Go, go, go! {open}

TAG >> Open

WORDS >> 371

NOTE >> x

Hij keek even vlug rond. De meeste warriors lagen nog te slapen en zijn moeder ook. Hij grijnsde en trippelde stilletjes naar de uitgang van het kamp. Nog voor hij door de tunnel sprong, keek hij nog een keer achterom, niemand leek hem te volgen. Hij liet een nieuwe grijns zien en trippelde trots naar buiten. Dit was de tweede keer dat hij buiten het kamp ging. In zijn rechterpoot had hij iets vast, een geelachtige mengsel, die ook wel bekend stond onder de naam honing. Hij had het van de Med. Cat's den gestolen, Brindlepool lag toch te slapen en had hem niet opgemerkt. Hij moest even stilletjes lachen toen hij een likje nam van zijn grootste liefde. Hoe kon je nu zoiets laten liggen? Het was geweldig! Hij trippelde snel verder weg van het kamp tot hij ver genoeg was om rustig te gaan zitten en zijn snuit in het mengsel te duwen. Hij likte het zo snel op, dat hij bijna gek werd van de smaken. ZO. HEERLIJK. Voor hij het wist was zijn poot enkel vuil van het plakkerige goedje. Teleurgesteld draaide hij zijn poot om, om te kijken of er daar nog honing was. Teleurgesteld begon hij zijn pot af te likken. Gulzig likte hij naar de laatste restjes van de honing. Hij was dolgelukkig toen hij nog een paar smaken van de honing voelde dansen op zijn tong. Heerlijk, gewoon super! Hij sloot genietend zijn ogen en langzaam voelde hij hoe energie zijn lichaam vulde. Waarom verbood zijn moeder hem om honing te eten? Het was superlekker! En nog eens goed om lang te kunnen lopen. Uiteindelijk was zijn poot proper. De kit zette zijn poot naast de andere en hij sprong op. Een grijns sierde zijn lippen. Tijd om wat lol te maken. Hij spande zijn spieren op en sprong op. Hij lande soepel en begon met in het rond te springen. Af en toe verloor hij zijn evenwicht en lande hij in een hoopje sneeuw, maar iedere keer vond hij zijn kracht terug en sprong hij, onder de sneeuw bedolven, uit de witte massa. Gierend en lachend rolde hij over de grond, waarna hij opnieuw opsprong en de bewegingen van een konijn nadeed.

FLASHKIT

FASTER THEN LIGHT

THANKS TO LOUIS AT ATF!

Wishclaw deed één oog open. Een zacht geluid had haar gewekt. Was het wel echt geweest? Nee, daar was het weer. Wishclaws andere oog ging ook open. Er was iemand buiten. Er was wel vaker iemand buiten, maar nu had ze het gevoel dat degene niet buiten mocht zijn. Ze stond op en liep voorzichtig naar de ingang, oppassend dat ze niet op slapende katten trapte. Eenmaal buiten zag ze iemand het Camp uit glippen. Ze besloot erachteraan te gaan. Stil sloop ze naar de ingang van het WindClanCamp. Wishclaw was de kat uit het oog verloren, maar nu rook ze een sterke geur van honing. Wat moest een kat met honing? Ze volgde het geurspoor tot ze bij de kat was. Vanachter een varen keek ze naar hoe de kat hard lachend over de grond rolde. Wacht. Was dat niet...? Flashkit? Toen de kitten een konijn na begon te doen sprong de Warrior achter de varen vandaan. 'Flashkit!' riep ze geschrokken. 'Stop daar onmiddellijk mee!'

Timberleaf lag heerlijk te dutten, maar opeens werd ze gewekt door een grasspriet die tegen haar neus kriebelde. Grommend werd ze wakker en keek langzaam van slaapdronkenheid op. Ze rekte zich eerst uitbundig uit en besloot een wandelingetje te maken. In haar ooghoeken zag ze nog net een schim wegglippen. Stiekempjes sloop ze geruisloos achter de schim aan die ze had gezien. Langzaam drong het tot haar door dat ze de zoete geur van honing rook. Daarna Timberleaf dat een kat als een konijn heen en weer sprong. "Flashkit! Stop daar onmiddellijk mee!" hoorde ze voor zich. Flashkit? Had die de honing gestolen? Timberleaf bekeek het springende katje. Ze vroeg zich af of deze rare bewegingen te maken hadden met de honing... Eén ding wist ze zeker, Flashkit moest ophouden met de rare sprongen. "Ophouden Flashkit!" riep ze. Zou hij ziek zijn? dacht ze. Ze had geen verstand van kruiden en hun bijwerkingen, maar dit leek haar niet zo gezond...