I fear every night [Sparrowpaw]

Nightstream zou het wel eventjes alleen aan kunnen, ze had haar taken zo goed mogelijk gedaan en was daarna het kamp uit gevlucht. Ze had het gevoeld, de brandde ogen van haar clanleden die haar nakeken terwijl ze wegging. Wat zouden ze denken? Dat ze ook naar Bloodclan zou gaan? Dat ze hetzelfde pad als haar moeder zou nemen? Alleen maar omdat ze op elkaar leken?
Tranen stroomde over haar gezicht heen, terwijl Honeypaw blindelings naar de grenzen liep en daar neer viel. Ze wilde dit niet, ze wilde dit helemaal niet. Haar moeder was een moordenaar en nu zat zij met de problemen. Haar schouders schokte een beetje en ze had niet eens door gehad dat er iemand op haar was afgelopen.

De kater was aan het zoeken voor een paar kruiden gezien deze hard nodig waren om weer gebruikt te kunnen worden. Hij droeg zoals gewoonlijk een eikenblad met zich mee waar hij blaadjes, wortelen en bessen in kon stoppen. De tabby kater stopte met het verzamelen van de kruiden toen hij plots wat geluiden horen, niet zo ver bij hem vandaan. Hij pakte zijn eikenblad vol kruiden op en zag een witte gestalte liggen, precies waar hun territorium grenst met dat van RiverClan. Hij herkende Honeypaw, de RiverClan medicine cat apprentice die hij al vaker had ontmoet. Sparropaw legde zijn eikenblad neer en trippelde vervolgens op de witte poes af. Voorzichtig nam hij bij haar plaats en sloeg zijn staart voorzichtig om haar heen. Voor medicine cats golden niet dezelfde regels als voor de andere katten, er was geen vijandigheid tussen hun. "Ssst," mauwde hij met zijn zachte stem om haar te troosten.

Een huivering liep over haar rug heen toen ze een staart over zich heen voelde, ze had helemaal niemand horen aankomen? Ze keek met waterige ogen op en herkende de jongere Windclan Medicine Cat Apprentice, Sparrowpaw. "Ssst," hoorde ze hem zachtjes miauwen in een poging om haar te troosten. Ze snikte eventjes, verstopte bijna op instinct haar kopje in de vacht van de jongere apprentice. Het maakte haar eventjes helemaal niets meer uit dat hij van een andere clan was. Als Medicine Cats mocht dit, toch? Ze huiverde en begon zachtjes te trillen, ze kon dit allemaal niet meer aan. "H-Het spijt me," jammerde ze zachtjes, haar stem bijna onhoorbaar doordat ze zich tegen Sparrowpaw had aangeduwd.

De jonge kater voelde dat de poes zich vrijwel meteen in zijn vacht kroop en hij sloeg zijn staart troostend om haar rug heen. "H-Het spijt me," hoorde hij de vage stem van de poes door zijn vacht heen. "Stil maar, het is al goed Honeypaw," mauwde hij toen op een zachte toon en keek voor zich uit. De enige andere kat van de medicine cat apprentices die hij had leren kennen was Honeypaw. Zover hij wist had ShadowClan nu geen medicine cat apprentice meer, maar wie die van ThunderClan was wist hij zo snel eventjes niet. Hij richtte zijn blik weer op de witte kattin en hij glimlachte vaagjes. "Wil je vertellen wat er is? Soms lucht dat op."

Onderwerp: Re: I fear every night [Sparrowpaw]