{ Otterflight } Danger in the darkness

Met rustige passen wandelde de jonge poes rond, haar kiezen op elkaar gedrukt. Het was erg mistig, het water was koud. Maar ze bleef ijverig naar prooien zoeken. Ze wist, als ze niet met prooien thuis kwam, had ze ook niets te eten vanavond. Maar ze had weinig jachtervaringen. Haar mentor had de clan verlaten, vlak nadat ze hem als mentor kreeg. De poes was schuldig aan zijn vertrek, zij had hem teleurgesteld. Even zuchtte ze en keek ze bedroeft in het koude water, dat tot haar buik reikte. Mistdruppels maakte haar donkere vacht natter dan dat het al was. Ze wist dat het een erg dom plan was, hier te gaan jagen. Ineens voelde ze iets om haar lange benen spartelen. Iets wat sprong en weer neer kwam. Wat geinteresseert keek ze naar het beest. Zoiets heette een kikker, dat wist ze zeker. Zou het lekker smaken? Voorzichtig tikte ze tegen het groene beest, dat opzij viel. Misschien was dit wel een goede prooi? Ze legde haar poot op het groen beest en pakte het in zijn nekvel, al begon het beest nog heftiger te spartelen. Kon dit een vriendje worden? Snel spurtte naar de oever, met het groene beest in haar mond. Ze legde het neer, al bewoog het amper nog. Waarschijnlijk in schok ofzo. Ze glimlachte en duwde haar neus tegen het groene diertje. "Ik noem jou," even dacht ze na. "Kikker!" zei ze glimlachend terwijl ze het diertje tegen haar warme voorpoot legde, zodat Kikker het niet koud zo krijgen.

Ineens hoorde ze een kille stem achter haar, die haar nekharen deed oprijzen. Een beetje geschrokken draaide ze zich om en staarde met grote ogen naar de calico poes voor haar. "Don't play with prey. It's scare enough already" zei de poes en de poes keek haar beschaamd aan. Haar oortjes ging beschaamd in haar nek, terwijl ze alleen dacht dat ze vrienden probeerde te maken. "S-sorry," mompelde de poes beschaamd en ze keek naar de grond. "Ik wilde alleen een nieuwe vriend," mompelde ze en ze zag hoe haar vriend een beetje bewust werd van zijn omgeving. Maar even keek ze de poes bang aan. Moest ze haar vriend, Kikker nu doden? "Wordt Kikker nu een prooi?" vroeg ze beangstigd en ze keek naar de kikker, die een beetje duizelig begon rond te huppen. Zou ze haar vriend wel kunnen doden? Het bezorgde haar in ieder geval een rilling. Maar ze was ook weer bang dat ze naar Shrewstar moest, wegens het overtreden van de regel. Een zucht verliet haar bek en voorzichtig beet ze in het groene diertje, wel snel zodat het geen pijn had. Oh, wat voelde ze zich nu een moordenaar.

"Why are you out without a mentor?" vroeg de poes kalm en Ravenpaw keek haar met een schuin hoofdje aan. Haar mentor, daar had ze het niet graag over. Ze zuchtte en deed haar mond open om te antwoorden, maar de poes was haar al voor, met een duidelijke waarschuwing waar de poes nog meer van schrok. "Will you speak or not? Otherwise I have to report Innerghost or Shrewstar" zei de poes en haar oren kantelde wat naar achteren. De jonge apprentice keek de poes aan. "Mijn mentor," even zuchtte ze en zocht de juiste woorden. "Heeft de clan verlaten, vlak nadat ik zijn apprentice werd," verklaarde ze voorzichtig en ze keek de poes met een gekanteld hoofd aan. "Ik wilde wat eten vanavond, want ik hoor in de apprentice den altijd verhalen dat apprentices die niet jagen niet mogen eten en ik heb honger en de clan moet gevoed worden, dus ik dacht, laat ik gaan jagen.." zei ze snel en ze keek voorzichtig naar de calicopoes, die iets met Otter heette. Ze wilde niet respectloos overkomen, want respect had ze zeker, ook ergens een grijntje angst. Otterflight was het! "Maar wilt u alstublieft niets tegen Shrewstar of Innerghost zeggen?" vroeg ze zachtjes en ze keek de poes smekend aan.

"Thats very nobel of you Ravenpaw. Starclan will honour your courage" zei de poes en Ravenpaw keek haar glimlachend aan, trots van het compliment. "One rule of the Warrior Code is to thank the Starclan for the food we recieve" zei de poes en ze tikte met haar staart tegen haar schouder. Oh ja, dat was de poes even vergeten! Ze stuurde een snel bedankje naar de StarClan, kijkend naar de hemel. "Well. Since you don't have a mentor I'll will tell them I was out hunting with you. Go on. What do you smell?" zei de poes en de apprentice glimlachte breed. Eindelijk had ze iemand die met haar ging jagen. En snoof meteen de verse lucht op, naast de drappige geur van de modderige grond herkende ze vaag waterrat, al wist ze het niet zeker. Ze had het bij haar eerste training geroken. "Otterflight is my name in case you don't know" zei de poes en Ravenpaw knikte ijverig. "Dat wist ik!" zei ze op een trotse toon en ze glimlachte. "Ik ben Ravenpaw," vertelde ze en ze sloeg met haar staart. "Ik ruik.. Waterrat?" vroeg ze enigszins vragend en ze wees met haar staart naast haar. "Van daar."