Sharing tongues || The Sun Sets

De zon begon langzaam onder te gaan en de sneeuw roodachtige tinten te geven. Met een wat moeilijke blik keek Moonfall naar de stapel prooi die er lag, of tenminste, naar het gebrek van prooi. Hij voelde zijn maag knorren en keek eventjes miserabel om terwijl hij weer wegliep van de stapel. Hij had best graag meer willen meenemen, maar wist dat anderen het meer nodig hadden... Hij zuchtte lichtjes en ging zitten.

TAG: Nog niemand

_{Welkom bij het Sharing Tongues! Bij deze een paar tips om het topic levend te houden:
x Reageert je gesprekspartner niet meer? Laat dan je kat naar iemand anders toe lopen.
x Weet je niet waarover te praten? Kijk dan eventjes naar het lijstje met suggesties voor gespreksonderwerpen hieronder.
x Zet een TAG onder aan je post, zodat mensen makkelijk met CTRL F hun kat kunnen zoeken!
x Wees niet bang om bij een (groepje) katten te gaan zitten! Daar is Sharing Tongues voor!

Mogelijke gespreksonderwerpen
Dit zijn enkel suggesties, voel je vrij om zelf een onderwerp te verzinnen!
x De prooischaarste
x De laatste gathering
x De problemen met Shadowclan
x Dingen die met je kat gebeurd zijn?}

Met een klein konijn in zijn bek kwam hij het kamp binnenlopen. Het was het eerste dier dat hij had gevangen in dagen, misschien wel weken en hij was er blij mee. Het was niet groot, maar groter dan al die kleine muisjes. Hij keek om zich heen en zag dat hij net op tijd was voor sharing tongues. Met een schuldige blik keek hij naar het konijn in zijn bek. Nee, dit kon hij niet in zijn eentje opeten, daar waas het konijn te groot voor. Misschien kon hij ergens gaan zitten en het delen met anderen, maar met wie? Nog een paar seconden dacht hij na, maar besloot toen ergens te zitten en het konijn op een klein afstandje van hem te leggen, voor andere uitnodigend om erbij te komen zitten en er ook van te zitten. Het was genoeg voor twee katten.

Tag; Niemand, hoeft zijn eigen prooi niet mee te nemen Wink

MINTFANG

Tag; Sharing tongues || Words; 145

Thanks!

Brokenpaw
Met een nerveuze blik keek hij naar de kampingang. Hij leek iets te verwachten, maar wat wist hij niet echt. Was het misschien het gevoel van het zien van prooi? Of toch dat gevoel dat hij een paar dagen eerder had gevoeld. Hij slikte even koortsachtig. Eugh, wat was er met hem de laatste tijd? Hij kon zich niet meer op de meest dingen concentreren en soms dacht hij dat dit zijn eigen stomme schuld was. Hij krulde zijn staart rond zijn poten heen en wierp even een blik op de open plek, waar steeds meer katten hun plaatsen opeisten. Hij zuchtte even, waarbij condenswolkjes zijn mond ontglipte en hun weg naar boven zochten. Soms snapte hij het niet helemaal. Dat gevoel, het was niet echt te plaatsen en ergens was het ook niet echt fijn om het te voelen, zoals het hem soms kwelde.
Tag:: ~

Lakepaw
Al hupsend en springend trippelde hij naar het kamp. In zijn bek bungelde een muisje en hij was er zo trots op! In deze schaarste kwam zijn kleine postuur soms heel erg goed van pas. Hij kon goed draaien en had daarom vaak een voorsprong op zijn prooi. Dit vond hij zo leuk aan het jagen! De adrenaline die zo door zijn anderen laaide en hem nog opgewekter maakte dan eerst. Het gaf hem een kik wanneer hij op het beestje lande en diens leven aan de... Muizenstraclan schonk? Hij schudde even lachend zijn kop, de muizenstarclan! Ha, geniaal, die moest hij onthouden voor Crimson. Toen hij het kamp binnenkwam, zag hij hoe katten zich klaar maakte voor een Sharing Tongues. Leuk! Wel meteen racete hij naar de prooistapel, waar hij het muisje liet vallen en vluchtig rondkeek. Al snel ontmoette hij de ogen van een kater die hij herkende als Mintfang. Hij trippelde op de kat af en zag dat deze een konijn voor zich had, maar deze leek hem niet te willen. "Hoe gaat ie?" Zei hij waarna hij zich naast de kater installeerde.
Tag:: Mintfang ~

