Some things to think off (open)

Dot liep over het koude gebied heen waar langzaam de lentewind waaide, door de bladeren van de bomen door het gras. Ze draaide zich met een ruk om, ze hoorde iets. Iets wat haar op de zeneuwen bracht, ze snoof de lucht op maar rook niks wat gevaarlijk was alleen maar de lentegeur van de doden bladeren. Van de strengen bladkaal, haar ogen glimden door de zon die langzaam te voorschijn was. Er was namelijk niks te doen, nergens op dit moment was er iets te doen alleen maar jagen waar ze voornamelijk geen zin in had. Waarom moest een poes zoals haar met dit weer gaan jagen?! dacht ze ontevreden. Ze staarden naar de horizon met verveelden ogen, ze wist waar ze zin in had en dat was prooien stelen van anderen omdat het kan. Dot ging zitten en boog haar licht oranje kop en hoorde stemmen, maar dat had ze haar hele leven al. Zelf kon ze wel niet praten met Starclan waar al die Clankatten het over hadden, maar met zichzelf altijd waren er stemmen in haar hoofd die wat zeiden. Die haar overnamen, die haar braken. Dot keek de hele tijd achter zich en keek in het rond, zelf nam ze de beslissing om op te staan. Met langzamen stappen zette ze zich voort over de lange kalen plekken en staarde naar de grond en volgde elke grasspriet die waaide mee met de zachte wind. Dot geloofde niet in de Starclan zoals de andere katten maar alleen in zichzelf, ze liep langzaam door met vermoeide ogen door de verveling van haar en dagen dat ze liep. Dot stook haar snuit in de lucht en ging in jachthouding, ze moest wat eten en besloot wat te gaan jagen. Haar ogen tuurden over de straken velden, ze nam een hap lucht en zag uiteindelijk dat er in de verte een beestje in de verte was. Ze wist niet wat dus ze ging er maar voor, ze sprinte erop af zonder wat er was aan de andere kant. Toen Dot er uiteindelijk was keek ze even en werd ze stil ze sloop veder, Ze stopte met sluipen en wachte op het juiste moment.

Voorzichtig liep Mysticpaw langs de Wind territory border naar de highstones. Poot voor poot, en bij elk geluid schrok ze op. Ze wist dat ze hier absoluut niet hoorde te jagen, maar haar nieuwsgierigheid had gewonnen van haar angst; één keertje buiten het territory jagen kon geen kwaad. Mystic opende haar bek om de lucht te proeven. Een levende en bewegende geur drong tot haar door. Een onbekende kat. Mysticpaw spande al haar spieren terwijl ze verder liep. De geur werd sterker. Mystic rook dat het een poes was, dat ze heel jong was en... Even stopte de zwarte leerling om naar adem te snakken. Deze onbekende poes rook naar BloodClan. Even dacht ze eraan om zich om te draaien en naar haar territory terug te rennen. Toen bedacht ze zich. Ze kon niet zomaar het kamp binnenvallen zonder ook maar iets gevangen te hebben. Ze snoof nog eens. Een tweede levendige lucht waaide naar haar toe. Dit keer was het geen kat, laat staan van de BloodClan. Mystic sloop verder. Even later merkte ze de poes en het beestje op. Mystic wist dat de poes haar koon verwonden. Maar hoe groot dat risico ook was, het beestje was niet mager, zelfs een beetje mollig. Die zou ze mooi niet aan haar snuit voorbij laten gaan, zeker niet na zo'n leafbare als deze. De poes wachtte veel te lang. Mystic hield het niet langer vol en sprong op de spreeuw. Deze stootte een klein kreetje uit, maar Mystic maakte hem snel dood met een kleine beweging van haar klauw. Toen gooide ze het vogeltje neer en confronteerde haar tegenstander uit instinct. Met een hoge rug en uitgestoken klauwen keek ze met haar felste blik in de ogen van de poes.

(Tags: Dot. | Words: 290 | Notes: Evelynn hier ^^)

Dot zat te wachte ze wilde de vogel niet weg laten gaan, algauw sprong er een poes uit de andere dichtbegroeide struiken. Snel zag ze al dat deze poes het beest vermoord had, in haar ogen te zien en haar houding was het een Clan kat. Dot deed stap voor stap achteruit, ze hoefde niet persé niet iets te hebben voor haar Clan. Ze was zelf bang voor Clankatten die zelf altijd duivels waren, die haar ouders hadden vermoord of iets anders met ze gedaan hebben. Haar pippilen werden kleiner, ze werd bang. "Hey muizebrein kon je niet iemand anders eten stelen!" riep ze ter wel ze dat niet wilden zeggen. "waarom deed je dat?!" fluisterde ze tegen zichzelf, ze was ineen gedoken. De apprentices keek nogal boos en had scherpe nagels, Dot wilden niks meer zeggen maar haar andere persoonlijkheden waren er niet mee eens. "Ik ga je vermoorden in je slaap jij Clanprooi!" riep ze zonder dat ze er iets tegen kon doen. Ze dook meer ineen en zei "Ik...ik... Bedoelde het niet zo.... Ik... Kan niet kappen... Ik bedoel..." Dot werd steeds banger maar ze onspande zich zelf en ging kalmpjes zitten.

OCC: moest snel posten, moet zo gaan eten

Onderwerp: Re: Some things to think off (open)