vrienden', misschien moest hij het daar bij houden. Maar hij kon de gedachtens niet onderdrukken. Ze kwam steeds dichterbij, dichterbij dat kleine hartje. Die gevoelige plek, ze wist hem steeds te raken. Haar stem, haar geur, hoe ze was. Alles. Het maakte hem gek. Als de poes toch eens wist wat ze met zijn hoofd deed.. "I think I can call this home." Begon hij, random. Maar het was waar. Deze plek beviel hem erg goed. Zijn ijsblauwe ogen waren weer naar het landschap gegaan, genietend van het kille uitzicht. Het was zo dood, dor en kil hier dat het hem goed deed. "Don't you think? I could- We, could stay here forever."
So they dug your grave and the masquerade will come calling out at the mess you made
Onderwerp: Re: I am hell bound {&Rai} za 17 mei 2014 - 22:43
De gifgroene ogen merkte elke haar aan hem die bewoog door de wind terwijl ze op de grijze kater af liep. De grijze kater waarbij ze een tijdje geleden Drizzle tot zijn bijnaam had geprezen. Drizzle, het betekende grijs en zij vond het gewoon bij hem passen. Ze merkte dat de kater echt niet hier was met zijn kop toen ze net achter hem stond en ze haar poot op de boomstronk zette waar hij op zat. Hij kraakte namelijk een beetje, en normaal zou hij dat gemerkt hebben. "You're dead, Drizzle" sprak ze. Meteen deed ze een stap naar achter. Als hij er niet bij was zou hij zeke meteen uithalen. Dat zou zij doen teminste. En inderdaad, ze hoorde een diep grommend geluid en hij zsich omdraaide terwijl hij zijn klauw klaar hield om aan te vallen. Rustig bleef ze zitten, verveeld naar de nagels kijken. Ze wist dat hij haar niets zou doen en ze vond het leuk hem ermee te pesten. "Hey there, Little One." antwoorde hij grijnzend terwijl ze zijn staart over haar hals voelde. Haar aanspreken met haar grote... Touche. Rustig legde ze haar staart over haar poten terwijl haar gifgroene ogen in zijn ijs blauwe keken. Normaal kon ze er wel iets uit halen hoe hij zich voelde of waar hij aan dacht, hoe diep hij het verstopte. Daar kende ze hem inmiddels te goed voor. Daarom verbaast het haar ook dat ze er nu helemaal niets in kon vinden. Dat maakte niet uit, ze zou het wel zien als hij zou praten. Ze maakte zich geen zorgen om hem. Problemen met andere katten zou hij makkelijk kunnen oplossen door hun nekje door te bijten en ze geloofde niet dat hij met zijn gevoel vast zou kunnen zitten dus zij maakte zich geen zorgen. "I think I can call this home." was het eerste wat de kater uitsprak. Rai liet haar blik rondgaan en knikte toen instemmend. "Home sweet home" antwoorde ze lichtelijk afwezig terwijl ze het gebied iets beter bekeek. Elk hoekje, elk scheurtje, alles was kil en dood. Ja, het voelde zeker goed dit. "Don't you think? I could- We, could stay here forever." ging hij verder. Ze keek even op naar hem. Met hem hier blijven leven. Tuurlijk, wie zou er niet met Drizzle hier willen blijven. Nou ja meest van die poesjes zouden of vluchten of nou ja... Owyn style. Een grijns verscheen op haar kop. Zover kreeg hij het niet bij haar. Ze keek op naar hem en grijnsde. Ze stond op en haalde haar staart onder zijn kin door. "Here, we, It would be perfect. But well, the other females would miss you, and you need to miss them then" zei ze pestend terwijl ze met een plagerige blik naar hem omkeek.