Craneclaw
Ze zuchtte even en sloeg haar ogen van het tafereel. Sharing Tongues, ze haatte dit zo hard. Meestal ging ze weg, ze hield niet van sociaal doen. Totaal niet. Toch kon ze haar al zo stijve poten niet bewegen. Ze bleef zitten, alsof er een kat ging komen om met haar samen te tongen. Dat mocht ze wel vergeten.... Niemand vond haar leuk, dus waarom deed ze nog haar best? Ze zuchtte zachtjes en sloot haar ogen. Afgesloten voor de buitenwereld. Ookal kon ze nog de geluiden opvangen van de katten die zachtjes murmelden en nieuwtjes uitdeelden. Het zorgde voor de nodige rust die de clan nodig had. Ze lachte zachtjes, er ging nu een ontspannen sfeer, hopelijk bleef deze, want anders zou ze haar poten dwingen om het kamp te verlaten. En als ze dan nog steeds niet wilde meewerken, kroop ze wel weg in de Warrior's den.
Tag:: ~

Mintfang || Tag: Lakepaw

Hij had een stukje vlees van het konijn gepakt en zat hier nu langzaam op te kauwen. Toen hij voor de zoveelste keer om zich heen keek zag hij een apprentice aan komen lopen, Lakepaw. De kleine kater leek in een goede stemming en kwam bij Mintfang zitten. "Hoe gaat ie?" Zei hij nog, voordat hij ging zitten. Een aardige glimlach kwam op Mint’s snuit te staan, het was al een tijdje geleden dat hij met andere apprentices dan die van hemzelf had gepraat. ”Goed, zijn gangetje.” Zei hij terug naar Lakepaw. ”En met jou dan?” Vroeg hij beleefd daarna. ”Neem trouwens gerust een hap van het konijn, er is meer dan genoeg voor alleen mijzelf.” Een seconde liet hij zijn poot even op het karkas liggen en daarna haalde hij het er weer af, kijkend naar de apprentice tegenover hem.

Tag: Mintfang, Lakepaw

De sneeuw kraakte onder Redpaw's voetkussentjes toen hij aan kwam lopen. Het was zoals gewoonlijk lekker druk in het kamp, maar deze keer hadden zich wat katten aan de zijkant van het kamp verzameld. Het zag er gezellig uit, en Redpaw besloot een kijkje te gaan nemen.
"Hallo," zei hij vriendelijk tegen Mintfang en Lakepaw, de twee katten die hij herkende. Hij rook de geur van vers konijn, en hij hoorde hoe Mintfang een stukje ervan aan Lakepaw aanbood. Vriendelijk, dacht hij, en hij knikte vriendelijk naar Mintfang. "Je hebt geluk gehad dat je dat nog hebt kunnen vinden."

Moonfall || Tag: Still alone, eating ;D
XXX

Tinderpaw || Tag: Redpaw, Mintfang, Lakepaw
Tinderpaw rekte zich eventjes uit toen ze het kamp binnen kwam, de sneeuw uit haar flame point vacht schuddende. De jonge apprentice keek even met nieuwsgierige ogen rond maar trippelde toen vlug naar de prooistapel toe, een vrolijke lach op haar gezicht. Ze pakte een muis van de stapel en liep naar het dichtstbijzijnde groepje katten toe. Eventjes boog ze haar kop beleefd. "Hallo," miauwde ze snorrend. "Mag ik erbij komen?" Ze wachtte eventjes af, haar blauwe ogen nieuwsgierig.

Met een zelfverzekerde tred stapte de Tabby poes het Camp in. Om haar lippen speelde een licht grijnsje, zover dat mogelijk was met de twee kleine konijnen en het muisje in haar bek. Ze was tevreden over de jacht vandaag. Alles zat mee, en ze had een goede vangst behaald. Snel stapte ze naar de prooistapel en gooide ze de konijnen er op. Het muisje hield ze nog even. Dat had ze wel verdient.

