Stolen Dance

Mockingpaw snoof geërgerd. Hij stelde zich aan, dat wist hij wel, maar waarom deden alle warriors niet eens volwassen? Zoals het moest zijn. In plaats van te roepen dat hij te lui was, maar zelf op hun kont gaan zitten niksen. Nee, daar kon hij niet tegen. Dus was hij woedend naar de Owltree gelopen. Daar had hij lange krassen in gekerfd. Nu dat hij wat rustiger was liep hij wat rondjes. Nog steeds mokkend over de mentaliteit van de volwassenen.

{+Starlingpaw}

Met moeite had ze zichzelf in een boom gehesen en liet haar voor pootjes lui van de hoogte hangen. Met een groen oog open hield ze de boel onder haar in de gaten, niets zou haar ontgaan en niemand zou haar iets kunnen doen. Een zacht, tevreden gesnord ontsnapte uit haar keel en ze gaf haar schouders een paar vlugge likjes. Zo zou ze wel de hele dag kunnen liggen, ja..

Maar een of ander krassend geluid haalde haar alert uit haar uitrusting. Haar oortjes springen overeind en haar groene kijkers scanden de grond onder haar. Snel vond ze de dader. Een Apprentice, zijn naam.. eh.. Mockingpaw of zoiets..? had net zijn klauwen uit de grote boom gehaald en begon nu, voor haar doen, onrustig op en neer te lopen. Het irriteerde haar niet zo zeer, maar ze wilde liever haar plekje voor zichzelf houden. Soepeltjes sprong ze uit de boom en trippelde zachtjes op de kater af. "Waarom ben jij zo sacherijnig?" Vroeg ze serieus, al blonken haar groene kijkers genietend.

"Waarom ben jij zo sacherijnig?" Mockingpaw keek op en zag Starlingpaw staan. Hij gromde zachtjes. "Omdat warriors niet volwassen kunnen doen. Altijd maar commentaar geven terwijl ze zelf op hun luie kont zitten" Zijn uitleg was simpel, maar doeltreffend. Hopelijk gaf Starling hem gelijk. Al zouden poezen dat natuurlijk nooit doen. Daar zijn ze te eerlijk en te slap voor.

Zijn gegrom deed haar alleen maar geamuseerder toekijken. "Omdat warriors niet volwassen kunnen doen. Altijd maar commentaar geven terwijl ze zelf op hun luie kont zitten" In zichzelf lachte ze kort en verloor nooit het oogcontact. "Dan heb je mijn Mentor Snowdrop nog niet ontmoet, die is daar pas goed in." Glimlachte ze, maar voelde toch een verafschuwende rilling over haar rug glijden. Die Nimblepaw had haar Mentor ingepalmd, maar Starlingpaw zou nog steeds telkens twee passen voor haar zijn met haar training. Al moest ze andere Apprentice of Warriors ervoor ondervragen.

Mockingpaw verbaasde zich wel wat in haar reactie. "Dan heb je mijn Mentor Snowdrop nog niet ontmoet, die is daar pas goed in." Hij herstelde zich snel door een honend lachje te laten horen. "Tss, ik heb niet eens een mentor. Ze zijn te lui om me er een te geven." Hij liet zijn staart heen en weer zwaaien. "Maar ja, ik train op mijn eigen, dat deed Stormstar toch ook. En kijk hij is leider geworden." Hij pauzeerde eventjes voordat hij verder ging. "Al zou ik nooit mijn rang op geven." Hij grijnsde, zijn plan om leader te worden ontwikkelde zich in zijn achterhoofd, maar als Silverfang leader werd kon hij het wel mooi vergeten. Met zo'n slappeling...