Training (met Heathertail)

Ongedurig stond Carrotpaw bij de rand van het Windclankamp. Vandaag was het tijd voor alweer haar derde training en zoals altijd had ze er erg veel zin in! Ze mocht haar mentor graag en ze zag in de trainingen de ideale gelegenheid om haar grote hoeveelheid energie kwijt te kunnen. Bovendien vond ze zichzelf natuurlijk héél erg goed tijdens de trainingen. ‘Dat heb ik van mijn papa,’ zei ze vaak, als Heathertail haar een complimentje gaf (wat niet heel vaak voorkwam, want laten we eerlijk zijn, zó goed was Carrotpaw nou ook weer niet), want ja, Carrotpaw was heel erg trots op haar vader.

Het was een zonnige dag, wat op zich wel goed uitkwam, want ondanks dat Carrot geen hekel had aan de regen, had ze toch gemerkt dat ze zich beter kon concentreren als het zonnig was. Wat op zich niet heel veel zei, want zelfs tijdens zonnige dagen was haar concentratievermogen nog nihil, hoewel Carrotpaw dat zelf ten alle tijden zou ontkennen.

Enfin, genoeg over dat, nu stond Carrotpaw dus te wachten op haar mentor. In de verte zag ze het bekende silhouet aan komen lopen en enthousiast maakte ze een sprongetje. ‘Heathertail!’ groette ze vrolijk.