Even gleden haar gifgroene ogen rond. Er zaten verscheidene groepjes katten te praten, en er hing een knus sfeertje. Zelf was ze niet zo van al die gezelligheid, maar ze moest toegeven dat het wel aanlokkelijk was om mee te doen. Haar blik viel op een pointed kater die allen zat, en verlangend staarde naar de prooistapel die ze zojuist had aangevuld. Ze herkende de kat als Moonfall, en stapte op hem af. 'Hey.' Mauwde ze, terwijl ze naast hem ging zitten. 'Honger?' Ze legde het kleine muisje dat ze had gevangen voor zijn neus neer, en knikte vriendelijk. Het was dat ze vandaag in een goede bui was, en dat de sfeer hier zo goed was, want anders had ze zoiets nooit gedaan.

Tag: Moonfall

Tag: Craneclaw

Mosskit verveelde zich in de nursery. Het was er stil, en iedereen was wel iets aan het doen. Zelf hield wel van een beetje socialiteit, maar dat leek er vandaag niet in te zitten. Om zichzelf wat te vermaken besloot ze wat door het kamp te gaan trippelen, zodat ze eens weg kon van de nursery. Toen ze de uitgang bereikte, hing er al aardig wat bruine aarde aan haar gladde grijze vachtje. Het deerde haar totaal niet. Al hupsend en springend en haar eigen staart vangend dolde ze een beetje door het Camp, totdat ze tegen een andere kat aanviel. Ze keek haar met grote, verbaasde ogen aan: 'Eeeh.. Hoi! Sorry! Ze bleef naast haar zitten, ze keek zo somber en alleen.

Met een kalme gaap hees de jonge poes zich omhoog. Ze had vandaag goed gejaagd dus mocht ze wel wat te eten. Ze had zich even in het apprentice hol verscholen om even haar oogjes te sluiten, maar ze begonnen al met de sharing togues dus besloot ze zich er ook maar bij te voegen. Met kalme passen wandelde de jonge, gestreepte poes naar de prooistapel en nam er een kleine vogel vanaf, eigenlijk niet wetend welke soort vogel het was. Haar blik gleed over het kamp, nadenkend waar ze zich bij zou voegen. Ze zag haar broertje, maar die zat al in een aardig grote groep. Ze haalde haar schouders op en voegde zich bij het groepje, dat bestond uit Mintfang, Lakepaw, Redpaw en Tinderpaw. "Hey," miauwde ze vriendelijk maar kortaf en ze ging keek het groepje rond. "Is het goed als ik me hierbij voeg?"

Owlflight
Tag;Craneclaw en Mosskit

De bruine tabby keek slaperig om zich heen, de vermoeidheid droop zowat van haar gezicht af. Tussen haar kaken hing een mager, lichtgrijs konijn. Haar blik gleed over de groepjes katten rondom haar. De meeste kende ze niet, of niet goed althans. Een eindje verder zag ze haar zus, Craneclaw met een grijze kitten praten. "Hey, Craneclaw", glimlachte ze naar de grijze kattin.

Raccoonmask
tag; niemand

Raccoonmasks blik gleed over de groepjes katten rondom hem. Geërgerd zwiepte de bruin-witte kater met zijn staart. Hij was zo iemand die niet goed was met woorden, zo iemand die stiekem jaloers en boos was op katten die wél snel vrienden maakten. Hij trok een magere veldmuis van de stapel en ging aan de rand van het kamp zitten, waarbij hij met een licht geërgerde uitrukking naar de katten rondom hem keek.

Deterkit keek vanuit de Nursery ingang naar het kamp. Katten pakte wat prooi en gingen bij andere zitten. Wat gezellig allemaal... Hoe kon het nou zo leuk zijn zonder hem erbij? Het gevlekte katertje zwiepte wat met zijn nog kleine staartje en wierp een blik naar zijn nest. Cinderfell zou hem toch niet missen, en zijn siblings ook niet. Rustig stond hij op en schuifelde weg van de ingang, zodra hij uit het zicht was zette hij het op een lopen. De stemmen van de katten werden wat harder en hij keek even langs de gezichten. Wat moest hij doen? Ze aten... Ja, zelf at hij nog geen hele prooi. Waarom eigenlijk niet? Hij was groot genoeg vond hij zelf en hij zou het vast wel op kunnen. Trots en zelfverzekerd liep hij naar de prooistapel en zette zijn kleine tandjes in een muis. Hij probeerde het bruine dier op te tillen maar zijn kleine tanden waren nog niet sterk genoeg. Na wat duwen en trekken kreeg hij een stukje los.