Owyn
Member
Jara 257 Actief
CAT'S PROFILE Age: 20 moons of pure darkness Gender: Rank:
Onderwerp: Re: I am hell bound {&Rai} zo 18 mei 2014 - 15:05
I am a king from the underground
Don't want to let you down but I am hell bound though this is all for you don't want to hide the truth
Ontspannen zat de kater voor zich uit te dromen. Het was hier zo stil, je hoorde enkel de wind die stemmen met zich mee bracht. Geen vogels, geen tekens van geluk. Heerlijk. Owyn had helemaal in gedachten gezeten en had niet opgemerkt dat de poes hem besloop. Erg gevaarlijk, eigenlijk. Als Rai gewild had had ze hem zo kunnen neerhalen. Maar de kater had dan wel weer een goeie reflex, misschien had hij op die manier zijn hagje kunnen redden. Maar dat hoefde allemaal niet, de poes zei enkel iets. Owyn had duidelijk een slecht geweten en schrok, waarbij een gegrom te horen was. Hij had zijn flinke klauw klaar om uit te halen, maar had optijd door dat het Rai was. Hij schonk haar een grijns, waarna hij weer goed ging zitten. De kater keek haar aan, als je goed keek zag je een vriendelijke twinkel in zijn ogen. Een twinkel die hij alleen bij Rai liet zien, een twinkel die enkel voor haar bestemd was. Maar damn, wat moest hij nou? Hij wilde het haar wel zeggen, maar hoe? En wat moest hij zeggen? Zoals wel duidelijk was kende deze kater de betekenis liefde niet. Iniedergeval, dat had hij zichzelf altijd voorgehouden. Maar Rai klopte aan het deurtje bij zijn hart. Hij wist niet of ze het er om deed, maar ze maakte hem gek. En misschien was het tijd dat Owyn haar toeliet. Hij kon niet anders, ze stond al zo zichtbij hem. Ze was zijn zwakke plek al geworden. Een zwakkeplek die zichzelf donders goed kon beschermen, maar toch. De kater zuchte kort, zijn blik over het kale en kille landschap. "Home sweet home" Antwoorde Rai ietwat afwezig en Owyn knikte. Het landschap voelde gewoon goed aan, vertrouwd. Alsof hij hier thuis hoorde, hij zijn weg hier uit zijn hoofd kende. En dan te bedenken dat dit de eerste keer is dat hij dit betreed. Het was net als met Rai. De eerste keer dat hij haar ontmoette voelde het ook al meteen goed aan, vertrouwd. Dit klonk allemaal vreselijk cliché en eigenlijk werd de kater er misselijk van. Maar het was nou eenmaal zo. En hoe graag Owyn het ook zou willen, hij zou zijn gevoelens niet kunnen veranderen. "Don't you think? I could- We, could stay here forever." Hij voelde dat Rai naar hem keek waardoor ook zijn blik naar de hare ging. Hij meende wat hij zei, hij zou hier met haar kunnen bijven. Voor altijd. Af en toe weg om eten te vangen en andere katten onveilig maken, maar uiteindelijk hier weer terugkeren. Samen. Een grijns verscheen rond de kop van Rai. Misschien had ze niet door dat Owyn serieus was, hij haar iets duidelijk wilde maken? Ze stond op en haalde haar staart onder zijn kin door. Hij hapte uitdagend naar haar staart, maar miste. "Here, we, It would be perfect. But well, the other females would miss you, and you need to miss them then" Zei Rai pestend terwijl ze hem met een plagende blik aankeek. Owyn grijnsde en liet zijn blik kort over het landschap glijden. "Nah, don't think I would miss them. I would have it to busy with keeping you happy." Bij het laatste keek hij haar aan, een ondeugende blik in zijn ogen die niet te missen was. Maar hij meende het wel. Hij zou ze niet missen, hij had haar. Niemand kon tegen haar op. Ook hij kwam langzaam overreind, sprong soepel van de stronk af. "You know, I really think we could stay here. Together." Zijn grote poten lieten sporen achter in het doffe zand, wat even later door de wind weggespoeld werd. Zijn blik stond op haar gericht en zijn staart zwiepte langzaam heen en weer. Hij liep rustig naar haar toe, waarna hij zijn neus door haar vacht haalde.
