Relax... and continue {& Stormkit}

Icepaw liep door het kamp, nu Ashdrizzle kittens had hoopte ze niet dat hij haar zou verwaarlozen. Ze liep richting de Nursery en ging aan de zijkant van de den liggen, ze was moe en wou even rusten. Ze keek schuin naar binnen of ze iets zag, Icepaw was hier niet meer geweest sinds haar kitten tijd, er kleefden nare herineringen aan. Icepaw had Ashdrizzle's en Fawnstep's kittens nog niet gezien, ze moest het eens vragen. Icepaw zag een kitten, zelf vond ze ze erg schattig, de jonge dan, want het was altijd een beetje raar dat ze 6 manen oud leek waardoor als ze met kittens praatte die bijna apprentice waren ongemakkelijk was. Als je praat met een kitten die groter is dan jij en je bent al 2/3 manen apprentice is het niet erg prettig. Maar zoals de meeste poezen had Icepaw wel het verlangen om voor kittens te zorgen, háár kittens, en ze wist zeker dat het zou gebeuren als ze een leuke kater zou vinden, als ze warrior was. En het moest een ShadowClan kat zijn want ze had geen zin in een relatie met een kat die of van een andere clan was of een rouge/kittypet die haar clanleven niet begrepen en soms vijandig waren. Icepaw besloot naar de kit te gaan om een praatje te maken, ze had al lang niet meer met kittens gesproken. "Hoi" zei ze vriendelijk tegen de kleine poes.

Het was zo saai hier. De kittens van een queen, waarvan ze de naam Fawnstep had opgevangen, waren nog niet oud genoeg om te komen spelen en er waren geen kittens meer van rond haar leeftijd, iedereen was al apprentice. Stormkit zuchtte zachtjes en keek om zich heen, wat kon ze eens gaan doen? Ze was te jong om het kamp uit te gaan en bij warriors bleef ze liever uit de buurt. Maar de apprentices zouden zeker te druk zijn om op een kleine irritante kitten als haar te letten.
Stormkit schrok op toen ze opeens een stem van naast haar hoorde. "Hoi," klonk er vriendelijk en de pluizige kitten keek op zij, in de richting van een zwarte kattin met even helder blauwe ogen als zijzelf. "Hallo," miauwde ze vrolijk, blij dat ze met iemand kon praten. "Ik ben Stormkit, en jij? Jij bent een apprentice, toch? Hoe lang al? En wie is je mentor? Ken jij Tallpaw? Hij's zo aardig tegen me en heeft me geholpen toen ik mamma mistte. Ken jij mamma? Ze is overleden..." de oortjes van de kitten zakte in en eventjes keek ze droevig naar de grond. Maar ze nam een grote hap lucht en keek de apprentice weer met vrolijke, nieuwsgierig ogen aan.

Icepaw was niet voorbereid op de stroom vragen die uit de mond van de kitten kwam. Ze wachte geduldig tot die was uitgesproken, de kitten keek treurig nadat ze het over haar moeder had, maar was snel weer vrolijk. Icepaw moest denken aan haar eigen moeder, die was ook overleden, vlak na haar geboorte. Ze besloot eerlijk antwoord te geven op de vragen en begon "Hallo Stormkit, ik ben Icepaw" ze probeerde de kitten aan te kijken met haar ijzige ogen "Ja ik ben een apprentice, al ongeveer 3 manen en mijn mentor is Ashdrizzle van wie je de kittens vast al had gezien. Ik ken Tallpaw maar heb maar een keer met hem gepraat." Ze moest glimlachen "Hij viel in slaap omdat het al laat was en... en mijn moeder is overleden vlak na ik was geboren." Icepaw had een warme glans in haar ogen, vaak was ze het niet eens met haar naam want ze was niet zo'n koele kikker, ze hate kikkers, en ze was toch niet gemeen? "Vertel eens Stormkit, wat doet een aardige kitten zo alleen in het kamp? Verveel je je?" Ze keek de kitten aan, ze zag er nieuwsgierig uit, zelf was ze gedeprimeerd geweest in haar eigen kitten tijd en had ze er niet veel van meegekrengen. Dat was ook de reden dat ze niet zo groot was, ze had in de groei niet gegeten want ze was toen helemaal alleen op de wereld en had alleen haar vriendin Constellationmoon die nu van haar vervreemd was. Tja ze had niet echt vrienden maar ze hoopte dat ze er nog een paar zou maken. Maar het feit dat ze nooit echte ouders had maakte haar niks uit, ze miste ze niet omdat ze niet wist hoe het was ouders te hebben. Ze had onder de kittens niet veel vrienden gemaakt maar, nu was ze gelukkig, toch? Icepaw kreeg een afwezige blik in haar ogen.

"Hallo Stormkit, ik ben Icepaw" "Aangenaam!" miauwde Stormkit vrolijk, terwijl ze ging zitten en haar korte staartje vrolijk heen en weer zwiepte. "Ja ik ben een apprentice, al ongeveer 3 manen en mijn mentor is Ashdrizzle van wie je de kittens vast al had gezien. Ik ken Tallpaw maar heb maar een keer met hem gepraat." Ashdrizzle ... Zou dat de partner zijn van die queen in de nursery? Ze dacht van wel, van wat Icepaw haar net verteld had. "Hij viel in slaap omdat het al laat was en... en mijn moeder is overleden vlak na ik was geboren." De kitten haar oortjes zakte zielig omlaag en ze keek even bedroeft naar de apprentice. Ze haatte het, ook als het bij andere was, dat er geen ouders meer waren... "Vertel een Stormkit, wat doet een aardige kitten zo alleen in het kamp? Verveel je je?" Stormkit knikte langzaam. "De kittens in de nursery zijn te jong om te spelen en er is niemand van rond mijn leeftijd, dus vermaak ik me meestal alleen en probeer ik met wat apprentices te praten. Maar meestal verveel ik me ja..." legde ze, rustiger dan toenstraks, uit.

Icepaw knikte begrijpelijk "Dat ken ik, ik had maar één kitten om mee te spelen in mijn kittentijd en we werden beste vriendinnen, maar.. nu niet meer. We zijn uit elkaar gegroeid." Icepaw zuchte en keek richting de elders den "Ik denk dat je haar wel eens hebt gezien, het is die jonge elder, ze heet Constellationmoon. En nu we niet echt vrienden meer zijn, heb ik geen echte vrienden meer." Icepaw keek met zielige oren naar de grond "Dus nu ben ik wat eenzaam, maar gelukkig zijn er ook aardige, leuke kittens die ook niks te doen hebben." Ze keek al vrolijker naar de kitten en ging zitten. "Dus we zitten ons allebij te vervelen, zullen we samen wat leuks doen? Want ik heb al gejaagd en Ash is vast bezig." Icepaw dacht na, wat konden ze doen? Het kamp uitgaan was geen goed idee, misschien konden ze gewoon wat spelen of zo.