Met zijn kleine stukje muis, iets dat voor hem al heel groot was, keek hij weer rond. Ergens aan de rand zag hij een nog eenzame kater zitten. Niet dat Deter hem kende maar hij raapte moeizaam zijn 'prooi' op en liep naar de kater toe. Eenmaal daar legde hij het stukje vlees weer weg en keek omhoog naar de Warrior. 'Hey' begroette hij hem simpel waarna hij een hap nam van het stukje. Nou, hap, het was meer wat rukken tot het loskwam en fijnkauwen. Ook zat hij na een zeer klein stukje al vrij vol. Toch gaf hij zich niet gewonnen, ookal zou hij heel de avond moeten overgeven, dit stuk muis kwam op.

Tag; Raccoonmask

Everstar
Everstar liep langs de prooistapel. Ze legde er een konijn dat ze had gevangen op en haalde er niets van af. Ze had wel honger, maar de stapel was al zo laag en ze kon best een maaltijd overslaan. Ze deed niet vaak mee aan het sharing tongues, meestal verdween ze in haar den, maar ze besloot dat het beter zou zijn om een beetje bij haar clan te blijven. Ze moest weten wat er speelde, of er problemen waren, of de trainingen van de apprentices een beetje goed gingen. Ze wist alleen niet goed bij wie ze moest gaan zitten.
Tag: Nog niemand

Crowpaw
Ze pakte een klein muisje van de prooistapel, waarbij ze het idee had dat iedereen naar haar keek. Ze had niets om erop te leggen. Mocht ze wel iets pakken? Ze had te veel honger om het niet te doen. Ze bewoog zich zo onopvallend mogelijk door de groep en ging ten slotte maar bij Brokenpaw zitten, die er ook niet al te zeker uitzag. Ze begroette hem met een klein knikje en nam een hapje van haar muis.
Tag: Brokenpaw

Haar amberkleurige ogen schoten van links naar rechts en wat ongemakkelijk begon ze te schuifelen op de grond. Iedereen ging bij elkaar zitten, de meesten leken elkaar dan ook al te kennen. Of ze deden alsof, want iedereen gedroeg zich alsof ze elkaar al hun hele leven kenden. Spottedpaw schudde voorzichtig haar kopje en keek hun leader aan, welke ook niet wist te weten waar ze moest gaan zitten. Een rilling liep over haar ruggengraat toen ze terug dacht aan haar ontmoeting met de Shadowclan kater, zou Everstar kwaad worden als ze erachter kwam dat ze hem niet had aangevallen of omdat ze niet eens vijandelijk was geweest? De gevlekte kattin beet op haar lip en besloot maar niet bij de rode poes te gaan zitten, het laatste wat ze wou was dat ze alles er in één keer uit flapte.

Zit nog alleen

De zwarte kater keek om zich heen en zag dat het weer tijd was voor de sharing tongues. De kater liep naar de prooistapel en koos een klein muisje. Daarna keek hij weer om zich heen, zich afvragend waar hij zou gaan zitten. Een eindje van hem vandaan zat zijn zoon, Deterkit, bij Raccoonmask, een andere warrior. Hij liep op hen af. Dyingblack glimlachte en tikte met het puntje van zijn staart tegen het neusje van Deterkit. De prooi viel uit zijn bek en hij zei: "Hallo, Deterkit, Raccoonmask." Daarna zette hij zich naast hen. "Waarom heb jij zo een grote prooi, Deter?", vroeg hij, misschien een kleine, strenge ondertoon in zijn stem.