No matter what we breed we still are made of greed this is my kingdom come this is my kingdom come
Onderwerp: Re: I am hell bound {&Rai} ma 19 mei 2014 - 21:10
De wind streek over haar korte vacht terwijl het lichte geluid van de schreeuwen in haar oren galmde keek ze om zich heen. Dit gebied, het was... Het was dood, dor, kil en koud. Het was geweldig. Zij kon er niets aan doen, ze voelde zich goed hier. De gedachten dat dit alles verwoest was nadat het zo zoetsappig was geweest, van de goede katten die hier omgekomen waren door de vlammen. Er waren niet veel gebieden waar je zo kon denken. Dit gebied, het was echt geweldig. Zij zou het zo thuis kunnen noemen. Waarom Bloodclan niet, waarom trokken ze niet hierheen. Onrespectvol naar de Skyclan, who cares, ze waen Bloodclan. Een bedort land, de schreeuwen in de wind, dit was wat Bloodclan hoorde te zijn. In plaats daarvan zaten ze naar de kittypets, dat liet hun er ook niet geweldig uit zien. Al had ze er niets tegen dat ze niet ver hoefde te gaan om haar slachtoffers te zoeken. Haar groene ogen liet ze op een doodde boom rusten terwijl haar gedachten alle kanten op gingen. "Nah, don't think I would miss them. I would have it to busy with keeping you happy." wekte Owyn haar. Verbaast keek ze op naar hem. Ze wist inmiddels hoe hij kon zijn maar zo had ze hem nog niet meegemaakt. Meende hij dit. Ze wist niet wat ze moest denken. Haar blik kruiste die van hem waarna ze een ondeugende blik niet kon vermijden. Hij meende het niet zo. Het lag aan haar. Hoe kon ze het denken. Misschien had hij had hij het toch voor elkaar gekregen. Even schudde ze haar kop. Ze ging niet als de rest van die poesjes voor hem kruipen. Even zocht ze zijn blauwe ogen weer, en hoewel ze wist dat hij het voor elkaar had gekregen, dat ze voor hem smolt, ging ze het echt niet toegeven. Meteen keek ze weer voor zich uit. "You know, I really think we could stay here. Together." sprak de kater verder terwijl hij naar haar toe kwam lopen. Toen ze zijn neus tegen haar vacht voelde keek ze even naar hem om. Nee, ze werd niet zo'n zielig poesje die hem zou smeken. Ze duwde haar kop tegen zijn schouder en duwde hem een beetje. "We can't leave Bloodclan like this, Drizzle" zei ze en keek hem aan. Ze zou hier best willen leven met hem maar ze zaten vast aan Bloodclan en ze zou niet zomaar weg gaan. "Besides that, are you sure you want to live with a demon" sprak ze uitdagend terwijl ze plagend in vechtmodus voor hem ging staan. "Knowing it may be watching you in your sleep" lachtte ze uitdagend. Ze moest hem niet zo serieus nemen. Ze kende hem, hij was amper serieus.
Owyn
Member
Jara 257 Actief
CAT'S PROFILE Age: 20 moons of pure darkness Gender: Rank:
Onderwerp: Re: I am hell bound {&Rai} ma 19 mei 2014 - 22:29
I am a king from the underground
When you feel my heat look into my eyes it's where my demons hide it's where my demons hide
Hij, hier, samen met Rai. Het was perfect, precies zoals hij het zou willen. Zijn enige kans op het kleine beetje geluk in zijn leven. De kater begon nu eindelijk een beetje in te zien wat zij met hem deed, het voor zichzelf een beetje toe te geven. Rai maakte hem gelukkig. Man, het deed haast zeer om die woorden te denken. Owyn en gelukkig? Liefde? Pfe, de kater spuugde op liefde. Alleen de gedachten al.. Maar toch was het er. Het gevoel dat hij niet kende, het was er. Hij moest er maar aan toe geven. Owyn had het lang genoeg verborgen, hij moest het op z'n minst aan zichzelf toegeven. En dat had hij zo goed als nu gedaan. De grote, brede kater zuchte. Wat was het leven ook moeilijk eigenlijk. Nee, het leven niet. Gevoelens. They suck like hell. En waar waren ze goed voor? Nergens voor. Kittens werden ook wel geproduceerd zonder die liefde, hij had er zat rondlopen. Al wisten ze allemaal niet dat ze van hem waren, maar goed. Dat maakte weinig uit. Hij kwam aan z'n trekken, zeurde er verder niet over. Dus het was nergens voor nodig. Alleen haat. Dat was het enige gevoel dat mocht blijven, dat nut had in zijn ogen. Owyn had zijn gespierde lichaam in beweging gebracht en was naar de poes toegelopen. Zijn ijsblauwe strak op haar gifgroene. Ze maakte hem gek, enkel door te kijken. Hij liet zijn neus door haar vacht glijden, sloot kort zijn ogen bij het ruiken van haar vacht. Ze rook zo goed, zo lekker. Naar opgedroogd bloed, zand en de geur die katten bij zich droegen. Het was heerlijk. Rai duwde haar kop tegen zijn schouder en duwde iets. Duwde ze hem nou weg? Wilde ze niet dat hij dat deed? Hij deed het altijd, snapte niet waarom ze hem weg zou duwen. Misschien kwam het doordat ze dicht bij zijn hartje kwam en de gevoelens zijn gedachtens vergiftigde, maar het voelde licht beledigend. Alsof ze hem niet wilde, zijn hints wel begreep en dat zo duidelijk wilde maken.
