Words are like weapons

Onderwerp: Words are like weapons ma 14 apr 2014 - 15:38

They wound sometimes

Langzaam liep de kater naar de beruchte, befaamde, tja.. De medicine den, toe. Het was dat de wond in zijn zij hem nu echt begon te ergeren, hij had hem gekregen doordat Nimble uit de boom viel, en zich maar net aan hem vast had kunnen klampen. Op zich een prima manier om zo'n wond te krijgen, maar het deed nog steeds pijn, enorme pijn. Daarom stond hij nu voor de den, en stak de kater zijn knappe hoofd om de hoek van de den. "Littlestream?" Mauwde hij, niet al te hard, waarna hij zich alweer wilde omdraaien en weg wilde lopen. Wat jammer nou; ze was er niet.

- Littlestream

OOC: Het is een kleine, maar relatief diepe wond, duidelijk gemaakt door kattenklauwen, niet ontstoken en als het goed is kan 'ie gewoon weer trainen enzo, tenzij Little iets anders vindt xD

Met moeite hees de poes zich overeind in haar mosnest. Haar stijve spieren sneden als messen in haar lichaam toen ze zich uitstrekte. De koude was tot in haar den gedrongen vannacht, zelfs de randen van het hol voelde aan als koude ijspegels toen ze zich er tegen aan rolde. Maar ze had echt geen tijd genoeg om ziek te worden, of pijnlijke gewrichten te krijgen. Ze vond het al vreemd dat ze vandaag nog geen bezoekers had gekregen, maar net wanneer ze dacht dat er ook niemand meer ging komen hoorde ze haar naam weer vanachter haar opdoemen. "Littlestream?" Ze herkende de stem van Tallpaw en zuchtte even, waarna ze zich omdraaide en in de richting van het bruine katertje liep. "Waar kan ik je mee helpen, Tallpaw?" Vroeg ze rustig terwijl ze de kater even vriendelijk aankeek.

Onderwerp: Re: Words are like weapons di 15 apr 2014 - 9:32

De jonge kater had zich net omgedraaid, en toen was ze er. Even zuchtte hij zacht, onhoorbaar, waarna hij zich weer omdraaide. "Waar kan ik je mee helpen, Tallpaw?" Haar ogen stonden vriendelijk, dus besloot de kater om dit allemaal maar gewoon in vrede te doen. "Ik heb een wond opgelopen," Vermeldde hij, terwijl hij zijn zij aan de medicine cat presenteerde. Het zag er op zich niet al te erg uit, toch? "En ik vroeg me af of ik er iets aan moest doen of dat het zo prima gaat," Het klonk niet alsof hij met genoegen hulp vroeg, daarom waren de woorden 'jij' en 'helpen' ook expres achterwege gelaten. Tall hield niet van hulp. Gewoon niet.

"Ik heb een wond opgelopen," Sprak het bruine katertje waarna hij zijn flank aan haar toonde. Littlestream knipperde even met haar groene ogen waarna ze voorzichtig de wond begon te inspecteren. "En ik vroeg me af of ik er iets aan moest doen of dat het zo prima gaat," Een zucht verliet haar mond waarna ze zich snel omdraaide en de benodigde kruiden uit haar verzameling viste. Voorzichtig legde ze de kruiden weer voor haar neer terwijl ze Tallpaw aankeek. De vorige keer vertrouwde hij haar niet geheel met wat ze bezig was, dus zou ze deze keer wat uitleg geven over de kruiden. Wat kruidenkennis kon trouwens ook nooit kwaad. "Dit is goudsbloem," Ze wees even met haar poot naar de goudgele bloemen en bleef hem strak aankijken. "Het gaat infecties tegen, en is goed om een wond mee te behandelen." Mauwde ze vervolgens rustig waarna ze zich voorover boog en erop begon te kauwen. Nadien drukte ze de pulp op de wonde van Tallpaw. "Aangezien het niet zo'n hele grote wonde is ga ik er geen spinrag rond wikkelen, zolang de goudsbloem er maar even op heeft gezeten is het al goed." Vervolgde ze vriendelijk waarna ze de pulp er voorzichtig terug afhaalde. De vacht waar de wonde zat kleurde een beetje geel, maar daar moest de kater maar even mee leven. "Nu is het normaal goed, als je er over enkele dagen nog steeds last van hebt, of het gaat alsnog ontsteken moet je nog eens langskomen." Na deze woorden ruimde ze de kruiden weer op, en legde ze de al gebruikte pulp even aan de zijkant. Ze zou die straks wel wegdoen.

De kater deinsde een beetje terug toen de poes er met gek uitziend spul aan kwam lopen. Daar hield hij niet van, ziektes waren geen tegenstanders die de kater kon zien, en dus wilde hij ook liever niet ziek worden eigenlijk. Gelukkig legde de poes hem goed uit wat het was, en wat het zou doen. Dus stond de kater toe dat ze het op de wond drukte, het gek gele spul prikte een beetje, maar niet genoeg om het aan de buitenkant van hem te zien. Wel zag Tall dat zijn mooie vachtje geel kleurde, hij grinnikte, het deed de kater denken aan een bij, maar dan wel een erg gekke bij. "Nu is het normaal goed, als je er over enkele dagen nog steeds last van hebt, of het gaat alsnog ontsteken moet je nog eens langskomen." De jonge kater knikte, en keek even hoe de poes de kruiden opruimde, waarna hij haar beleefd bedankte. "Dankjewel Littlestream, dat zal ik zeker doen," Iets in zijn achterhoofd zei hem dat dat dus echt niet ging gebeuren, maar die aarzeling en stelling was niet aan hem te zien toen hij nog eens naar de poes knikte, en zich toen wilde omdraaien. Het zou wel goedkomen, dat deed het altijd.

Onderwerp: Re: Words are like weapons