Hello ? [~Sunshine]

Met kleine sprongen hupte Snakebites door de sneeuw. De drukte van het Camp liet haar even gerust, en in stilte waadde ze door het vervelend witte poeder dat aan haar vacht, oren, snorharen, .. bleef kleven. Het dunne laagje ijs dat over de sneeuw zat was vreselijk glad, en meer dan eens gleed Snakebites bijna uit. Met een geïrriteerde zucht mopperde ze wat verwensingen voor Leaf-bare en ploeterde verder. Ze was de winterslaap van de prooi meer dan beu, en met een licht slecht humeur wenste ze dat de sneeuw ter plekken smolt. Diep in gedachten verzonken merkte ze niet dat ze nu wel bijzonder kort bij de grens zat, maar plots rook ze een ThunderClan kat, en haar nekharen gingen rechtop staan. Snel controleerde ze of ze nog in haar eigen Territory was, en opgelucht stelde ze vast van wel. De geur van de kat hing niet in hen Territory, ze zat gewoon veel te kort op de grens. Snakebites zette ze een klein stapje achteruit, en ging zitten. "Hello ?" mauwde ze vragend, maar op onvriendelijke toon. "Welke ThunderClanner ben je?" vroeg ze rondkijkend.

+ Sunshine

Snakebites zag een rossige kater tussen de bomen uitkomen, en hij kwam korter naar haar toe. "Een vriendelijke." antwoorde hij haar tweede vraag. De kater ging ziten en krulde zijn staart om zijn poten heen. "Sunshine, hoe heet jij." De RiverClan poes keek hem wantrouwig aan. "Snakebites." mauwde ze kortaf. "Vriendelijk zeg je. Goed." Ze keek hem even aan, en hoopte dat hij niet dacht dat ze prooi kwam stelen, want dat was haar bedoeling helemaal niet. Ze wou gewoon even alle drukte van het Camp kwijt en was perongeluk net iet over de grens gegaan. Licht beschaamd besefte ze dat, dat ze bijna de Warrior Code had verbroken. Ze schudde haar gestreepte hoofd en keerde zich terug naar Sunshine. "Wat een passende naam." zei Snakebites, niet echt gemeen bedoeld. Met lichte twijfel probeerde ze te bedenken wat ze moest gaan doen, en na een paar seconden besloot ze wat. "Hoor eens, ik zweer bij de StarClan dat ik niet hier was op prooi te stelen ofzo." Zo, dat was er ook weer uit. "Het was niet mijn bedoeling zo kort te komen."

"Snakebites." Mauwde de kattin kortaf richting de grote, roste kater met de glimlach op zijn gezicht. Wel, vriendelijker was anders. Waarom konden alle katten niet gewoon aardig zijn tegen elkaar? Hij dacht wel dat het misschien aan riverclan lag gewoon, maar dan nog, dat vond hij maar een gemene uitspraak. Het was nog steeds geen reden om een hele clan te vooroordelen en te gaan haten.. De poes ging verder. "Vriendelijk zeg je. Goed." Shun keek haar met zijn grote groene ogen aan. Plots schudde de Snakebites haar smalle hoofd. Ze leek even afgeleid, maar draaide zich terug naar me om. "Wat een passende naam." Even leek het een gemene ondertoon te hebben, maar die gedachte schudde hij meteen weg. Ze bedoelde het vast wel lief, en zo zou hij het hoe dan ook opvatten. "Bedankt." Hij snorde luid en kneep kort zijn ogen samen voor hij haar weer met volle aandacht aankeek. "Hoor eens. Ik zweer bij de Starclan dat ik niet hier was om prooi te stelen of zo. Het was niet mijn bedoeling om zo kort te komen." "Oh nee, nee, nee!" De kater onderbrak haar meteen voordat ze nog een woord uitspreken kon. In een paar korte, huppelende sprongetjes had hij de afstand tussen hen overbrugd. Hij stond nu voor haar, met de altijd vriendelijke blik op zijn gezicht. "Ik ging je daar ook niet van betichten hoor."