~Raccoonmask & Deterkit

Mintfang || Tag: Lakepaw&Redpaw&Tinderpaw&Vanillapaw

N o g voordat Lakepaw kon antwoorden kwam er een nieuwe kat aanlopen. ”Hallo,” Hij keek opzij en zag dat Redpaw erbij kwam zitten. ”Hoi Redpaw.” Hij knikte even beleefd naar de kater, wiens blik even over het konijn leek te gaan. "Je hebt geluk gehad dat je dat nog hebt kunnen vinden." Miauwde de kater en een kleine glimlach kwam op Mint’s snuit. ”Ja inderdaad, het is wel het eerste dat ik weer heb gevangen sinds een paar weken, maar ik ben er redelijk trots op.” Hij lachte even kort. In zijn ooghoek zag hij nog een poes aankomen lopen met een muis in haar bek, Tinderpaw. Ze kwam ook hun richting op en boog haar kop beleefd. "Hallo," Zei ze tegen de groep katten. "Mag ik erbij komen?" Vroeg ze afwachtend. Mintfang keek even naar de anderen die er zaten, vragend, maar keek toen weer terug naar de poes. ”Natuurlijk, sharing tongues is voor iedereen.” Zei hij vrolijk en hij schoof even wat op zodat Tinder erbij kon zitten. Net toen hij zijn bek opendeed om te vragen hoe hun dag was gegaan hield nog een stem hem tegen. Vanillapaw stond naast de groep. "Hey," Zei ze, waarna haar ogen het groepje rondging. "Is het goed als ik me hierbij voeg?" Vroeg de poes. Opnieuw knikte hij beleefd naar deze nieuwe aanwinst voor de groep. ”Hallo Vanillepaw, kom er ook maar bij zitten.” Hij voelde zich een beetje omringd door apprentices, maar het stoorde hem niet. Er was niks mis met omgaan met de nog wat nieuwere generatie aankomende warriors. ”Dus hoe was jullie dag vandaag?” Vroeg hij met dezelfde kleine glimlach als net. Even bukte hij zich naar voren om een hap van het konijn te pakken dat voor hem lag.

Tinderpaw || Tag: Mintfang, Lakepaw, Redpaw & Vanillapaw
Tinderpaw glimlachte dankbaar toen er geen protesten kwamen dat ze erbij kwam zitten en voorzichtig krulde ze dan ook haar staartje om haar voorpoten met een tevreden blik. "Hey," begroette ze Vanillapaw toen deze er ook bij kwam zitten en richtte vervolgens weer haar blik op Mintfang, die het gesprek opende. "Koud," miauwde Tinderpaw als reactie op de vraag hoe hun dag was, een scheef glimlachje op haar gezicht.

Moonfall || Tag: Glacialvoice
Moonfall voelde zijn maag knorren toen hij neerplofte, en hief zijn kop omhoog naar Glacialvoice toen deze op hem af kwam. "Hey," groette hij haar met een glimlach, waarna hij wat verbaasd naar de muis keek. "Nou, eigenlijk wel, maar jij niet dan?" Vroeg de kater, zijn kop voor een moment scheef houdend.

De andere warrior, Starclan mocht zijn naam weten, had niet eens geantwoord en zijn vaderfiguur kwam al weer opdagen. Kon hij nu niet heel even alleen zijn met een ander? Nu moest hij weer vriendelijk en beleefd zijn, iets waar hij wel goed in was (Zoals hij alles zeer goed kon). Hij voelde het tikje op zijn neus maar kon niet snel genoeg reageren om hem te ontwijken. Daarom ging hij er maar niet opin. "Hallo, Deterkit, Raccoonmask." Zo heette de kater dus, Raccoonmask. Nou, handig, hoefde hij het zelf niet meer te vragen. "Waarom heb jij zo een grote prooi, Deter?" Zijn vacht kwam wat omhoog bij het horen van die toon. Wie dacht die kater wel niet wat hij was? ‘Nou pa’ Begon hij al wat brutaal. ‘Dit stukje muis lag los bij de stapel en is te klein voor een Warrior, daarom nam ik hem maar zodat hij niet werd verspild’ Ja, Deter, de held van Windclan. De leugens klonken niet verschillend als de waarheid en ook uit zijn blik kon je het niet halen. De trots die hij voelde, ookal was het maar een leugen drong hem tebinnen. ‘En ik moet ook nog groeien’ bracht hij er nog zielig tegenin. ‘Of wil je dat ik zo klein blijf?’ Hierbij hielt hij zijn adem wat in waardoor je zijn ribben zag, alsof hij nooit eten kreeg. ‘Mijn vriendjes zijn allemaal al groter dan mij’ Hij werkte wat waterige ogen op voor het effect, hij had een goed gevoel voor drama. Ook dit was een leugen, ten eerste had hij een gemiddelde bouw, ten tweede had hij geen vrienden.

