But I like being outside the camp (open)

Behoedzaam liep Hazelkit rond. Ze was als kit buiten het kamp geslopen en moest nu zo zachtjes mogelijk doen. Ze wist dat het niet mocht, maar ze was zo verveeld dat het haar niet zo veel meer kon schelen. de eerste paar kattenlengtes die ze gelopen had vond ze fantastisch, alles was anders en ze keek haar ogen uit. Maar toen ze bijna betrapt werd door een andere kat werd ze voorzichtiger. Langzaam liep ze verder en bij elk geluidje, dat vaker haar schuld was dan de natuur, stoof ze de bosjes in. Na nog een tijdje wandelen Vergat ze haar voorzichtigheid weer en ze liep vrolijk verder. Plots hoorde ze vlak achter zich een geluidje en bang draaide ze om, waar ze recht in de ogen van een andere kat keek.

Lynxfang liep met een moeizame blik langs de overstroomde River. Hij hield het druk in de gaten en het voelde alsof het voor zijn neus aan het stijgen was. Dawnstar had helaas gelijk gehad, een verhuizing was de enige oplossing. Hopelijk was het niet te zwaar voor de jonge kittens en de oude Elders. Hij had geen zin in gedoe en hoopte dat het vertrek goed verliep. Natuurlijk was hij erbij om te helpen, maar toch. Lynxfang besloot dat het heen en weer lopen geen nut had en draaide zich om. Hij kon beter gaan jagen op de Little Forest of misschien kijken hoe de highlands ervoor stonden, hopelijk kon ze daar simpele dennen of nesten maken. Lynxfang besloot om hetmaar beiden te doen en vertrok eerst naar Little Forest, jagen gingen voor. Net toen hij stukje had gelopen, rook hij wat. De geur was opvallend omdat het nauwelijks natuur in zich had, enkel de geur van Camp. Alleen katten die bijna nooit buiten kwamen hadden zo'n geur, dus meestal Elders en Kittens. De geur had iets zachtjes om hem heen, iets zoets. Melk, nauwelijks merkbaar, maar toch. Een kitten dus, fijn. Lynxfang achtervolgde de geur en kwam bij de oorzaak aan. Voor hem liep een kitten, hij fronste en kuchte. De kitten draaide zich geschrokken om en hij herkende haar, Hazelkit. Lynxfang keek streng naar haar en liep zonder iets te zeggen naar haar toe. "Wat doe jij buiten het Camp?"'vroeg hij. De kitten mocht wel een goed excuus hebben om van straf af te komen.

Een beetje bang keek Hazelkit naar de donkerbruine kat voor haar. ''Wat doe jij buiten het kamp?'' Vroeg hij streng. Nu keek Hazel nog banger, deze kat was serieus. ''Ik, ik uhm... Mocht je niet uit het kamp dan?'' Antwoordde ze veel te overdreven en ongeloofwaardig. Liegen was nooit haar sterkste punt geweest, vooral niet bij stress. ''Dat wist ik niet, heus niet.'' Voegde ze er aan toe, maar ook deze keer kwam het er overdreven uit. Heel even dacht de kitten na, ze wist dat ze niet kon liegen, maar als ze het nu volhield geloofde de kater het misschien nog. ''Wat doe jij hier dan?'' Vroeg ze brutaal. Maar meteen bedacht ze dat dat nogal een stomme vraag was en sloeg ze haar gele ogen neer.

~sorry beetje laat

Hij herkende Hazelkit toen ze zich omdraaide, ze leek erg bang en nog banger na zijn woorden. Daar had ze ook alle reden voor. ''Ik, ik uhm... Mocht je niet uit het kamp dan?'' antwoordde ze nogal overdreven. Bovendien klonk het niet bepaald als de waarheid. Lynxfang zuchtte hardop, "Dat is je waarschijnlijk nog nóóít verteld, hé" zei hij een beetje sarcatisch. Hazelkit leek echter niet op te geven,''Dat wist ik niet, heus niet.''Lynxfang grinnikte zacht, zal wel... Wel, als dat dan echt zo was, "Dan moet je misschien eens wat beter luisteren"'''Wat doe jij hier dan?'' zei de kitten opeens. Lynxfang lachte in zichzelf en vond het eigenlijk nog leuker toen Hazelkit duidelijk inzag dat dat een stomme vraag was. "'Ik wou gaan jagen en ik keek even bij de River. Maar goed, nu even terug naar het onderwerp. Ik geloof niet dat jij niet wist dat je hier niet mocht zijn. Bovendien is het nu nog gevaarlijker met die overstroomde River. Dus ik lever je straks gewoon af bij Dawnstar of Wolfgaze"zei hij streng tegen haar. Hij liet zich niet uit het veld slaan of afleiden.

Hazelkit gaf ze het op, het was wel duidelijk dat Lynxfang haar niet geloofde. ''Dat is je waarschijnlijk nóóit verteld hé.'' Zei de kater op een sarcastische toon. ''Dan moet je misschien eens beter luisteren.'' Zei hij er nog achteraan. Bijna wou de kit er nog op reageren, dat ze heus wel luisterde, maar ze hield zich nog net in. ''Uhm, ja misschien moet ik dat dan doen.'' Murmelde ze. Maar Lynxfang ging weer door met praten: ''Ik wou gaan jagen en keek even bij de river. Maar goed, nu een terug naar het onderwerp. Ik geloof niet dat jij niet wist dat je hier niet mocht zijn. Bovendien is het nu nog gevaarlijker met die overstroomde river. Dus ik lever je straks gewoon af bij Dawnstar of Wolfgaze.'' Even zuchtte Hazel. Ze wist dat er risico's kleefde aan het naar buiten snieken, maar ze had er niet echt bij stilgestaan dat ze ook daadwerkelijk gepakt kon worden. Maar ineens plofte ze neer op de grond. ''En hoe zou je me naar het camp willen krijgen?'' Antwoordde ze uitdagend en ze grijnsde.

Onderwerp: Re: But I like being outside the camp (open)