Esmée / Ez 69 Actief
| |
| Onderwerp: {{I'm too young to be here in StarClan}} vr 23 mei 2014 - 18:09 | |
| De stilte was verdovend, maar het was het beste geluid ooit. De wondes op de poes haar lichaam deden niet langer pijn, en alles voelde zo zacht en vertrouwbaar. De blauwe ogen van de poes schoten open, en keken rond. Frostnight wist even niet wat er allemaal gebeurd was, en kreeg een kort angstig gevoel jegens de plaats waar ze zich bevond. Maar toen kwamen alle herrineringen terug, ze zag alles weer afspelen in haar hoofd. Het ShadowClan gebied, het gevecht, het konijn wat alles veroorzaakt had, .. En vooral Tallpaw dan. De seal-point knipperde met haar helderblauwe ogen, en dacht opnieuw aan Tallpaw. De kater had haar gedood, maar het was wel degenlijk haar fout. Frostnight had honger gehad, en de ShadowClan grens had de poes niet tegen gehouden. Jammer genoeg was ze Shrewstar's zoon tegengekomen, en jammer voor hem was Frostnight niet in een goed humeur geweest. De WindClanner had het idee gevormt om hem aan te vallen, maar dat was dus niet goed uitgedraaid. Tallpaw had een maar klauwen in zijn flank gehad, en een snip in zijn oor. Uiteindelijk was de poes doodgebloed aan de klauwen in haar zachte onderbuik. Frostnight kwam stilaan tot haar positieven, en realiseerde zich dat dit StarClan moest zijn. Ze sloot haar ogen even, en een traan gleed langs haar wang. Dat deed haar ook weer denken aan Tallpaw, die haar nog had geprobeerd te redden, om hulp roepend en huilend. De seal-point keek rond, en een dubbel gevoel bekroop haar. Hier was ze veilig, in de Silverpelt, die ze het allermooiste van het hele woud vond. Maar hier was ze ook alleen, haar Clan leefde niet meer met haar, haar vrienden, de Queens, Elders, Warriors, Apprentices en Kits waren nog daar. Nooit kon ze Everstar nog kunnen bewijzenhaar dat haar plaats in de WindClan verdiend was. Nooit zou ze Lionroar Leader kunnen zien worden. Frostnight schuddeh aar kopje, en liet de traan uit haar helderblauwe ogen glijden. Met een schijne glimlach keek ze even naar boven, beseffende dat zij nu in de Silverpelt zat. "Is this the end?" sprak ze zachtjes. Haar vacht zag er net uit als lichte wolkjes, en haar blauwe ogen leken ijzig. "StarClan is my new Clan now .." Haar ogen knipperde tegen de tranen, maar daarna kwam de glimlach. Haar poten bewogen zacht over het zilveren veldje, en uiteindelijk verdween ze in een zachte mist ..
OOC; Frost mag altijd welkom geheten worden in StarClan ;$ https://www.warriorcatsnl.com/t17554-go-on-kill-me-tallpaw
|
|