Hunting with two is always better {Roseleaf}

Silvercloud zat aan de ingang van het kamp. Het puntje van haar staart bewoog zachtjes heen en weer. Na een tijdje trok ze zichzelf toch terug recht en liep het kamp in. Waar bleef ze toch. 'Roseleaf.' Mauwde ze, toen ze de poes aan de ingang van de warrior den zag zitten. 'Je bent het toch niet vergeten hé?' Een glimlachje speelde rond haar lippen. Waarschijnlijk was Silvercloud weer wat té vroeg, maar dat was nu gewoon typisch voor haar. Ze liep de tunnel weer door en wachtte aan de andere kant op de rivierclan poes. Ze had al even uitgekeken naar het jagen, vooral omdat het al een tijdje geleden was dat ze bij de rivier was geweest. En dit was de perfecte tijd om vis te vangen, twee vliegen in één pootslag.

Tag: Roseleaf

Haar gesurk werd verstoord door een stem die haar naam riep. Sukkelig kwam ze overeind en geeuwde. ''Hm?'' Antwoordde ze slaperig. ''Je bent het toch niet vergeten hé?'' Vergeten? Wat vergeten? Verward slenterde ze het krijgershol uit. Plots herinnerde ze het zich weer. Vandaag had ze met Silvercloud afgesproken om te gaan jagen! Ze besloot rende richting de kampuitgang en kwam hijgend tot stilstand naast de zilverkleurige poes. ''S-sorry, ik heb je toch niet laten wachten?'' hijgde ze met een waterige glimlach op haar snoet.

Beetje fluttig, sorry D:

Silver richtte haar blik op de hemel en schudde haar kopje. 'Ik ben gewoon altijd te vroeg.' mauwde ze en begon richting te rivier te wandelen. Niet te snel, zodat ze geen mogelijke prooien wegjaagden met hun lawaai. Rose was misschien dan wel twee moons jonger, maar dat maakte voor hun niet veel uit. Ze hadden samen in de nursery gezeten en samen getraind als apprentice, wat trouwens de beste tijd uit haar leven was, tot nu toe dan. Momenten als deze waren vaak ook goed om eens bij te praten, altijd leuk.

Zij en Silver hadden al een tijd niet gesproken. De herinneringen die ze had aan haar tijd als kitten en leerling begonnen langzaam weer naar boven te komen en toverde een glimlach op haar gelaat. Veel van haar jeugd wist ze niet zo goed meer, maar dat zij en Silver samen speelde kon ze zich nog helder herinneren. Misschien konden ze deze band weer opbouwen? Rose volgde de zilveren poes het kamp uit richting het territorium. Het duurde nog wel even tot ze op een goede jacht plek aankwamen, dus misschien was het tijd om even bij te kletsen. ''En, hoe gaat het nu?'' Sprak ze op vriendelijk toon. Ze was niet erg goed in gesprekken beginnen, maar vragen zoals 'Hoe gaat het?' etc. konden nooit kwaad.

Silver draaide haar kopje naar Roseleaf toe, toen ze een gesprek begon. Automatisch verscheen er een glimlach op haar gezicht. 'Goed, maar een beetje stil.' beantwoorde ze haar vraag. 'Bij jouw? Niemand op het oog?' Bij die laatste vraag tikte ze haar kort aan met het puntje van haar staart. De katten om haar heen leken allemaal rond te lopen met een kater, dus ze zou niet verschieten dat Roseleaf er ook een had. Katers zagen haar waarschijnlijk wel staan. Silver was eerder terug getrokken als het om liefdes ging. Ze zocht er dan ook niet specifiek naar.