They say it's what you make I say it's up to fate it's woven in my soul I need to let you go
Misschien moest hij het opgeven, het niet eens proberen. Het zou een stuk makkelijker zijn. "We can't leave Bloodclan like this, Drizzle" Hij grijnsde lichtjes, knikte. Point taken. "Besides that, are you sure you want to live with a demon" De uitdagende ondertoon was hem zeker niet ontgaan en Owyn keek haar aan, zag haar vechthoudig. Zijn grijns werd breder, zeker niet minder charmant en ook hij stelde zich op. "Knowing it may be watching you in your sleep" Lachte ze uitdagend en owyn legde zijn oren naar achteren. "Oh I know for sure it will watch me in my sleep. I mean, I'm damn sexy while I'm sleeping." Grijnsde hij. Zijn staart zwiepte hard en hij was klaar om elk moment aan te vallen. Het duurde dan ook niet lang of de kater liep op haar af, greep grijnzend haar hals stevig vast. Hij beet in haar oor, haalde haar gemakkelijk door zijn gewicht onderuit. "Hmm, I always thought you where a top girl instead of a bottom girl." Grijnsde hij waarna hij zacht naar haar nek hapte. Kort hield hij haar vacht vast, liet het langzaam en zachtjes los.
Don't get to close it's dark inside it's where my demons hide it's where my demons hide
Onderwerp: Re: I am hell bound {&Rai} za 24 mei 2014 - 0:54
Met een rustige blik in haar ogen bekeek ze de kater van top tot teen. Ze had wel al door dat als ze met hem in een gevecht zou raken, zij niet degene zou zijn die het zou winnen. Maar ze zou wel genoeg schade achter kunnen laten. Gelukkig hoefde ze niet hem te vechten. Ze had hem aan haar kant staan, het was altijd handig als je sterke katten achter je had staan. Hoe sterk je zelf ook was. Rustig volgde ze zijn bewegingen terwijl hij naar haar toe kwam. En kort daarop volgde zijn neus in haar vacht. Even bleef ze zitten. Zijn neus brandde op haar vacht en er kwam een tinteling door haar lichaam, die haar vacht lichtelijk overeind dwong. Ze sloot haar ogen even maar duwde haar kop toen tegen zijn schouder en duwde hem een stukje weg. Hij deed het altijd maar het voelde nu niet goed, of.. te goed eigenlijk. Ze moest haar kop op iets anders zetten. Anders kreeg hij het wel voor elkaar. Maar ze zou nooit, echt nooit voor hem gaan kruipen. Ze keek op naar hem, naar zijn ogen. De plekken waar ook zij wel van begon te smelten maar wees eerlijk, welke poes deed dat nou niet. Ze stonden altijd zo kil en emotieloos. De ijzig blauwe kleur... Ze schudde haar gedachtes even door elkaar. Niet aan denken. Het is een kater, net als alle andere, al hoewel, bij deze mocht ze niet haar tanden in zijn nek zetten, bij de rest wel. Als afleiding begon ze hem uit te dagen. Ze ging in haar aanvalpositie staan. Haar poten iets uit elkaar, haar spieren gespannen en haar ogen koud maar uitdagend op hem gericht. "Oh I know for sure it will watch me in my sleep. I mean, I'm damn sexy while I'm sleeping." sprak de kater. Dat kon zij wel weten, ver van haar vandaan sliep hij niet in het kamp. Even grijnsde ze. "Easy boy, let's not overreact" lachtte ze uitdagend. Ze hield hem sterk in de gaten terwijl hij op haar af liep. Ze hield haar poten recht tot hij zijn gewicht erin gooide. "Hmm, I always thought you where a top girl instead of a bottom girl." zei hij waarna ze zijn tanden tegen haar nek voelde. "Drizzle, you know that I'm a top girl" sprak ze waarna ze onder zijn poten door glipte. Een klein lichaam kwam wel eens van pas. Omkrijgen zou ze hem niet. Ze liep met rustige passen naar zijn zijkant en sloeg haar twee voorpoten over zijn rug waarna ze in zijn oor beet. "You would just love the idea of this demon looking at you at night" zei ze zacht. Ze liet zich van hem af glijden en duwde haar lichaam tegen de zijne waarna ze naar zijn kop keek. "Wouldn't you?"
