Ceremonie 01/03/11

Go me, ik postte dit eerst op het verkeerde acc.

NOTES buiten de ceremonie om:
-Als je nog een ceremonie wil, pm me dan even, dan edit ik je erbij.
-Als je geen mentor bent geworden en wel aangegeven hebt dat je dat wou, dan spijt het me maar dan stond je niet als actief genoteerd op mijn windclan word documentje of dan had ik mentors genoeg.

-----

Tallstar beklom voor de zoveelste keer in zijn leven de grote rots. Maar dit keer toch met een andere glans in zijn amberkleurige ogen... Het verraad van zijn clanleden, en vooral van Sparrowpelt, viel hem zwaar. Zijn eigen clanlid had hem verraden, was vertrokken in het voordeel van een rogue. Maar ook dat zijn andere clanleden hadden een rogue geholpen. Een rogue die voedsel stal notabene. Nee, Tallstar's vertrouwen was gebroken en dat kon je aan hem zien. Alles was in stukken gebroken en vertrapt tot stof... Zijn eigen clan had hem verraden.. Zelfs zijn eigen medicine cat had hem verlaten, Littlecreek. Hij sloot zijn ogen eventjes voor een moment, terwijl hij de volle klap van alle mentale pijn ontving. Klagen konden al zijn clanleden wel, hij kon het blijkbaar niet goed doen. Andere mentoren moesten ze hebben bijvoorbeeld, of perse een apprentice. Soms kreeg hij zelfs apprentices op bezoek of ze een warrior konden worden. Ja, dan deden ze alsof ze het allerbelangrijkste in de wereld waren en alles voor ze moesten wijken. Hij haalde diep adem, 'Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich hier onder de grote rots verzamelen voor een clanmeeting,' de warme glans die altijd in zijn ogen stond was weg, het was totaal weg. 'Ten eerste wil ik jullie allemaal informeren dat Sparrowpelt niet meer welkom is bij de windclan, ze heeft het verbruikt, na het helpen van een rogue, is ze ook nog zeer onrespectvol geweest en heeft ze me voluit in mijn gezicht belachelijk gemaakt. Dat te samen met andere incidenten en zelf is weggegaan, maakt dat jullie haar van het territorium mogen verjagen of zelfs verwonden als ze zich hier vertoond,' Zijn stem was hard, zijn staart zwiepte eventjes iets heen en weer, 'Maar ik heb ook ander nieuws, na overleg met Skyleaf, heb ik besloten een nieuwe deputy te noemen,' Hij sloot zijn ogen eventjes en sprak de woorden, 'Ik spreek deze woorden zodat Starclan ze kan horen, Hollyfur is de nieuwe deputy van de Windclan' Hij keek eventjes in het rond, en juichte eventjes mee, maar daar bleef het ook bij. 'Verder is het me ter oren gekomen dat Owlpaw en Solidtail geen goede mentor apprentice klik hebben, daarom benoem ik Appletree als zijn mentor,' Hij knipperde nog eventjes koeltjes, 'Lionpaw moet ook een nieuwe mentor omdat Sparrowpelt de clan verraden heeft, daarom krijgt Hollyfur hem als apprentice.' Hij ademde eventjes diep in. 'Dat was het,' Daarna sprong hij van de grote rots en verdween hij weer in zijn den, nog steeds proberend te verwerken wat er allemaal was gebeurd de laatst tijd in zijn clan.

-----
Ceremonie in het kort

Apprentices:
Owlpaw --> Nieuwe mentor: Appletree
Lionpaw --> Nieuwe mentor: Hollyfur

