Draco zette voorzichtig zijn poten neer en kwam langzaam vooruit door kleine stapjes te zetten. Hij liep over een smalle richel en hij hoefde maar een poot verkeerd neer te zetten en hij lag al in het water. Hoe was hij hier beland? 'Nou...' zei Dree 'dat is heel logisch' Draco zuchtte 'ik vroeg het niet aan jou, maar aan mezelf' Hierop hield Dree het stemmetje in zijn hoofd zijn mond zodat de jonge kater kon nadenken. Vanochtend was hij wakker geworden met ongeloofelijk veel zin in avontuur, vervolgens was hij weggeslopen uit het kamp richting de twolegs. Een grote hond was op hem afgestormd en had de kater helemaal richting de clans laten vluchten. Vervolgens was hij verdwaald en was naar de van het windclangebied gelopen. Draco dacht dat hij richting de Bloodclan ging maar liep precies de verkeerde kant op en nu was hij hopeloos verdwaald. Naar een clan gaan en om hulp vragen zou lastig worden dus moest hij in zijn eentje de weg terug vinden. Hij snoof de geur om zich heen op en constanteerde dat hij water, windclan en een beetje prooi rook. Hij besloot achter de geur van prooi aan te gaan, dan verhongerde hij tenminste niet. Nu zat hij vast op een smalle richel, niet verder durvend en ook niet terug. 'Ik moet om hulp roepen' mompelde de witte kat. 'Nee joh, we vinden wel een uitweg' antwoordde Dree. 'Zoals?' 'Ehh, roep toch maar om hulp.' Draco knikte en en miauwde luid 'Help!' hij hoopte dat er snel een andere kat zou komen want hij was deze richel aardig zat.