Owyn
Member
Jara 257 Actief
CAT'S PROFILE Age: 20 moons of pure darkness Gender: Rank:
Onderwerp: Re: I am hell bound {&Rai} zo 1 jun 2014 - 17:35
I am a king from the underground
When the curtains call is the last of all when the lights fade out all the sinners crawl
De grote, gespierde kater stond steving met zijn poten op de grond. Hij wist dat hij moeilijk om ver te krijgen was, gooide vaak zijn gewicht in de strijd. En het was niet dat Owyn dik was ofzo, absoluut niet. Hij had een flinke spiermassa die hij altijd bij zich droeg. En oke, hij was niet de slangste, maar zeker niet dik. Een grijns sierde rond zijn lippen terwijl hij op haar afliep. Rai nam hem niet serieus, wat hij enigsinds wel kon begrijpen. De kater speelde nooit op serieus, hij plaagde liever. Maar dit meende hij. Hij zou hier kunnen blijven, samen met haar. Alleen hun twee. Het was in zijn ogen perfect, het enige grijntje geluk voor hem. En Rai wuifde dat gerijntje met een enkele zwiep van haar staart weg. Tenminste, zo voelde het voor de kater. Alsof ze hem wel serieus genomen had, maar net deed alsof hij grapte. Ze hem door het wegduwen duidelijk wilde maken dat ze hem niet moet. Niet als meer dan een vriend. Rai had een aanvalshouding aangenomen en de kater had zonder na te denken hetzelfde gedaan. Owyn grijnsde breed, zijn staart zwiepte hard. "Easy boy, let's not overreact" Lachtte Rai uitdagend, waarna ook Owyn kort moest lachen. "Please, honey. I just started." Uitdagend liep de kater op haar af, duidelijk klaar om aan te vallen. Hij greep grijnzend haar hals vast en beet in haar oor en kon door zijn gewicht haar gemakkelijk onderuit halen. Hij maakte een slecht grapje over haar, vond het zelf geniaal bedacht. Hij hield kort haar vacht zachtjes vast om het vervolgens langzaam los te laten. "Drizzle, you know that I'm a top girl" Sprak Rai waarna ze onder hem uit glipte. Owyn lachtte, moest toegeven dat hij dat niet verwacht had. Het was schijnbaar pay back time, want ditmaal kwam de poes op hem afgelopen om op haar beurt in zijn oor te bijten. Hij gromde zacht, maar het was totaal niet kwaad bedoelt. Meer een grom van 'oke, jij wint'. You would just love the idea of this demon looking at you at night" Ze liet zich van zijn lichaam afgleiden en Owyn keek om, zijn ijsblauwe ogen zoekend naar haar gifgroene. "Wouldn't you?" Zodra haar lichaam de zijne raakte voelde het alsof zijn rugharen kort overreind schoten. "I sure would." Sprak hij zachtjes, waarna hij zijn hele lichaam omdraaide. Hij liet zijn wang langs de hare glijden, als een soort kopje. "But I love.. I mean, I would love.." De kater kwam niet helemaal goed uit zijn woorden, niet eens goed wetend wat hij eigenlijk wilde zeggen. Hij ging zitten, keek haar aan en zuchtte. "You know, Rai.. This place is great, and I meant what I said before. I really could stay here forever. But only if you.. I you would be here too. Without you, I don't think so." Zijn ijsblauwe ogen waren strak op de hare gericht, een reactie pijlend. Langzaam kwam hij overreind, een scheef glimlach rond zijn lippen. "I think that I've found the feeling. No, I don't think it. I know it. I love you, Little One."