Deputy:
Hollyfur is benoemd tot de nieuwe deputy

Holly kwam terug van de jacht. In haar rode bek hat ze een ijsvogel en een mol. Netjes legde ze het op de prooienstapel. Ze waren misschien dood maar respect voor eten had ze wel. Zonder dat hadden de Clans niet een bestaan. Ze zag al in haar ooghoek dat de Clanleader op de groote rots ging staan en zijn bekende roep liet horen over het kamp. 'Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich hier onder de grote rots verzamelen voor een clanmeeting,' Hollyfur knikte, ookal leek het er niet op dat Tallstar het hat gezien. Sierlijk liep de rode poes erheen rond de andere katten. Het leek net of ze een vos was. Door lange donzige vacht dachten sommige katten dat ze een kleine vos was. Maar gelukkig komt dat niet meer voor.
Hollyfur zat in het midden van de menigde waar ze altijd al stond. Ze was niet een van de grootste maar ook niet de kleinste. Soms ging er een kat voor haar plaats nemen maar daar hat ze geen last van. Het ging om het horen van de stemmen dat het zien. 'Ten eerste wil ik jullie allemaal informeren dat Sparrowpelt niet meer welkom is bij de windclan, ze heeft het verbruikt, na het helpen van een rogue, is ze ook nog zeer onrespectvol geweest en heeft ze me voluit in mijn gezicht belachelijk gemaakt. Dat te samen met andere incidenten en zelf is weggegaan, maakt dat jullie haar van het territorium mogen verjagen of zelfs verwonden als ze zich hier vertoond,' Haar oren gingen een beetje plat bij het horen van het verraad van deze poes. Als ze die poes eens tegen komt zal ze er voor zorgen dat ze niet meer op deze wereld kan lopen. Des noots moet ze haar leven geven om dat soort katten buiten haar clan te houden. Zo loyaal was ze. Zo was ze geboren. 'Maar ik heb ook ander nieuws, na overleg met Skyleaf, heb ik besloten een nieuwe deputy te noemen,' Hollyfur spitste haar oren en keek toe hoe de kater zijn ogen sloot. Wie zou het worden. Vast en zeker iemand waar Tallstar vertrouwen op heeft. Ze wachte geduldig op de woorden. 'Ik spreek deze woorden zodat Starclan ze kan horen, Hollyfur is de nieuwe deputy van de Windclan' De ogen van de Somali poes(dat ben ik) kregen sterretjes in de ogen. Haar maag draaide zich om bij de verbazing. De nagels van de poes groeven zich in de grond. Holly probeerde niet al te verrast uit te komen. Ze trok haar nagels in en liet haar ogen wat doven. Ze hoorde wat gejuig, dat probeerde ze te negeren, daardoor woord ze alleen maar verlegen van. Ze zal later na de Ceremonie naar hem toe gaan en bedanken. Ze liet een buiging voor hem zien, maar kort. 'Verder is het me ter oren gekomen dat Owlpaw en Solidtail geen goede mentor apprentice klik hebben, daarom benoem ik Appletree als zijn mentor. Lionpaw moet ook een nieuwe mentor omdat Sparrowpelt de clan verraden heeft, daarom krijgt Hollyfur hem als apprentice.' Ze keek de katten rond en zag daar Lionpaw staan. Ze zou wel wachten totdat die naar haar toe zou gaan. Ze zag Tallstar zijn Den ingaan, Hollyfur wist wel wat er aan de hand was. Wat er allemaal was gebeurt in de clan, de slechte dingen, kwamen bij hem hard aan.

Eerste post

Owlpaw was al de hele middag in zijn gedachtes verloren. Je hebt je eigen Clan verraden! Je hoort helemaal geen apprentice meer te zijn dat verdien je niet! Zeiden stemmetjes de hele tijd in zijn hoofd. Gek werd hij ervan! Hij schudde zijn kop en keek even het kamp rond. Iedereen was wel ergens mee bezig, of het nou eten was of iets repareren. Owlpaw slenterde naar de prooistapel en nam een mager muisje. Zijn maag leek wel in een knoop te zitten toen hij de muis at. Steeds spookte de gedachte van de kwade Tallstar door zijn hoofd. Allemaal mijn schuld! Dacht hij, hij keek op toen Tallstar boven op de rots verscheen. 'Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich hier onder de grote rots verzamelen voor een clanmeeting,' Tallstars stem was koud en niet meer zo vriendelijk. De hele Clan heeft er nu last van, van mijn gedrag. Waarom moest ik die Roque helpen! Waarom? Tallstar ging weer verder, zijn staart zwiepte fiers heen en weer. 'Ten eerste wil ik jullie allemaal informeren dat Sparrowpelt niet meer welkom is bij de windclan, ze heeft het verbruikt, na het helpen van een rogue, is ze ook nog zeer onrespectvol geweest en heeft ze me voluit in mijn gezicht belachelijk gemaakt. Dat te samen met andere incidenten en zelf is weggegaan, maakt dat jullie haar van het territorium mogen verjagen of zelfs verwonden als ze zich hier vertoond, maar ik heb ook ander nieuws, na overleg met Skyleaf, heb ik besloten een nieuwe deputy te noemen,' Owlpaw stelde zich voor dat dit een moeilijke keus zou zijn geweest. 'Ik spreek deze woorden zodat Starclan ze kan horen, Hollyfur is de nieuwe deputy van de Windclan' Owlpaw richtte zijn blik op de poes en zag dat ze helemaal blij was. Even voelde hij weer wat blijdschap om een andere kat zo gelukkig te zien. 'Verder is het me ter oren gekomen dat Owlpaw en Solidtail geen goede mentor apprentice klik hebben, daarom benoem ik Appletree als zijn mentor,' Owlpaw was verbaasd en zocht meteen door de massa katten om zijn mentor te vinden. De rest van de meeting kon hij niet meer horen. Zijn gedachtes waren nu gericht op zijn nieuwe mentor. Solidtail was niet vaak met hem gaan train, maar één keertje. Opeens voelde hij weer zijn bedrog op komen en had hij niet zo'n zin meer om door al die katten te zoeken. Hij liet zijn oren hangen en slenterde naar de Apprentice den. Het was rustig en Owlpaw trippelde naar zijn nest. Hij zuchtte even en sloot zijn ogen. Morgen ga ik extra hard trainen, zodat ik snel een Warrior wordt. Dan zal Tallstar wel trots op me moeten zijn! Weer werd hij wat rustiger en viel in een rustige slaap. Maar zou Tallstar hem ooit nog vertrouwen?

