They call me bad, but im perfectly good. [Falsefaith]

Wintertime paradeerde door het territorium. Newleaf was net begonnen, en hoewel het niet Winters favoriete seizoen was, moest ze toch toegeven dat het haar vrolijk maakte. Bovendien zag haar pels er prachtig glanzend uit vandaag, waar ze tevreden naar keek. Mooi. Ze had zin in iets spannends, iets leuks..... Misschien waren hier ergens Tom-cats? Hij witte kopje keek van links naar rechts, en haar ijsblauwe ogen speurden het landschap af. Was er dan niks avontuulijks hier?

Falsefaith keek slaperig om zich heen. De zon had zich niet lang geleden een weg boven de horizon geworsteld. Het was Newleaf. Niet direct zijn favoriete seizoen, maar de gedachte aan verse, mollige, prooi, liet hem watertanden. Hij rekte zich uit, en besloot dat zijn iet wat modderige vacht een vasbeurd verdiende.

-flut

Toen verscheen een kater in haar blikveld. Yes, net waar ze op doelde. Elegant trippelde ze er naar toe. "Hey," Zei ze flirtend. "Falsefaith, is het niet? Mooie naam." Haar staart streek langs zijn vacht, en ze keek hem zwoel aan. "Ik verveel me," Zei ze vervolgens maar.

"Hey", De zwart-witte kater keek op, en zag een poes waar hij vaag de naam Wintertime op kon plakken, voor hem staan. "Hallo", hallo antwoorde hij. "Falsefaith, is het niet? Mooie naam.", vervolegde de bruin-witte poes, waarbij ze met haar staart tegen zijn vacht streek. "Euh, ja", antwoorde de zwart witte warrior ongemakkelijk, hij was niet goed met poezen. "Ik verveel me", miauwde ze vervolgens. "Zin om iets te doen?", vroeg Falsefaith vervolgens, dit leek hem een goed moment om eindelijk eens nieuwe vrienden te maken.

"Zin om iets te doen?" Klonk het. Wintertime knikte. Eindelijk een leuke dag activieteit. "Waar wil je heen?" Vroeg ze zoetjes, en keek hem vragend aan.

Wintertime knikte. "Waar wil je heen?", vroeg ze vervolgens. Falsefaith haalde zijn schouders op. "Mij kan het niet zo veel schelen", miauwde hij. "Waar wil jij heen?",

Falsefaith haalde zijn schouders op. "Mij kan het niet zo veel schelen", Antwoordde de kater. "Waar wil jij heen?" Wintertime grinnikte en bracht haar bek bij zijn oor. "Waar jij bent," Ze haalde haar kop terug en draaide zich om. "Volg mij," Haar witte staart zwiepte heen en weer. "Ik weet denk ik wel een leuk plekje,"

Wintertime grinnikte. "Waar jij bent", antwoorde ze in zijn oor. Heel even was Falsefaith van plan om op haar in te gaan en te zeggen dat ze dan even goed hier konden blijven staan, maar besloot zijn mond te houden. "Volg mij", Ze zwiepte met haar staart. "Ik weet denk ik wel een leuk plekje", miauwde ze vervolgens. De zwart witte trippelde achter Wintertime aan. "Waar gaan we naartoe?",

"Waar gaan we naartoe?" Vroeg de kater onder het lopen. "Ergens," Zei Wintertime plagend. Ze had laatst een mooi open plekje ontdekt, Maar met genoeg schaduw. Nu de zon een beetje scheen, zou het er vast mooi uit zien. Toen ze eenmaal die plek had gevonden, stond ze stil. "Hier is het," Zei ze trots. Ze maakte het zich gemakkelijk, en keek naar Falsefaith. Het bladerdak van de bomen leit prachtige schaduw patronen over de grond spelen, en Winter zag de zon langzaam wegzakken. "Mooi hé?" Zei ze zacht, genietend van het moment.

"Ergens", miauwde de bruin-witte poes plagerig. Niet veel langer stond ze stil. Falsefaith herkende de plek, maar het zag er anders uit dan hij gewend was, meestal ging hij 's nachts op jacht, waardoor de wereld er donkerder en mystirieuzer uitzag. De zon wierp bladvormige schaduwen op de grond. Vanaf hier was goed te zien hoe de zon zoals gewoonlijk, achter de horizon verdween. Er verscheen een glimlach op Falsefaith's gezicht. Hij was gewend aan de nacht. "Mooi hé?", miauwde Wintertime zacht. "Ja", antwoorde de zwart-witte warrior.