So they dug your grave and the masquerade will come calling out at the mess you made
Onderwerp: Re: I am hell bound {&Rai} ma 2 jun 2014 - 17:03
De twee gifgroene ogen van de poes keken op naar de kater die boven haar stond. Ze hield er niet van om vanaf de grond op te kijken naar iemand. Ze was het niet gewend. Ze mocht dan wel klein zijn maar ze vond altijd wel een weg om boven de andere komen te staan. En anders zorgde ze er wel voor dat hun onder haar kwamen te staan. Maar van Owyn kon ze het eigenlijk wel hebben. Ze wist dat hoe moeilijk het ook voor hem was hij respect voor haar had en dat had ze ook voor hem. Zij had enkel respect voor de katten die het echt verdiende. Katten die haar konden bewijzen dat ze het waart waren om haar respect te krijgen. Even bleef ze zo liggen voor ze met een soepele beweging onder Owyn vandaan kwam. Ze keek grijnzend om voor ze naar hem toe sprong en in zijn oor beet. Niet hard. Pas toen ze zijn grom hoorde liet ze los. Ze was niet bang voor zijn grom, in tegendeel, het betekende dat zij gewonnen had. En ze vond het heerlijk om te winnen. "i sure would" antwoorde de kater op haar woorden. Rai draaide haar kop weer terug naar hem en keek toe hoe hij helemaal naar haar toe draaide. Even glimlachte ze tot ze zijn kopje tegen haar aan voelde. Ze wou uithalen naar hem, gewoon uit reflex. Maar ze hield zich optijd tegen. Ze drukte haar kop dichter tegen de zijne en zuchtte even. Ze wist niet waarom maar het voelde goed om hier zo met hem te zitten. "But I love.. I mean, I would love.." ging hij door. Ze keek een beetje raadselachtig naar heb. Wat zat hihi nou te brabbelen. Daarbij, sinds waarnemer kon hij het woord love uit zijn keel krijgen. "You know, Rai.. This place is great, and I meant what I said before. I realy could stay here forever. But only if you.. I you would be here too. Without you, I don't thinks so" ging hij door. Ze keek hem vragend aan. Hij wou hier blijven maar niet zonder haar. Ze draaide haar oren weg van hem. Zeezout hier dolgraag met hem willen blijven, zonder hem zo het al geweldig zijn maar hij maakte alles af. Hij kon haar leven compleet maken, maakt niet uit waar ze waren. Even slikte ze. Ze moest niet zo denken, zo dacht ze toch niet echt. Zo had ze nooit over iemand gedacht. Ze raakte gestressed van haar eigen gedachte. "I think I've found the feeling. No, I don't think it, I know it. I love you, Little one" met haar ogen op de grond gericht en haar oren naar achter luisterde ze door. Zijn woorden kwamen binnen, wekte iets op. Iets wat ze helemaal niet wou. Even draaide ze haar kop weg voor ze hem aan keek. "I..." ongemakkelijk zette ze haar nagels in de grond. Ze kon dit niet, ze was hier niet voor gemaakt. Afwijzen, makkie. Maar dit, wat was dit. Waarom deed hij dit. Ze duwde haar wang tegen de zijne. "I love you too, Drizzle" wist ze uit ze brengen. De woorden gelukkig niet inslikkend. Ze duwde haar kop in zijn nek en ging tegen hem aan zitten. Ze was hier niet voor gemaakt, maar het voelde damn goed.