(Langste post ooit!)

[Facedesk, ik was iets vergeten,]

Tallstar kwam toch weer zijn den uit en sprong weer op de grote rots. "Er is nog een ceremonie die moet plaatsvinden," Miauwde hij met luide stem, maar nog altijd koeltjes, "Mijn apprentice, Breezepaw, heeft aangegeven dat ze een ander pad in haar leven wil kiezen. Kom naar voren alsjeblieft, Breezepaw," De zwartwitte kater keek naar zijn apprentice. Nog altijd een rustige blik in zijn ogen. "Breezepaw, jij hebt me gezegd dat je toch het pad van een medicijnkat zal willen volgen. Leopardstrike, zou jij Breezepaw willen aannemen als jouw apprentice zodat ze van je kan leren over geneeskrachtige kruiden en over de wegen van Starclan zal leren lopen?" Miauwde hij plechtig, met nog altijd een luide en heldere stem. Eigenlijk draaide hij deze ceremonies als een bandje in zijn hoofd af. Hij moest ze zo vaak doen, hij kon de woorden wel dromen, al gebruikte hij deze niet zo vaak. Zijn staart zwiepte een keer heen en weer omdat hij Leopardstrike naar voren liep. Hij keek de witte kater afwachtend aan. Leopardstrike zou waarschijnlijk geen apprentice weigeren, besefte Tallstar, vooral omdat hij zelf nooit als apprentice medicijnkat mocht worden. Dan moest hij al te goed weten hoe het voelde.

Weer een ceremonie, weer blije gezichtjes die vol aanbidding naar Tallstar keken omdat hij ze een nieuwe rang gegeven had. Waarom had hij Littlecreek dan niet gedwongen hem Medicine Cat's Apprentice te maken? Waarom had hij zijn macht niet aangewend voor iets wat Leopardstrike nu toch was? Het had allemaal zo anders gekund.. Leopardstrike zuchtte en juichte beroepsmatig met de namen mee. Hollyfur zou haar werk wel goed doen, net zoals Skyleaf deed. Geweldig, mocht hij nu weg? Tallstar liep weg. Leopardstrike wachtte even, had nog geen zin om zich te verroeren.. toen de leider opeens terugkwam, met een rustige blik in zijn amberen ogen. Iets vergeten? Leopardstrike zuchtte, krulde zijn staart geïrriteerd om zich heen. Breezepaw, een ander pad? Wat voor pad? Toch niet.. De witte kater hield zijn adem in toen hij naar Tallstar luisterde. "Breezepaw, jij hebt me gezegd dat je toch het pad van een medicijnkat zal willen volgen. Leopardstrike, zou jij Breezepaw willen aannemen als jouw apprentice zodat ze van je kan leren over geneeskrachtige kruiden en over de wegen van Starclan zal leren lopen?" Zwijgzaam kwam hij naar voren, klaar om haar aan te nemen. Hij zou haar niet weigeren zoals Littlecreek hem geweigerd had, hij zou geen vallen zetten voor zijn eigen toekomst.. Hij zou een Apprentice gelukkig maken en haar leren wat er te leren viel. Eenmaal vooraan boog hij plechtig zijn kop. 'Ik zal Breezepaw leren wat een ware Medicine Cat van Windclan moet weten,' mauwde hij al even plechtig, toch wel trots. Een Apprentice. Hij zou haar niet teleurstellen, hij zou haar hart niet breken door haar het pad wat hij wilde te ontzeggen.. Hij drukte zacht zijn neus tegen die van Breezepaw, omdat het hoorde, en liep toen weer een stukje terug, de menigte in.