De ongemakkelijkheid leek vrijwel meteen te verdwijnen, en Rose kreeg weer dat oude gevoel terug van vroeger. Rose glimlachte als antwoord op dat het goed ging met Silver. Best raar eigenlijk. Als Clangenoten zag je elkaar vrij regelmatig, maar toch spreek je elkaar niet veel in de wat drukkere periodes. ''Bij jouw? Niemand op het oog?'' Bij deze vraag schoot ze in de lach. ''Nee joh, gekkie!'' Op het gebied van liefde was ze een echte noob. Ze sprak amper met katers eigenlijk. Haar meeste vrienden waren poezen. ''En jij dan? Heb jij Romeo al gevonden?'' Haar toon was wat plagerig, maar eigenlijk zou het helemaal niet gek zijn. Silver was mooi, en had een lief karakter. Dat is toch waar katers naar opzoek zijn?

Silvercloud grinnikte bij wat Rose tegen haar zei en schudde haar kopje. 'Mijn Romeo is nog niet verschenen.' zei ze met een geamuseerde grijns. 'De katers zijn blind, als ze ons niet zien.' Grapte ze en richtte haar blik terug naar voren. De river kwam al in zicht, dus hield ze nu wijselijk haar mond. De jacht zou zeker niet te lang duren, aangezien het nu hoogseizoen was. Dan zouden ze zeker terug kunnen praten. Silver zakte in jachthouding en sloop naar de oever, waar ze wachtte op Rose.

Rose schoot in de lach bij het antwoord van haar vriendin, maar hield abrupt haar mond toen de rivier in hun blikveld verscheen. De zilveren kattin dook in jachthouding, en Rose volgde haar voorbeeld. Ze was niet erg goed in jagen op het land, en had daar dan ook maar zelden succes mee. Vissen was meer haar ding. Hopelijk kon ze wat van haar vriendin opsteken, dus volgde ze nauwkeurig elke stap van Silver.

Sorry voor de laatheid! D:

Silvercloud hield zich stil en richtte haar blik op Roseleaf, die haar voorbeeld had gevolgd. Ze wachtte op haar, aangezien ze beter samen konden werken bij de eerste slag. Een glimlachje verscheen op haar gezicht toen de poes naast haar verscheen. Ze draaide zich om en sloop nog iets dichter naar de oever toe, waarna ze Roseleaf wenkte met haar staart. Een groepje vissen zwom hun richting uit, de perfecte kans. Met een wenk van haar oor, gaf ze het teken om toe te slaan. De grijze poes sprong zelf naar voren en sloeg één van de vissen het water uit.

Rose hield haar vriendin in de gaten, maar concentreerde zich ook op de prooi waar ze voor gingen, een groep vissen in dit geval. Een kleine grijns verscheen op haar gezicht. Vissen was haar sterkste punt! Toen Silver met haar oor wenkte greep ook Rose haar kans. Met een lenige sprong stond ze al snel aan de kant van de oever. Snel sloeg ze haar poot richting een vis die van de groep was gescheiden, maar door haar snelle actie verloor ze haar evenwicht en viel voorover in het water. Deze actie had zo ook een voordeel, want al snel had ze een vis tussen haar kaken kunnen klemmen. Proestend wist ze weer boven te komen, maar al snel schoot ze in de lach. Ze zwom terug naar de oever en dropte de vis naast haar. ''Dat zag er vast heel dom uit..'' giechelde ze. Voor Silvercloud hoefde ze zich toch niet te schamen.

- Sorry voor de laatheid! :c -

De grijze poes richtte haar blik op Roseleaf toen ze met haar klauw naar de vis sloeg. Door dit te doen, schoof de grond onder haar poten weg en belandde ze in het koude water. Eerst legde Silver haar oren geschrokken in haar nek, ook al wist ze dat Roseleaf een geweldige zwemmer was. Niet veel later kwam ze alweer boven, met de vis tussen haar tanden. Een glimlachje borrelde op rond haar lippen. ''Dat zag er vast heel dom uit..'' Even schudde ze haar kopje. 'Dom wel, maar je hebt wel de vis.' miauwde ze, wijzend met haar staart naar de zilveren vis. 'Misschien kunnen we best teruggaan, zodat je jezelf wat kunt laten drogen?' stelde ze twijfelend voor. Silvercloud had er zelf altijd wat last van, aangezien haar vacht net iets langer was dan een gewone korthaar.

OOC: Sorry voor mijn laatheid. -geeft school de schuld-