Tag; Raccoonmask en Dyingblack

"Nou pa", begon zijn zoontje. "Dit stukje muis lag los bij de stapel en is te klein voor een Warrior, daarom nam ik hem maar zodat hij niet werd verspild" Te klein voor een warrior? Alles wat eetbaar was, was goed genoeg voor een warrior in een hongersnood als deze. Dyingblack wou net antwoorden, toen Deterkit verder ging: "En ik moet ook nog groeien" Zijn toontje klonk zielig, alsof hij kleiner was dan de rest. "Of wil je dat ik zo klein blijf?" Deterkit hield zijn adem in, zodat het leek alsof hij nooit eten kreeg. "Mijn vriendjes zijn allemaal al groter dan mij" Dyingblack keek streng neer op zijn zoon, die omhoog moest kijken om hem aan te kijken, ook al zat de zwarte kater neer. "Dan zijn dat vast grote vriendjes die jij hebt.", antwoordde hij, ietwat voorzichtig. Hij was nog jong, niet heel goed in dit soort dingen.. De kater was van mening dat opvoeden vooral de taak was van de moeder, hoewel de vader wal in moest kunnen grijpen als dat nodig bleek. "En vergeet niet dat je nog steeds melk krijgt van Cinderfell." Bij het uitspreken van dei naam kwam er eventjes een licht glimlachje op zijn gezicht. Cinderfell.. Nu ze het grootste deel van de dag in de nursery verbleef en hij warriortaken moest doen, zagen ze elkaar amper nog. Met zijn pootje duwde hij het stukje prooi dat Deterkit had gepakt een eindje van hem weg, vastberaden, met ene blik in zijn ogen die geen tegenspraak duldde. deze kant van hem kwam niet vaak boven, maar soms was hij er. "Vlees is niet voor kleine kitten zoals jij.", zei hij, vriendelijk, maar met een duidelijke, strenge ondertoon.

Brokenpaw
Hij staarde maar wat in het niks, tot hij de bekende witte vacht van Tinderpaw zag opduiken en... En... En... Ze ging regelrecht de andere kant uit. Hij zuchtte even, waarom wilde hij haar zien? Toen hij opeens het dwalende vachtje van Spottedpaw zag, wenkte hij met zijn staart dat ze bij hem kon zitten. Ze leek niet echt op haar gemak en hij wilde wel wat gezelschap. Toen zag hij een ander kat opduiken. De zwarte pels van de kattin herkende hij niet meteen en toen ze een knikte, knikte hij vriendelijk terug. "Crowpaw, toch?" Hij hoopte maar dat zijn gebroken stem haar niet afschrok. Hij wist immers niks van deze kattin af. Was ze soft, was ze sterk. Kon ze tegen iets, dat wist hij niet. De tabby was echter wel blij met wat gezelschap, beter dan alleen zitten staren naar dat gezellige groepje aan de andere kant van de open plek.
Tag:: Crowpaw

