Say Something {Four}

Snowdrop

Langzaam richtte ze haar ogen op. Diep in haar goudgele ogen lag verdriet. Onder haar poot lag een levenloos lichaam van een eekhoorn. Zijn vacht doordrenkt van bloed en wonden. Ze zuchtte, neeg haar kop naar het beestje en duwde haar voorhoofd tegen zijn borstkast. Zijn gejaagde adem vertraagde en langzaam stopte het flankje met rijzen en dalen. De adem stierf weg. Nog steeds waren haar klauwen diep in het lichaampje van het dier, doordrengt door het bloed dat langs de wonden naar buiten droop. Wat had ze dit dier aangedaan? Angst weerspiegelde even in haar ogen. Maar al snel schudde ze haar kop. Ze moest tegen iets haar woede uitwerken. Haar blik gleed van het lichaampje. Langzaam haalde ze de klauw uit het bewerkte lichaam. Ze neeg opnieuw haar kop naar het beestje en langzaam zette ze haar tanden in het nekje van het dier, voorzichtig tilde ze het op en verborg ze het onder een laag zand en sneeuw, die nog niet getekend waren met het bloed van de prooi. Toen ze klaar was, begon ze rustig haar poot af te likken, maar voordat ze klaar was, hoorde ze iets. Wel meteen staakte ze haar actie. Het bloed vermengde zich met een andere geur. Niet Thunderclan. Ze zuchtte en liet zich door haar poten zakken, klaar voor wat zou komen.

Tag:: Four | Words:: 222

Name: Four || Tobias Eaton

Age: 36 moons	Season born: Winter
Gender: Male	Sexuality: Heterosexual
Lifestyle: Rogue	Former lifestyles: Kittypet

Becoming fearless isn't the point. That's impossible.

Het territorium van thunderclan was nog best wel mooi, merkte de kater zachtjes op in zijn hoofd. Hij zou hier gemakkelijk kunnen leven als het moest, helaas werd hij hier zo weer weggejaagd. Clankatten waren niet zo vriendelijk tegen buitenstaanders, helaas. Als ze dat toch eens waren, dan zou hij misschien het kleine kansje kunnen krijgen die hij al van jongs af aan wilde hebben. Een echte familie, echte vrienden en taken, taken die hij kon uitvoeren en die ook een betekenis hadden. Niet dat dagelijkse trainen wat hij nu deed, nee, dan zou hij nut hebben in het leven. Nu liep hij gewoon maar wat rond, andere katten bang makend of intimiderend. Soms wat vrienden makend. Meer niet eigenlijk. Bij het ruiken van een andere kat gleden zijn ogen over het gebied. Hij was goed zichtbaar hier in de sneeuw, maar de ander kon hij even niet opmerken. Rustig ging hij zitten, zijn staart voor zijn poten slaand. "Hallo." Was het enige wat hij met zijn lage stem, op een redelijk mysterieuze manier, uitbracht.

Snowdrop

Er verscheen een kater, een Rogue. Dat was te merken aan zijn geur. Hij ging zitten en sloeg zijn staart rond zijn poten. Hij zag er vriendelijk uit. "Hallo." Snowdrop knikte even ter begroeting naar de kat. Ze sloeg haar goudgele blik van de kat en liet deze even over de sneeuw gaan. Er was steeds minder van dat spul en dat was maar beter ook. De grijswitte kattin zuchtte even waarna ze zichzelf recht drukte, wat tot een pijnscheut in haar voorpoot zorgde. Ze klemde even haar tanden op elkaar waarbij ze haar ogen toekneep. De pijn was zoal iets goeds als iets slechts voor haar. Ze hield ervan om zichzelf te straffen als ze iets fout deed, maar meestal kon ze het niet over haar hart brengen zichzelf te verwonden. Nu ze iets aan haar poot had moest ze er gewoon druk opzetten om pijn te veroorzaken. Toen ze haar ogen terug opende keken ze recht in die van de Rogue. "Mag ik vragen wat je komt doen?" Vroeg ze simpel. Ze wilde eerst een paar dingen weten voordat ze de Rogue zou vragen om het territorium te verlaten. Dat kon toch geen kwaad, toch?

Tag:: Four | Words:: 199

Name: Four || Tobias Eaton

Age: 36 moons	Season born: Winter
Gender: Male	Sexuality: Heterosexual
Lifestyle: Rogue	Former lifestyles: Kittypet

Becoming fearless isn't the point. That's impossible.

Hij kon zien dat ze pijn had, niet dat hij er gebruik van zou maken, maar het viel hem wel op. Het was iets met haar poot, die was verwond. Als ze hem zou aanvallen, dan kon hij daar tenminste een héél klein beetje gebruik van maken. Niet dat hij dacht dat ze hem zou aanvallen, daar leek ze niet het type voor. "Mag ik vragen wat je komt doen?" Vroeg ze. Ging ze hem nou uithoren? "Niets dat belangrijk genoeg is om te horen." Miauwde de kater op zijn altijd zo nuchtere en kalme toon. "Is het normaal voor een clankat om in de struiken te liggen?" Kaatste hij terug naar haar, zijn donkerblauwe ogen gleden even koeltjes over haar lichaam heen, ze zag er nog best wel charmant uit zo. Behalve die poot dan, die maakte haar weer wat lelijker. Hij besloot haar gewoon weer aan te kijken, hij wilde namelijk geen ruzie uitlokken. Of wel?