Owyn
Member
Jara 257 Actief
CAT'S PROFILE Age: 20 moons of pure darkness Gender: Rank:
Onderwerp: Re: I am hell bound {&Rai} vr 20 jun 2014 - 0:02
I am a king from the underground
Het was zo raar, zo ongewoon. De grijze kater voelde van alles voor de tabby kattin, gevoelens die hij eerder nooit gekent had. Van zijn familie heeft hij nooit liefde gekregen, en vrienden had hij niet. Hij had liefde ook nooit nodig gehad, niet naar gehunkerd en eigenlijk gewoon nooit gevoeld. Owyn kende het gevoel ook helemaal niet. Maar nu.. Hij wist het zeker, de gevoelens die hij voor haar had moesten liefdes gevoelens zijn. Wat anders? Hij heeft alle gevoelens wel een keer gevoeld, misschien niet voor lang, maar hij heeft het gevoeld. Behalve deze. Dit gevoel was gewoon, ja.. Anders. Maar hij moest toegeven dat het geen slecht gevoel was, in tegen deel zelfs. Hij werd er gelukkig door. Het deed de kater haast zeer om dat te denken. Owyn, gelukkig? Pff. Wie had dat ooit gedacht. Maar nu hij hier zo met haar was, op deze geweldige plek met deze geweldige poes, was hij toch echt gelukkig. Zijn ijsblauwe kijkers stonden op haar gifgroene gericht. Rai.. Wat deed ze toch met hem? Hij wilde het verbergen, haar niet laten merken, maar man. Het was moeilijk. Zoetsappig haast, en zo was de kater totaal niet. Hij kotste bij het idee van liefde en gelukkigheid. Maar het was er allemaal. De grijze kater had lang getwijfeld of hij het haar wel moest vertellen. Of hij het niet beter voor zichzelf kon houden, haar een hoop gedoe besparen. Maar hij kon het niet, niet meer. Rai keek hem vragend aan, wat Owyn maar al te goed kon begrijpen. Hij babbelde van hier tot aan Thunderclan. Het was moeilijk voor hem, zijn gevoelens uitte. Hij had het nooit gedaan, nooit hoeven doen. "You know, Rai.. This place is great, and I meant what I said before. I realy could stay here forever. But only if you.. I you would be here too. Without you, I don't thinks so" Nog steeds keek de tabby poes vragend zijn kant op. Damn, Owyn. Men up. Hij zoog een goeie inhoud lucht zijn longen in, strapelde al zijn moed -wat veel is- bij elkaar en kwam langzaam overreind. Een grijns verscheen rond zijn grijze lippen en uiteindelijk kon hij de woorden uitspreken. De woorden die al zo lang op het puntje van zijn sluwe tong lagen. "I think I've found the feeling. No, I don't think it, I know it. I love you, Little one" Rai's ogen waren op de grond gericht en de kater kon geen reactie pijlen. Hij wist niet wat er nu in haar hoofd omging en dat vrat hem van binnen op. Ze keek van hem weg voordat ze terug keek en zenuwachtig prikte Owyn met zijn nagels in de grond. "I..." Ja.. Hier kwam het.. Ze wou hem niet, wie wel? Hoe had hij zo dom kunnen zijn om überhaupt te denken dat Rai ooit van hem kon houden? Damn, hij had zichzelf mooi voor schut gezet. Ze kon zijn inimini hartje breken als ze wilde. En dan was hij voor altijd gebroken, de enige waar hij ooit liefde voor gevoelt had zou dat verwoesten. Nu, hier, op deze geweldige plek. Door deze geweldige kattin. Maar alles was minder waar, want Rai drukte haar wang tegen de zijne aan. Een lichtpuntje verscheen in de ijskoude, harde en kille ogen van de kater. "I love you too, Drizzle" Rai drukte haar kop in zijn nek, ging tegen hem aan zitten. Een opgeluchtte zucht verlaatte zijn keel, waarna hij zijn staart om haar lichaam sloeg. Ze was nu van hem en ieder ander die daar wat aan wou veranderen, haar wat aan wou doen, moest dealen met hem. En daar zouden ze niet makkelijk van weg komen. "You're so special, gorgeous and lovely. Can't believe you can love a tom like me. I'm feeling honerd now, my Little One." Ja, zijn kleine meid.
I never felt like this before, and it scares me. You do something with me, woman. Can't you see?