Lakepaw
”Goed, zijn gangetje.” Hij knikte opgetogen. ”En met jou dan?” Hij lachte breed en keek met twinkelende ogen naar de kater. "Kon niet beter," gaf hij eerlijk toe. ”Neem trouwens gerust een hap van het konijn, er is meer dan genoeg voor alleen mijzelf.” "Serieus? Bedankt Mintfang!" Hij trok de prooi naar zich toe en langzaam liet hij zijn tanden in het taaie vlees zaken. Konijn, dat hij nog nooit gegeten. Toen hij nog een jong was had hij ze zien liggen op de prooistapel, maar toen was hij nog te jong geweest om vlees te eten. Hij trok een klein stukje weg en begon hierop te kauwen waarna hij de prooi terug wat aar voren duwde zodat de kater ook wat kon eten als hij wilde. "Hallo," De gevlekte apprentice keek op en zag dat een andere apprentice zich bij hen voegde. ”Hoi Redpaw.” Lakepaw slikte het vlees in. "Hey Red!" Zei hij opgetogen, zijn oranje ogen vriendelijk gericht op zijn mede-apprentice. "Je hebt geluk gehad dat je dat nog hebt kunnen vinden." Lake grinnikte even zachtjes. ”Ja inderdaad, het is wel het eerste dat ik weer heb gevangen sinds een paar weken, maar ik ben er redelijk trots op.” Lake keek hem even kort aan. "Ik heb ook problemen gehad bij het jagen en als ik iets kan vangen dan is het meestal van die veel te magere muizen," Of een Crimsonpaw. Die waren niet mager, nee, die waren mooi. "Hallo," Lake keek op toen een andere kat zich bij hen voegde. "Mag ik erbij komen?" Hij herkende de flame-point als Tinderpaw. ”Natuurlijk, sharing tongues is voor iedereen.” "En hoe meer zielen, hoe meer vreugd," vulde hij Mintfang aan. Hij hield van het gezellig gekibbel met veel katten. "Hey," Hij trok vreugdevol met zijn snorharen toen hij de stem herkende. "Is het goed als ik me hierbij voeg?" Hij liet zijn blik op de grijze apprentice vallen en duwde zichzelf recht om zijn neus zachtjes tegen haar te duwen. "Tuurlijk mag je dat," murmelde hij zachtjes tegen zijn geliefde zusje. Sinds het verlies van Ladykit, was hij erg beschermd tegenover Vanillapaw en dat liet hij merken. ”Hallo Vanillepaw, kom er ook maar bij zitten.” Hij richtte zich weer op de volledige groep en hij liet zich langzaam door zijn pootjes zaken. ”Dus hoe was jullie dag vandaag?” Lakepaw lachte zachtjes. "Slecht," gaf hij toe. "Een mislukte jacht, maar ik heb wel een muis weten te onderscheppen toen ik terug kwam van de jacht," Trots sloot hij even zijn ogen, om ze daarna terug te openen. Wie was de beste in jagen? Hij zeker niet. "Koud," Had Tinderpaw nog gezegd. Hij knikte even naar haar. "Inderdaad, met al die sneeuw. Ik vraag me af wanneer het eindelijk zal stoppen,"
Tag:: Mintfang ~ Redpaw ~ Tinderpaw ~ Vanillapaw

Craneclaw
Opeens voelde ze een duwtje tegen haar kop. Craneclaw opende haar ogen en ontmoette de felgroene ogen van een kit. Ze herkende haar niet meteen en ging er ook niet op ingaan. 'Eeeh.. Hoi! Sorry!' Crane lachte zwakjes. Dit deed haar zoveel denken aan Lizard. Die lieve kat. "Hoi, is niet erg hoor," zei ze zachtjes, haar felblauwe ogen diep gebonden in de hare. "Hey, Craneclaw", De grijze tabby keek op en ontmoette de geelachtige ogen van haar zusje. "Dag Owlflight," begroette ze haar geliefde zusje. "Hoe was je dag?" Vroeg ze aan de tabby. Buitenstanders zouden nooit merken dat ze zussen waren, dat vond Crane wel goed. Ze wilde niet dat haar zus werd beoordeeld omdat ze zo'n mislukking was.
Tag:: Mosskit ~ Owlflight

Het katertje trippelde de medicine cat den uit en een zucht rolde over zijn lippen. De dagen gingen snel en het was vroeg donker, waardoor ze ook nog eens enorm kort leken. Een gure wind blies om zijn vacht heen en met een wat hinkende pas begaf het katertje zich in de richting van de prooistapel. Elke dag werd hij er nog mee geconfronteerd, elke dag kwam de gebeurtenis tussen hem en de ShadowClan kat terug op zijn netvlies, telkens beleefde hij die pijn op nieuw. Hij wierp een vlugge blik op zijn verlamde achterpoot en hupte toen weer snel door. De kater koos een beschaafd konijntje uit en keek zoekend rond, bij wie zou hij gaan zitten? Zijn mentor Brindlepool zag hij nog niet, dus hij zou iemand anders moeten vinden. Ook Mothpaw kon hij zo snel niet vinden in de menigte, evenals Whitepaw. Welnu, dat waren zowat de enige katten die hij kende. Het katertje zuchtte nog eens, wat een beetje vreemd klonk door het konijntje wat hij stevig tussen zijn kaken geklemd hield, en trippelde vervolgens op een rode kattin af: Everstar. Hij plofte bij haar neer en legde zijn sneeuwwitte konijntje voor zijn poten neer. "Goedenavond, Everstar," mauwde hij beleefd. Tsja, Wolfsbane had hem nu eenmaal zo opgevoed, respect hebbende voor andere.

OCC: Everstar

Onderwerp: Re: Sharing tongues || The Sun Sets